Πόσο κοστίζουν οι ζωές μας τελικά; (Για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο)

Αύξηση των συνολικών στρατιωτικών δαπανών παγκοσμίως δείχνουν τα δεδομένα που παρουσίασε το SIPRI (Ινστιτούτο Έρευνας της Στοκχόλμης για την Παγκόσμια Ειρήνη). Συγκεκριμένα το 2019 το ποσό που δαπανήθηκε σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς ανήλθε στα 1917 δις δολάρια, αυξημένο κατά 3,6% σε σχέση με το 2018 και ήταν η μεγαλύτερη ετήσια αύξηση από το 2010! Αποτυπώνονται με σαφήνεια τα χαρακτηριστικά της περιόδου που διανύουμε. Αυτής της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της παγκόσμιας κούρσας των εξοπλισμών, των συγκρούσεων, των επεμβάσεων, των πολέμων.

Αξιοσημείωτα στοιχεία που προκύπτουν απ’ την μελέτη είναι:

1. Οι ΗΠΑ, η πιο επικίνδυνη, δολοφονική μηχανή του πλανήτη, ξοδεύει 732 δις δολάρια, το 38% των συνολικών δαπανών.
2. Η Γερμανία αύξησε κατά 10% τις δαπάνες της σε σχέση με το ’18, ξεπερνώντας τη Μ. Βρετανία στις δαπάνες και φτάνοντας στα 49,3 δις δολάρια.
3. Η Ρωσία, 4^η στη λίστα, ξοδεύει το 3,9% του ΑΕΠ της, δηλ. 65.1 δις δολάρια, σημειώνοντας τα τελευταία χρόνια σταδιακή αύξηση των ετήσιων δαπανών.
4. Η Κίνα προβάλλει 2^η με διαφορά απ’ τις υπόλοιπες χώρες (261 δις δολάρια το /’19) και
5. Ινδία και Σαουδική Αραβία ξοδεύουν τεράστια ποσά, γεγονός που εν μέρει εξηγείται απ’ την όξυνση των ανταγωνισμών τόσο στη
   Μ. Ανατολή που εδώ και πολλά χρόνια φλέγεται, όσο και απ’ την αντιπαράθεση Ινδίας με Πακιστάν αλλά και Κίνα.

Αυτά δημοσιεύονται την ώρα που ο πλανήτης αρχίζει σιγά-σιγά να βγαίνει από την καραντίνα. Μια καραντίνα που αποτέλεσε τη μόνη λύση -και την πιο πρωτόγονη- που είχε το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα να επιδείξει εν έτει 2020. Λύση που κρίθηκε απαραίτητη γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια  τα συστήματα υποβαθμίζονταν διαρκώς με τους λαούς να αφήνονται όλο και περισσότερο αβοήθητοι στη μοίρα τους. Με την ίδια κυνικότητα, τα αφεντικά του πλανήτη αποφάσισαν ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας είναι πιο σημαντική απ’ την υγεία των λαών και αίρονται σταδιακά οι απαγορεύσεις. Υπάρχουν βέβαια και οι περιοχές που ποτέ δεν σταμάτησε ο πόλεμος, όπως η Συρία ή η Λιβύη που έχει γίνει δοκιμαστικό πεδίο για νέα, φονικότερα όπλα.

Αλήθεια, τι μπορούν να ελπίζουν οι λαοί του κόσμου απ’ τους ιμπεριαλιστές και τις αστικές τάξεις παγκόσμια; Όταν οι πολεμικοί ανταγωνισμοί ιεραρχούνται πιο πάνω απ’ την περίθαλψη; Πού μπορεί να βασιστεί ο δικός μας λαός, όταν τα μέτρα ενίσχυσης του συστήματος περίθαλψης είναι ελάχιστα και μόνο προσωρινά; Αύριο θα του ζητήσουν να δώσει απ’ το πετσοκομμένο μεροκάματο κάτι παραπάνω για τους εξοπλισμούς. Θα του πουν ότι τα σπασμένα της πανδημίας πρέπει να τα επωμιστούμε όλοι. Λες και η ευθύνη είναι της εργατικής τάξης και του λαού.

Το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι μαύρο. Την κρίση που κυοφορείται στα πλαίσια του συστήματος, θα επιχειρήσουν να τη φορτώσουν στις δικές μας πλάτες. Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Δεν είναι αναλώσιμοι. Έχουν κοινούς εχθρούς, τους ιμπεριαλιστές και τις αστικές τάξεις που εξαθλιώνουν και ληστεύουν τον πλούτο της εργατικής τάξης, που κομματιάζουν λαούς και τους αφήνουν στο έλεος της πανδημίας.

ΙΓ