"...τα περιστατικά αυτά καθιστούν αναγκαίες ορισμένες διευκρινίσεις: Η αστεγία είναι κατάσταση και όχι διεύθυνση. Η ευθύνη μεταφοράς των αστέγων συμπολιτών μας σε χώρους επείγουσας φιλοξενίας λόγω της πανδημίας βαραίνει την ελληνική πολιτεία η οποία δεσμεύτηκε για τη δημιουργία τέτοιων χώρων. Ο αριθμός των διαθέσιμων θέσεων φιλοξενίας των αστέγων της Θεσσαλονίκης δεν επαρκεί για την κάλυψη όλων όσων αυτή τη στιγμή βρίσκονται άστεγοι στην πόλη. Ούτε η λειτουργία εκτάκτως του Περιπτέρου του Γιατρών του Κόσμου στη ΔΕΘ κάλυψε την επείγουσα ανάγκη για προσωρινή στέγαση και πολλοί άστεγοι που απευθύνονται εκεί δεν γίνονται δεκτοί λόγω πληρότητας. Ως εκ τούτου ένας σημαντικός αριθμός ατόμων αναγκάζεται ζει στο δρόμο, παρά την ισχύ του περιορισμού κυκλοφορίας.
Οι άνθρωποι που ζουν σε συνθήκη αστεγίας χρειάζεται εκ των πραγμάτων να μετακινούνται προκειμένου να καλύψουν τις πιο απλές και καθημερινές ανάγκες τους, όπως για παράδειγμα να κάνουν χρήση μπάνιου, τουαλέτας, να επισκεφτούν δομές σίτισης κ.α.
Η επιβολή προστίμου για τις απαραίτητες γι’ αυτούς μετακινήσεις λειτουργεί μόνο επιβαρυντικά και δεν μπορεί να θεωρηθεί μέτρο συμμόρφωσης. Η αδυναμία αποπληρωμής του ποσού των 150 ευρώ για κάθε κλήση είναι δεδομένη και σημαίνει μόνο τη συσσώρευση των χρεών τους στην εφορία. Η διαδικασία ένστασης επί των προστίμων που έχει προβλεφθεί, απαιτεί την ηλεκτρονική υποβολή ή την αποστολή της μέσω fax εντός τριών ημερών. Τα άτομα που διαβιούν σε συνθήκη αστεγίας κατά κανόνα, δεν έχουν πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες. Η δυνατότητά τους να απευθυνθούν σε κάποια κοινωνική υπηρεσία προκειμένου να προχωρήσουν σε ένσταση με τη συνδρομή της, δεν έχει προβλεφθεί ως αιτιολογία μετακίνησης. Επομένως, η ενδεχόμενη προσπάθειά τους να προσεγγίσουν τις Κοινωνικές Υπηρεσίες ενέχει τον κίνδυνο της εκ νέου επιβολής προστίμου" .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου