Όχι, δε φταίμε εμείς για όσα συμβαίνουν σε τούτη τη γη. Δε φταίμε εμείς για την καταστροφή του πλανήτη. Δεν ήμουν εγώ που κατέστρεψε τη φύση. Δεν είναι η ανθρωπότητα γενικώς που φταίει.
Δεν είμαι εγώ άνθρωπος όπως ο Τραμπ η ο Πούτιν ή η Μέρκελ ή ο Μαρινάκης. Δεν είμαι εγώ που έστυψα τούτη τη γη σα λεμονόκουπα για να συσσωρεύσω κεφάλαια. Δεν είμαι εγώ που έσκαψα τη γη να βγάλω από τα σπλάχνα της μέταλλα για να παράξω πλούτο. Που βάζω μικρά παιδιά να χώνονται σε λαγούμια για να κερδίζω. Δεν είμαι εγώ που έριξα τις γυναίκες στα πεζοδρόμια να πουλάνε το κορμί τους. Δεν είμαι εγώ που έχασα την επαφή με τον εαυτό μου κι αλλοτριώθηκα. Άλλοι μου άρπαξαν την παραγωγή από τα χέρια και με μετέτρεψαν σε σκλάβο. Δεν είμαι εγώ που πήρα την τροφή από τα χέρια του αγρότη, τους σπόρους που φύτευε χρόνο με το χρόνο και τους έκανα προϊόν μετάλλαξης κι εργαστηρίου για να σε ελέγχω. Δεν είμαι εγώ που έριξα βόμβες για να επαναχαράξω σύνορα και να φτιάξω νέες αγορές πάνω σε κομματιασμένα παιδιά και σε μάνες της προσφυγιάς. Δεν είμαι εγώ που έκλεισα τα νοσοκομεία για να κερδίζω περισσότερα κι αφήνω τον κόσμο να πεθαίνει στο δρόμο από έναν ιό. Δεν είμαι εγώ που δεν φροντίζω για τους συντρόφους μου. Θα έδινα και τη ζωή μου για αυτούς.
Τη γη την κομματιάζει το κεφάλαιο. Την κομματιάζουν πέντε πλούσιες φαμίλιες που μας πατάνε στο κεφάλι γιατί χάσαμε στην αναμέτρηση σε αυτό το γύρο. Όχι δεν είμαστε η ανθρωπότητα. Είμαστε ο καθένας για την τάξη του κι αυτή η διαπάλη δεν τελειώνει ποτέ. Κι εγώ ξέρω πολύ καλά με ποιον είμαι και που ανήκω. Κι αν αύριο χαθώ θα ξέρω ότι έχω τιμήσει την τάξη που γεννήθηκα. Αυτά.
Ο.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου