Λένε πως ο θάνατος με τους πολλούς
θάνατος δε λογίζεται.
Υπερβολές.
Μα ο θάνατος για τους πολλούς
είναι σπουδαία υπόθεση,
μπορείς να ζεις για πάντα.
Στον δρόμο που βαδίζει ο καθένας
αφήνει τα ίχνη του.
Οι λαοί ιχνηλατούν,
διαβάζουν τα σημάδια σ’ όλες τις γλώσσες,
είναι σοφοί
και ας μην ξέρουν γράμματα,
διαλέγουν πού πατούν,
βήμα το βήμα σκάβουν,
χαράζουν ποταμό
και χύνονται, ορμούν μπροστά.
Η Helin Bölek στα είκοσι οκτώ της χρόνια
όρθια σηκώθηκε,
δε φαίνεται,
ακούμε το τραγούδι της,
βαδίσει μπρος,
πατεί πάνω στα σύνορα,
τα καταλεί, τα σβήνει με το ζάλο* της,
μες στο νερό αφήνει πατουχιά.*
Τούτη την Άνοιξη, στις τρεις του Απρίλη
χάρισε στους λαούς μια επέτειο
τυλιγμένη με ένα κόκκινο μαντίλι στον λαιμό.
Αθάνατη!
.……………………………………………………………..
ζάλο = βήμα
πατουχιά = πατημασιά
Β.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου