Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε αναλώσιμοι - Καταγγελία από εργαζόμενη σε φαρμακείο

Μέσα σε αυτές τις πρωτότυπες συνθήκες κοινωνικό-υγειονομικής κρίσης όπου αναδεικνύεται για ακόμα μια φορά η πλήρης γύμνια του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, οι πρώτοι που φορτώνονται τα βάρη των αδιεξόδων που συνεχώς δημιουργούνται είναι όπως πάντα η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός!

Οι εργαζόμενοι στα φαρμακεία δεν θα μπορούσαν να βιώνουν μια διαφορετική πραγματικότητα! Σε κεντρικό φαρμακείο της Αθήνας οι φαρμακοποιοί αναγκαζόμαστε να παρασκευάζουμε τουλάχιστον 6 λίτρα αντισηπτικού τζελ ο καθένας χωρίς κανένα μέσο προστασίας της υγείας μας. Η καθημερινή έκθεση σε τέτοιες ποσότητες ισοπροπυλικής αλκοόλης, καθαρότητας 99,9%, καθημερινά για εβδομάδες προκάλεσε σοβαρές ενοχλήσεις στην υγεία μας όπως πονοκέφαλοι, ταχυκαρδίες και δύσπνοια. Όταν ζητήσαμε από την εργοδοσία μέσα προστασίας για να μπορούμε να δουλεύουμε με ανθρώπινες συνθήκες η απάντησή ήταν διάφορα αστεία προσχήματα προς αποφυγή παροχής όλων των κατάλληλων μέσων εργασίας μην τυχόν και χαθεί μια παρτίδα τζελ. Στη συνέχεια, όταν προχωρήσαμε σε διακοπή παρασκευής αντισηπτικών μέχρι την παροχή ό, τι είναι απαραίτητου για να προστατευτούμε η αντίδραση ήταν άμεση. Αναγκαστική άδεια στη για 3 εβδομάδες στη μία περίπτωση και στη δεύτερη τρομοκρατία. Μέχρι και αυτή τη στιγμή, παρά το ότι η εργοδότρια παρασκευάζει το τζελ μόνη της με τη χρήση ειδικών γυαλιών προστασίας για τα μάτια, για τα οποία ποτέ δεν έγινε λόγος να παρέχονται και σε εμάς τους εργαζόμενους, υπάρχει πλήρη άρνηση για παροχή μέσων προστασίας με ταυτόχρονη κλιμάκωση των πιέσεων προς εμάς με απειλές για απόλυση ! Το πρόσχημα που συνοδεύει αυτή την κατάσταση είναι η έλλειψη αποδείξεων περί τοξικότητας της αλκοόλης την στιγμή που η ίδια ετικέτα του προμηθευτή αναγράφει με σαφήνεια τους κινδύνους που συνοδεύουν την χρήση της! Για ακόμα μια φορά η ευθύνη των συμπτωμάτων στην υγείας μας μεταφέρεται στην δικιά μας ευαισθησία και έλλειψη γνώσης χειρισμού διαλυτών υπονοώντας ότι η κάλυψη των μέσων προστασίας είναι προσωπική υπόθεση. Με αυτό τον τρόπο αποδεικνύεται ότι η χρόνια προσπάθεια του συστήματος με αποκορύφωμα τα "μένουμε σπίτι" και ατομικής ευθύνης, αποδίδει καρπούς. Ε λοιπόν οι εργαζόμενοι δεν είμαστε αναλώσιμοι! Οφείλουμε να διεκδικούμε ό, τι είναι απαραίτητο για να δουλεύουμε με ασφάλεια. Η εργοδοσία είναι υποχρεωμένη να καλύπτει κάθε εργαλείο εργασίας κρίνεται απαραίτητο.

Τη στιγμή που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η διατήρηση της υγείας μας είναι ατομική ευθύνη, επιδιώκοντας να κρύψουν τις ανεπάρκειές τους και να δικαιολογήσουν την πολιτική της φασιστικοποιήσης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, διαφαίνεται πιο έντονα από ποτέ η ανάγκη διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας!

Από τη μία, με άκρως κυνικές δηλώσεις όπως η χαρακτηριστική "δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα" μας καλούν να αποδεχτούμε κάθε χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων που είχαν απομείνει με αποτέλεσμα τις χιλιάδες απολύσεις, την επιβίωση με επιδόματα και εκ περιτροπής εργασία ενώ ο λαός πεθαίνει σπίτι του απροστάτευτος. Από την άλλη, βάζοντας σε πρώτο πλάνο τα κέρδη τους και επιδιώκοντας τη μετατροπή της κρίσης σε ευκαιρία, αναγκάζουν την εργατική τάξη, και τον εργαζόμενο λαό σε διάφορους κλάδους καθημερινά να δουλεύουν πλήρως εκτεθειμένοι σε συνθήκες υπερεντατικοποιημένης εργασίας!

Μπροστά στο νέο γύρο επίθεσης που μας ετοιμάζουν και στις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που βιώνουμε, οφείλουμε να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις! Παραμένουμε εργαζόμενοι, επιμένουμε και διεκδικούμε