Η μεγάλη διαδήλωση της Πέμπτης 9/7 στους δρόμους της Αθήνας ήταν ένα σοβαρό δείγμα της διάθεσης λαού και νεολαίας να σταθούν ενάντια στην πρόθεση του συστήματος να ποινικοποιήσει τις λαϊκούς αγώνες και να απαγορεύσει το δικαίωμα στη διαδήλωση.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, αλλά και με δεδομένη την ένταση της κρατικής καταστολής, όπως τη ζήσαμε τόσο μέσα στην πανδημία όσο και πριν, η μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια, όπως και αυτή που είχε προηγηθεί την Τρίτη 7/7, οργανωμένες και οι δύο από την «Επιτροπή για την ελευθερία στη διαδήλωση», έδειξαν επίσης ότι η συμπόρευση των δυνάμεων της Αριστεράς μπορεί να αποτελέσει σοβαρό στοιχείο συσπείρωσης λαού και νεολαίας.
Μόνο που φάνηκε ότι οι αντιλήψεις που κυριαρχούν σε δυνάμεις της Αριστεράς είναι όχι μόνο πίσω από τις ανάγκες και τις περιστάσεις, αλλά φτάνουν να γίνονται έως και επικίνδυνες.
Από τη μια, η λογική του θεάματος και της εικονικής δήθεν «σύγκρουσης», με τα ολιγόλεπτα σπρωξίματα με τις δυνάμεις καταστολής. Και από την άλλη, η λογική του καπελώματος, η μικροϊδιοκτησιακή λογική, που θεωρεί ότι «το κίνημα είμαι εγώ» και θέλει να επιβάλει με κάθε τρόπο τις δικές της επιλογές και αποφάσεις. Αυτές οι δύο λογικές -συμπλήρωμα η μια της άλλης- και παρά την προσπάθεια αυτών που τις κουβαλούν να τις παρουσιάσουν ως «μαχητικότητα» ή και «επαναστατικότητα», δεν είναι παρά η απόδειξη της απελπισίας και των αδιεξόδων τους. Είναι απόδειξη της αδυναμίας και της παραίτησής τους από την επαφή με τις πλατιές λαϊκές και εργαζόμενες μάζες. Είναι υπόκλιση στον βαρύ και αρνητικό ταξικό συσχετισμό και προσπάθεια προσπεράσματος του βασικού καθήκοντος της πολιτικής, ιδεολογικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Αυτή η -μικροαστική στη βάση της- λογική εκφράστηκε με το χειρότερο τρόπο και την Πέμπτη 9/7, όταν δυνάμεις της Επιτροπής θέλησαν να επιβάλουν την άποψή τους για μία ακόμη ψευτοσύγκρουση στα λουλουδάδικα της Βουλής, παραβιάζοντας κάθε προηγούμενη συμφωνία και φτάνοντας στο σημείο έως και να τραμπουκίσουν προκειμένου να περάσει το δικό τους. Η μικρόμυαλη λογική τους δεν μπόρεσε καν να αντιληφθεί την κρισιμότητα της περιόδου και την πρόθεση του κράτους να εκμεταλλευτεί κάθε είδους ευκαιρία προκειμένου να δικαιολογήσει το χτύπημα της διαδήλωσης και προφανώς να επιχειρηματολογήσει πολιτικά υπέρ του νομοθετικού εκτρώματος που ψήφιζε στη Βουλή. Η εικονική «σύγκρουση» που είχαν στα μικρά τους μυαλά έγινε τελικά «εικόνα για τις ειδήσεις», αλλά από την ανάποδη. Γιατί -όπως θα έπρεπε να είναι γνωστό- το σύστημα μπορεί και ελέγχει το τι και πώς θα φτάσει μέσα από τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία του λαού.
Οι δυνάμεις αυτές αδιαφόρησαν πλήρως για τη μαζική απήχηση που είχαν τα καλέσματα της Επιτροπής, για τις χιλιάδες κόσμου που βρέθηκαν στα Προπύλαια και διαδήλωσαν και την Τρίτη και την Πέμπτη. Όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκαν για την περιφρούρηση της διαδήλωσης, αλλά συνέβαλαν ουσιαστικά στη διάλυσή της. Μόνο τους ενδιαφέρον ήταν να κάνουν «το κομμάτι τους», να αυτοεπιβεβαιωθούν, ντοπάροντας το στενό περίγυρό τους με την εντύπωση ότι «κάτι έκαναν».
Προφανώς και δεν μπερδεύουμε τις ευθύνες των κρατικών μηχανισμών καταστολής και του πογκρόμ βίας κατά της διαδήλωσης, με τις ευθύνες αυτών των πολιτικών δυνάμεων. Όμως, το γεγονός ότι με τη στάση τους άφησαν εκτεθειμένη τη μεγάλη διαδήλωση και τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που συμμετείχαν, όχι μόνο δεν μπορεί να προσπεραστεί, αλλά πρέπει να τους καταλογιστεί πολύ συγκεκριμένα.
Αδυνατώντας να δουν πέρα από τη μύτη τους, οι δυνάμεις αυτές δεν αντιλαμβάνονται καν σε τι περίοδο μπαίνουμε μετά την ψήφιση του νόμου για τις διαδηλώσεις. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η υπεράσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση δεν αφορά και ούτε μπορεί να γίνει από μερικές εκατοντάδες φοιτητές και εργαζόμενους, αλλά αφορά όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα και απαιτεί την κινητοποίηση πλατιών λαϊκών και εργαζόμενων μαζών. Η κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς μπορεί να συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση, όμως οι αντιλήψεις αυτές υπονομεύουν κάθε τέτοια δυνατότητα.
Καμία δυνατότητα πολιτικού διαχωρισμού από τη λογική της αναρχοαυτονομίας δεν έχουν οι αντιλήψεις αυτές. Αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» των ψευτοεπαναστατών με τις μολότοφ που (αφού λούφαξαν με την πανδημία και χαμένοι στα πολιτικά τους αδιέξοδα) βρήκαν ευκαιρία να κάνουν κι αυτοί την εικονική τους σύγκρουση στις πλάτες των διαδηλωτών.
Οι αντιλήψεις αυτές θαμπώνονται από τις πρακτικές των ρεφορμιστών του ΚΚΕ, των άλλων θιασωτών της «εικονικής σύγκρουσης». Συναντιούνται στην αντίληψη «το κίνημα είμαι εγώ» και του καπελώματος. Μικρή σημασία έχει ότι αρκετές φορές βρίσκονται απέναντι ο ένας στον άλλο. Αυτό που έχει σημασία είναι το ότι και οι δυο τους αδιαφορούν για την πραγματική ανασυγκρότηση του λαϊκού-εργατικού κινήματος. Και οι δυο τους χρησιμοποιούν παχιά λόγια περί «ταξικής σύγκρουσης», αλλά στην ουσία, πολιτικά-ιδεολογικά-οργανωτικά, υπονομεύουν τη υπόθεση της ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Η πολιτική ρηχότητα αυτών των δυνάμεων και αντιλήψεων δεν μπορεί να κρυφτεί όση «φασαρία» κι αν προσπαθούν να κάνουν. Οι δήθεν «συγκρουσιακές», «πολεμικές» διακηρύξεις τους βουβάθηκαν κατά την αρχή της πανδημίας και ιδιαίτερα της καραντίνας, στοιχισμένες πίσω από τη «γραμμή Τσιόδρα» και μάλιστα κατηγορώντας γα «ανευθυνότητα» όποιον έθετε τη λογική της αγωνιστικής αμφισβήτησης των συστημικών υγειονομικών πρωτόκολλων. Επιπλέον, δεν είχαν και δεν έχουν το παραμικρό πρόβλημα στο να στηρίζουν τις αντιλήψεις-αυταπάτες περί «κυβερνώσας Αριστεράς», αυταπάτες για το ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του, αλλά και να φιγουράρουν δίπλα στη ΛΑΕ, δίπλα στα απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ
Απέναντι σε τέτοιες αντιλήψεις και συμπεριφορές ούτε τα στραβά μάτια μπορούμε να κάνουμε ούτε -πολύ περισσότερο- να τις «χαϊδολογάμε». Αποτελούν γέννημα-θρέμμα της ήττας του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος και με τη σειρά τους τροφοδοτούν τη σύγχυση, ειδικά στο χώρο της νεολαίας, και τελικά την απογοήτευση και την αποστράτευση. Όχι μόνο δεν εξοπλίζουν πολιτικά και ιδεολογικά τις πλατιές λαϊκές μάζες, αλλά λειτουργούν απωθητικά γι’ αυτές, δίνουν πάτημα στα κηρύγματα του συστήματος και των παπαγάλων του.
Μπροστά στην αναγκαιότητα της πλατιάς μαζικής συσπείρωσης για την υπεράσπιση του δικαιώματος στον αγώνα και τη διαδήλωση, δεν έχουν θέση όσοι δεν μπορούν να σεβαστούν τους όρους πολιτικής συμφωνίας και συμπόρευσης. Γιατί στην περίοδο που άνοιξε ήδη, ακόμη και η συμπόρευση, η κοινή παρουσία στο δρόμο, δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Απαιτεί συγκεκριμένες δεσμεύσεις και αναβαθμισμένη πολιτική εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό και απαιτεί συγκεκριμένο πολιτικό ξεκαθάρισμα για το εάν οι πολιτικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες δυνάμεις, μπορούν να εξασφαλίσουν την εμπιστοσύνη αυτή.
Εμείς πάνω σε αυτή τη βάση θα κινηθούμε και στις συζητήσεις για τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο της Επιτροπής.
8 σχόλια:
Απαιτείται ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος και ενίσχυση παντού της λαικής συμμαχίας σε ταξική βάση που παλεύει για προσωρινά μέτρα ανακούφισης και μέσα απο την ιδεολογική πάλη και ζύμωση ξεπροβάλει η μοναδική λύση που είναι Εξοδος απο την Ε.Ε με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Οι κομμουνιστές είμαστε εδώ δίνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται. Ταξική ενότητα και αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Είναι πολύ ευχάριστη η αυτοκριτική σε σχέση με τους προβοκάτορες που έκαψαν την Αθήνα και το ότι βρεθήκατε μαζί με τους εγκληματίες του σύριζα. Ανθρώπινα τα λάθη. Λύση υπάρχει και βρίσκεται κάτω απο την σημαία του ΠΑΜΕ και της Λαικής συμμαχίας κάτω απο τη σημαία της τάξης μας που δεν χωράνε συριζαίοι και προβοκάτορες. Οι ταξικές δυνάμεις είναι εδώ και χωράμε όλοι. Μοναδικό κριτήριο το ταξικό. Ολοι στον αγώνα συνάδελφοι.
Ολοι στο ΠΑΜΕ. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Ο Καπιταλισμός σφάζει τον λαό. Οποιος δεν φοβάται την ιδεολογική πάλη και ζύμωση πρέπει να κάνει το βήμα. Εμπρός......
Το μόνο που έχω να παρατηρήσω αναδημοσιεύοντας αυτά τα σχόλια (το πρώτο και το τρίτο αυτούσια έχουν γραφτεί άπειρες φορές τους τελευταίους μήνες και ανά διαστήματα τα "περνάμε") αλλά και με σχόλια που έχουν γραφτεί σε άλλες αναρτήσεις σχετικές με την καταστολή της Πέμπτης είναι ότι απουσιάζει εντελώς η καταδίκη του χτυπήματος δεκάδων ανθρώπων - διαδηλωτών - μη μπάχαλων, ότι είναι παρούσα η ευχαρίστηση γι' αυτό που έγινε και τέλος η εμμέσως πλην σαφώς υιοθέτηση των λεγόμενων του Χρυσοχοϊδη!!! Και αυτός ή αυτοί που τα γράφουν θέλουν να λέγονται και κομμουνιστές!
Σύντροφοι.
1)Κατονομάστε τους, τους πρώτους της σύγκρουσης που λέτε στα λουλουδάδικα κλπ. Τι σταυρόλεξα είναι αυτά, τι πάει να πει "κοντά στην ΛΑΕ" ? Την ΑΡΑΣ λέτε ? Δεν είναι κοντά, είναι στην ΛΑΕ. Την ΑΡΑΝ λέτε ? Εντύπωση θα μου έκανε αν συγκρούστηκε η ΑΡΑΝ ή κάποιοι άλλοι από τον Κομμουνιστικό Συντονισμό ή η ΔΕΑ. Αυτοί τέλος πάντων απευθύνονται και στην ΛΑΕ για συνεργασία, οπότε θα μπορούσε το κοντά στην ΛΑΕ να έχει κάποια εγκυρότητα.
2)Είναι τρομακτικό, τον Ιούλιο του 2020, έναν χρόνο μετά την στρατηγική ήττα της αριστεράς και του κινήματος και 5 χρόνια από την μεγάλη στρατηγική ήττα της αριστεράς και του κινήματος να γίνεται εμπόριο "αντιΣΥΡΙΖΑ" μέσσ στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Εϊναι τρομερό, πραγματικά. Δεν το ξέρατε όταν μπαίνατε στην επιτροπή πως θα είναι και η ΛΑΕ ? Σοβαρά τώρα, η ΛΑΕ, το Αριστερό Ρέυμα, χωρίς τον Λαφαζάνη και τις μακεδονομαχικές βλακείες του, και μια τυπική οργάνωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δηλ η ΑΡΑΣ είναι, το 2020, ... ΣΥΡΙΖΑ ? Και που είναι τέλος πάντων, έναν χρόνο μετά το 19 και 5 μετά το 15 αυτοί που "δεν ήταν με την κυβερνώσα και δεν σπείρανε αυταπάτες" οπότε είχανε και τα αντίστοιχα κέρδη, πολιτικά και οργανωτικά ? ΘΑ καταλάβετε ποτέ πως το "είμαστε μικρή δύναμη" δεν είναι απάντηση ? Θα σου πουν και αυτοί "είμαστε μικρή δύναμη", να δω πως θα βγει άκρη
Σύντροφοι σίγουρα δεν γίνεται έτσι. Φανταστείτε να βγει κάποιος και να πει πως "δεν πρέπει να είναι το κκε μλ στην Επιτροπή και επιφυλασσόμαστε για την στάση μας". Εμ, από την αρχή είναι, τώρα θα το θυμηθεί ?
Για το έγινε και αν έπρεπε εγώ δεν έχω άποψη. Αλλά δεν έχει και σημασία, το κείμενο λέει πως είναι ... κρυφοσυριζαίοι, και να έπρεπε να συγκρουστούν σίγουρα δεν έχουν θέση στην Επιτροπή ούτε αποδείχτηκε πως, δήθεν είναι ... κρυφοσυριζαίοι επειδή... συγκρούστηκαν
Ψυχραιμία. Και δημοσιότητα στα πάντα, διαφάνεια και λογοδοσία
Κώστας
Καλά κάνει το ΚΚΕ(μ-λ) και βγάζει τα πάντα στη δημοσιότητα για να αναλαμβάνει και ο καθένας τις ευθύνες του. Για το τι έγινε και τι όχι στη διάρκεια της πορείας της Πέμπτης ίσως θα έπρεπε να είναι πιο ξεκάθαρη η ανακοίνωση. Εγώ ως μη μέλος κανενός συμμετέχων στο κίνημα χρόνια θα σταθώ στα περί της ΛΑΕ του Κώστα με του οποίου την τελευταία φράση συμφωνώ απόλυτα, δημοσιότητα στα πάντα, διαφάνεια και λογοδοσία. Για ποια ΛΑΕ μας μιλάς; Για αυτή των υπουργών του πρώτου 9μήνου της "πρώτης φοράς Αριστεράς" που δήλωναν, μαζί με της Αριστερή Πλατφόρμα, ότι θα κάνουν τα πάντα για να μην είναι αυτή η κυβέρνηση παρένθεση στηρίζοντας ουσιαστικά και πρακτικά την πολιτική της διαπραγμάτευσης με τους ιμπεριαλιστές και της υποταγής. Την πολιτική που οδήγησε στο ψευτοδημοψήφισμα ενός πλαστού δηλίμματος επιλογής κρεμάλας; Που οδήγησε στη ψήφιση ενός μνημονίου το οποίο ναι μεν δεν ψήφισαν βουλευτές και τις μετέπειτα ΛΑΕ αλλά παρόλα αυτά δήλωναν ότι δεν φεύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση; (https://www.real.gr/archive_politiki/arthro/lafazanis_stirizoume_tin_kybernisi_den_stirizoume_to_mnimonio-143323/). Μέχρι που αποφάσισε ο Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να τους πετάξει. Για να μη θυμηθούμε ποιος ήταν υπουργός περιβάλοντος όταν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής πρώτοι ένοιωσαν στις πλάτες τους και στα κεφάλια τους τι σημαίνει "αριστερά" ΜΑΤ! Και πολλά άλλα!
Τι να πούμε για την μετέπειτα πορεία της. Με ή χωρίς ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΔΕΑ και ότι άλλο. Μια πορεία άκρως κομματικοκεντρική και καπελωτική απέναντι σε ότι κινείται. Είναι πράγματι οι "μακεδονομαχικές βλακείες" και η υπόλοιπη εθνικιστική στάση μόνο του Λαφαζάνη; Έτσι εύκολα ξεμπερδεύετε με αυτές; Μέχρι τώρα πάντως δεν είδαμε κάποια ουσιαστική αυτοκριτική από την ηγεσία της ΛΑΕ αποκύρηξης αυτής της πρακτικής που έφτασε μέχρι και στα συλλαλητήρια των μακεδονομάχων και παρουσίας σε φασιστοκάναλα! Μόνο κάτι χλιαρές ανακοινώσεις είχαμε τότε που έβγαζαν τον Λαφαζάνη περίπου χαζό! Αν όντως το ΚΚΕ(μ-λ) και όποια άλλη οργάνωση δεν θέλει ή έχει επιφυλλάξεις για συνεργασία με τη ΛΑΕ έχει τα δίκια του!
Νίκος
Πολύ καλό το άρθρο.
Νίκο έχουν αποτιμηθεί αυτά που λες για την ΛΑΕ, αλλιώς απ ότι λες. Γι αυτό η ΛΑΕ δεν υπάρχει κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο στο οποίο να μην συμμετέχει και δεν υπάρχει καμία πολιτική δύναμη της αριστεράς να αμφισβητεί την θέση της εκεί. Εγώ αν πίστευα πως η ΛΑΕ είναι ΣΥΡΙΖΑ κλπ θα την πέταγα έξω από παντού. Τα μακεδονικά, που δεν είχαν σχέση με συλλαλητήρια βέβαια στα οποία δεν κάλεσε κανένας από την ΛΑΕ, ήταν μιας παρέας γύρω από τον Λαφαζάνη που ήλεγχε το ΑΡ, πραξικοπηματικά και αντιδημοκρατικά. ¨Εχουν αποτιμηθεί τα πάντα δημόσια από το ΑΡ και την ΛΑΕ, είναι εκτός ΛΑΕ και ΑΡ αυτές οι άνθρωποι και οι αντιλήψεις τους. Επίσης δεν θυμάμαι καταστολή στις Σκουριές επί Λαφαζάνη, φέρε link. Και έτσι να είναι ο ΛαφαΖάνης έχει και αυτός την ευθύνη που δεν έπαιξε ρόλο στο αναγκαιο τότε, να μην γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αυτό να σημαίνει πως έπρεπε να μείνει για πάντα η ΝΔ. Τα καθήκοντα ήταν άλλα και ένα αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο εφόσον θα κατέβαινε και στις εκπλογές θα μπορούσε να προλάβει το κακό. Ο Λαφαζάνης δεν έπρεπε να είναι στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά σε ένα αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο.
Τέλος δεν έχω κάποια σχέση με την ΛΑΕ, μας τελείωσε όσο και όλοι οι άλλοι. Απλά διάβασα μια ανακοίνωση που δεν τηρεί τις αρχές διαφάνειας, λογοδοσίας κλπ γιατί κανείς δεν ξέρει τι εννοεί και για ποιους. Αλλά Νίκο το να βλέπω ανθρώπους, και οργανώσεις, να πιστεύουν και το 2020 πως θα έχουν κέρδη από τον εγωταλεγακισμό είναι θλιβερό. Κανείς δεν έχει το ηθικό πολιτικό δικαίωμα να λέει στην ΛΑΕ για το ότι ήταν ο Στρατούλης υπουργός, είναι τιμή του και τιμή της ΛΑΕ και τα πολιτικά του λάθη δεν ήταν μεγαλύτερα και βαρύτερα από του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του κκε μλ και οποιουδήποτε άλλου. Ήταν υπουργός από μια ρωγμή που άνοιξε ο λαός και η αριστερά. Ρωγμή που έκλεισε γιατί δεν ήταν επαρκής. Αυτή είναι και η δικιά του άποψη και είναι πολύτιμος αγαπημένος σύντροφος που από υπουργός τάχτηκε στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά δίνοντας παγκόσμιο παράδειγμα ταξικού κομμουνιστικού ήθους ¨Οποιος υιοθετεί τέτοιον πολιτικό λόγο το 2020 περί ΛΑΕ, αύριο που έχει πορεία να φροντίσει, πολιτικά και οργανωτικά, μπροστά στους αγωνιστές και τον λαό, να πετάξει έξω την ΛΑΕ
Κώστας
Δημοσίευση σχολίου