Ημέρα 11η, και πέρα από τους εργοδότες μου, βομβαρδίζομαι από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι είμαι βάρος και στο κράτος. Από αύριο λογικά θα απαγορευτεί και η κυκλοφορία. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει να κυκλοφορώ, γιατί αν αρρωστήσω, δεν έχουν ούτε γιατρούς ούτε κρεβάτια να με βάλουν και άμα κολλήσουν κι άλλοι, ακόμα χειρότερα... Θα πρέπει μετά να πάρουν και γιατρούς και φάρμακα και κρεβάτια και δεν τους έχει πάρει δα και τόσο πολύ ο πόνος για να βάλουν και το χέρι στην τσέπη.
Ημέρα 11η, και είδα στις ειδήσεις ότι μαζέψανε κάτι μετανάστες που είχαν συγκεντρωθεί σε ένα τζαμί γιατί είναι επικίνδυνο, λένε, για τη δημόσια υγεία. Γιατί δεν είναι χριστιανοί να μην κολλάνε στους ιερούς χώρους τους... Η αλήθεια είναι πως είναι απλά μετανάστες και βρήκαν άλλη μία δικαιολογία για να τους κυνηγάνε.
Ημέρα 11η, και μου λένε να βγω στο μπαλκόνι να χειροκροτήσω. Μάλλον γιατί και αυτοί έχουν εντυπωσιαστεί με το ότι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό κάνουν ακόμα δουλειά χωρίς υλικά και προστασία. Να βγω να χειροκροτήσω όλους αυτούς που δεν έχουν μπορέσει να βγάλουν άχνα που διευρύνθηκε το ωράριό τους και μάλλον θα μείνει έτσι. Ίσως μάλλον θέλουν να χειροκροτήσω κιόλας που έχω καταφέρει να μην αρρωστήσω και δεν θα μπουν στον κόπο να ασχοληθούν με το πώς θα ζήσω. Ούτως ή άλλως και πριν δεν τους ένοιαζε ούτε η υγεία ούτε η ζωή.
Η αλήθεια είναι πως θέλω να βγω στο μπαλκόνι και να φωνάξω πως δεν είμαστε συνυπεύθυνοι για την καταστροφή της δημόσιας υγείας. Ότι η ζωή μας έχει αξία και ότι έχουν αμολήσει την αστυνομία να μας μαντρώσει μέσα, άνεργους και άπραγους. Για να μην πληρώσουν ούτε αυτή την κρίση, φτιάχνοντας νοσοκομεία, προσλαμβάνοντας γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, παρέχοντας φάρμακα και υλικοτεχνική υποδομή. Πως για άλλη μία φορά βρίσκουν την ευκαιρία σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα να περάσουν την διεύρυνση του ωραρίου.
Η αλήθεια είναι, λοιπόν, πως θέλω να φωνάξω για καλύτερους όρους ζωής. Και πριν και τώρα και μετά την καραντίνα. Και θα το διεκδικούμε κάθε μέρα.
ΝΙΚ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου