Ibrahim Gökçek

ΚΡΙΜΑ Ibrahim! Βιάστηκε ο θάνατος να ’ρθει,

δε σού ’δωσε τρεις μέρες

κι είχα χαρεί νομίζοντας ότι εσύ θα ζούσες.

Mε Mustafa και με Helin θα κάνετε παρέα,

όρθιοι θα είστε πάντοτε και θα μας τραγουδάτε.

ΚΡΙΜΑ Ibrahim! Ο φασισμός σε χτύπησε,

σου μάδησε τα νιάτα,

έλεγα θ’ αρπαζόσουνα από ένα φύλλο πράσινο.

Ήσουνα τόσο αδύναμος που κι ανθοί της Άνοιξης

που γείραν από πάνω σου,

είχαν περίσσιο βάρος.

Όσοι σε καταδίκασαν σε θάνατο,

σου δώσαν χάρη μόλις σιγουρεύτηκαν

ότι η σφαίρα είχε φύγει

κι ερχόταν ίσια πάνω σου.

Απέδειξες πως ήθελες να ζήσεις.

Η μάχη σου ήταν για ζωή,

το καταλάβαμε όλοι έτσι που υποδέχτηκες

την ύστερη ηλιαχτίδα.

Τώρα θα ζεις για πάντα σε δίκαιη γαλήνη,

τα δάχτυλά σου θα παράγουν μουσική

και η φωνή σου θα ηχεί σ’ όλες τις γλώσσες.

Οι λαοί μας που βογκούν κάτω από τ’ άδικο

υποκλίνονται στη μάχη σου για ελευθερία.

Τους ένωσες  στην πάλη σου,

κύλησαν απ’ τα μάτια σου

καθίσανε στη γλύκα των χειλών σου.

 Β.Δ.