Στις 22 Ιανουαρίου, 28 μέρες πριν το ξέσπασμα του Codogno (περιοχή όπου ξεκίνησε η πανδημία), το υπουργείο Υγείας γράφει,οπότε και ξέρει, ότι το υγειονομικό προσωπικό που θα ασχοληθεί με τα περιστατικά του ιού, εκτός από τα στάνταρντ μέτρα που ακολουθεί σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να είναι εξοπλισμένο και με ειδικό προστατευτικό υλικό και συγκεκριμένα προστατευτική μάσκα κατάλληλη. Στις 4 Φλεβάρη, οι ιατροί στέλνουν στις Αρχές γράμμα που ζητάει την άμεση κάλυψη των αναγκών σε προστατευτικό υγειονομικό υλικό. Η αίτηση δεν απαντήθηκε ποτέ. Τώρα, πάνω στην έξαρση της πανδημίας, η περιοχή της Λομβαρδίας χρειάζεται 1.100.000 μάσκες την ημέρα, η περιοχή της Εμίλια Ρομάνια 500.000 και του Βένετο 600.000. Η Ιταλία συνολικά χρειάζεται 90.000.000 μάσκες τον μήνα.
Οι προμηθευτές εξαντλούν τις αποθήκες τους και προπληρώνουν τις παραγγελίες
Ήδη από τις 20-21 Φλεβάρη, τα νοσοκομεία της Λομβαρδίας δυσκολεύονται να βρουν μάσκες από τους κλασικούς προμηθευτές τους, οι οποίοι έχουν εξαντλήσει το στοκ τους από παλαιότερους διαγωνισμούς αγοράς. Οι μάσκες fpp3 που είχαν έρθει από Κίνα, τον Ιανουάριο κόστιζαν 3,39 ευρώ η μία. Ένα μήνα μετά, κόστιζαν 9,96. Το ίδιο συμβαίνει και στην Εμίλια Ρομάνια για τις μάσκες που έρχονταν από Κίνα και πληρούσαν τα στάνταρντ της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Όμως, μετά τον Ιανουάριο καμιά κινέζικη εταιρεία δεν έδινε πλέον μάσκες. Εταιρείες όπως η Comitec παρήγγειλαν από Τουρκία, με αναπροσαρμογή των τιμών για τις ffp2 από 0,65 σε 2,50 ευρώ και για τις fpp3, από 1 σε 4,35 ευρώ η μία. Ήρθε το 1/3 της παραγγελίας. Το υπόλοιπο κρατήθηκε στο τελωνείο της Άγκυρας στις 5 Μάρτη, με εντολή του Ερντογάν, ενώ δεν απέδωσε ούτε το τηλεφώνημα του Κόντε προς τον Ερτογάν. Το ίδιο συνέβη και με παραγγελίες της Λομβαρδίας, που σταμάτησαν στην Μουμπάι της Ινδίας. Στη μάχη εύρεσης μασκών μπήκε και η Υπηρεσία Προστασίας του Πολίτη, που μέσω διεθνών διαγωνισμών κατάφερε να διανείμει μόλις το 30% των αναγκών της Ιταλίας σε μάσκες.
Η παράλληλη αγορά διαμεσολαβητών
Σε αυτή τη δραματική κατάσταση των νοσοκομείων και των αναγκών του πληθυσμού, ξεφυτρώνουν διάφορες εταιρείες και διαμεσολαβητές. Η διευθύντρια των προμηθειών της Εμίλια Ρομάνια λέει: “Σε αυτό το σημείο αρχίσαμε να διαπραγματευόμαστε με όλους, με επιχειρήσεις πλακιδίων, ατσαλιού, όλους όσοι έλεγαν πως έχουν επαφές με Κίνα και άλλες χώρες και μπορούσαν να μας προμηθεύσουν υλικό. Αποκλείαμε αυτούς που δεν παρουσίαζαν αρκετές εγγυήσεις. Τους δίναμε γραπτή εγγύηση και πληρωμή με αντικαταβολή. Δεν ήρθε ποτέ καμιά παραγγελία. Στη συνέχεια, τους δίναμε 10% προκαταβολή και ήρθαν κάποιες μικρές παραγγελίες, πολύ μικρότερες από τις ανάγκες και τα συμφωνηθέντα”.
Εκλάπησαν, μπλόκαραν, χάθηκαν ανά τον κόσμο
Η πρώτη παραγγελία στη Μπολόνια με την εταιρεία Μed24, υπόσχεται 2.000.000 χειρουργικές μάσκες από Βραζιλία, 40 λεπτά η μια. Ξεκίνησε η παραγγελία στις 26 Φλεβάρη, με ενδιάμεσο σταθμό την Μπανγκόκ, όπου και τις μπλοκάρουν οι αρχές. Χρειάζεται να παρέμβει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να ξεμπλοκάρουν. Φτάνουν ως το Λονδίνο, όπου και ξαναμπλοκάρουν σε κάποιες αποθήκες. Η εταιρεία δηλώνει ότι υπάρχουν προβλήματα με τις μεταφορές. Άλλη εταιρεία που εμπορεύεται μεταλλεύματα αναλαμβάνει άλλη παραγγελία από Κίνα, αλλά και αυτή σταματάει, διότι η εταιρεία δηλώνει ότι οι Κινέζοι θέλουν μετρητά για τη συναλλαγή. Διαφορετική εταιρεία που πουλάει αγροτικά προϊόντα αναλαμβάνει παραγγελία αλλά δεν την παραλαμβάνει ποτέ. Δηλώνει ότι εκλάπησαν οι μάσκες. Από την επόμενη μεγάλη παραγγελία των 1.000.000 μασκών fpp2, καταφθάνουν 60.000 και μετά τίποτα. Οι υπόλοιπες σταμάτησαν στα τελωνεία του Καναδά και του Ντουμπάι, καθώς είπαν πως ήταν ψεύτικες εταιρείες και δεν είχαν κανένα πιστοποιητικό.
Από την παραγωγή πλακιδίων μέχρι τις μάσκες
Ένας Ιταλός έμπορος και παραγωγός πλακιδίων, ο Εttore Ricchi, δηλώνει ότι έχει αγοράσει 200.000 μάσκες και τις πουλάει 2 ευρώ τη μία. Πουλάει μερικές σε κάποια φαρμακεία στη Ρώμη, μερικές στο αρχηγείο των καραμπινιέρι, οι οποίοι το διαψεύδουν και 130.000 σε μια ιδιωτική εταιρεία του Μιλάνο, υγειονομικού ενδιαφέροντος, οι οποίοι εκμυστηρεύτηκαν ότι αυτοί δεν αγοράζουν από διαμεσολαβητές, αλλά έκαναν χάρη σε έναν πολιτικό, που τους σύστησε τον Ricchi. Στο Βένετο, έγινε το ίδιο, υπήρχε διαμεσολαβητής που πούλησε τις ίδιες 500.000 μάσκες σε 3 διαφορετικούς αγοραστές και εν τέλει τίποτα από όλα αυτά δεν κατέληξε στα νοσοκομεία.
Το κόστος των μεταφορών “χρυσός”
Οι πωλητές που φέρνουν μάσκες κυρίως από Κίνα, από εκεί που πλήρωναν 60.000 με 80.000 ευρώ το φορτίο σε τσάρτερ, τώρα πληρώνουν 500.000 ευρώ, διότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός με τις αεροπορικές εταιρίες των γραμμών που μετέφεραν τα εμπορεύματα στη σκευοφόρο τους. Έτσι, μετακυλίστηκε το κόστος στο προϊόν, το οποίο ανάλογα με την περίπτωση διπλασιάστηκε π.χ. στολές προστασίας ή δεκαπλασιάστηκε π.χ. στις χειρουργικές μάσκες.
Οι διωκτικές αρχές ξεκινούν τις τελωνειακές κατασχέσεις
Διαμεσολαβητές που φέρνουν υγειονομικό υλικό με τις εγγυήσεις των υγειονομικών αρχών και του κράτους, μόνο ένα μικρο κομμάτι του εμπορεύματός τους το δίνουν στα νοσοκομεία, παρότι οι παραγγελίες είναι υποτίθεται για αυτά. Το μεγαλύτερο μέρος καταλήγει να πωλείται μέσω ίντερνετ σε άλλους ιδιώτες. Έτσι, με κατεπείγουσα νομοθεσία, από 17 Μαρτίου όποιο υγειονομικό υλικό προορίζεται για τις υγειονομικές δομές θα κατάσχεται στο τελωνείο και θα πηγαίνει σε αυτές απευθείας με ευθύνη του κράτους. Έτσι, κατασχεθήκαν 1.500.000 μάσκες, 2.300.000 γάντια, 1.840 αναπνευστήρες, 4.389 ιατρικά εργαλεία,23 αναρροφήσεις και 50.000 υλικά για τις ΜΕΘ. Το υλικό κατευθύνθηκε στα νοσοκομεία από την Προστασία του Πολίτη.
Τι μπλοκάρει την παραγωγή στην Ιταλία;
Στον ίδιο νόμο με τις κατασχέσεις, δίνεται το δικαίωμα στις εταιρείες να παράγουν υγειονομικό υλικό σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να επισπεύσει τις διαδικασίες, έδωσε το δικαίωμα στις εταιρείες να αυτοπιστοποιούνται. Όμως, οι εταιρείες θέλουν εγγυήσεις ότι δεν θα έχουν προβλήματα μετά, με διαμαρτυρίες για την ποιότητα της ασφάλειας των προϊόντων τους. Επίσης, δηλώνουν ότι δίπλα στον νόμο γράφεται ότι εκτός από την παραγωγή επιτρέπεται και η εισαγωγή προϊόντων κατά τον ίδιο τρόπο της αυτοπιστοποίησης. Οπότε, όλα έρχονται από το εξωτερικό, με αμφιβόλου ποιότητας υλικά. Επιπλέον, παραπονιούνται για τη γραφειοκρατία, που τους καθυστερεί. Έτσι, δεν έχουν ξεκινήσει να παράγουν.
Δικό μου σχόλιο: Οι Ιταλοί επιχειρηματίες, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν μεταφέρει τα μεγάλα τους εργοστάσια σε Κίνα και Ινδία, καθώς και οποιαδήποτε αστική εφημερίδα, αντίστοιχη της Καθημερινής.
Δ.Μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλεις αναρτησεις
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
λαϊκη αντισταση - Α.Α.Σ.
Αριστερα
Πολιτικη
Διεθνη
Εργαζομενοι
Μεταναστες - προσφυγες - πολιτικοι προσφυγες
Νεολαια
Δημοκρατια;
Κινηματα
Τοπικα
Μνημες
Πολιτισμος
Εκλογες
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Videos
Get this Recent Comments Widget
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου