“Τα τραγούδια μας πρέπει να είναι στους δρόμους των φτωχών
Στην πρώτη γραμμή, πιο μπροστά, πρέπει να επιτίθενται στον εχθρό.
Πριν από εμάς πρέπει να βαφτεί στο αίμα το πρόσωπο των τραγουδιών μας”
Nazım Hikmet
Η λαϊκή μουσική κολεκτίβα από την Τουρκία, Grup Yorum, συγκροτήθηκε το 85΄ μέσα στην χούντα. Γεννήθηκε μέσα από τον λαό και το λαό υπηρετεί. Μεγάλωσε μέσα του και μαζί του. Έτσι μπορεί να τον διδάσκει, να του δίνει ελπίδα και λύση, να στέκεται στο πλευρό του στην πρώτη γραμμή πληρώνοντας ακριβά το τίμημα αυτό.
Ηχογράφησε τους πρώτους δίσκους με κουρδικά τραγούδια, έκανε κριτική, κατήγγειλε το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, τραγούδησε τα τραγούδια των ανταρτών, τίμησε τους μεγάλους επαναστατικούς και απελευθερωτικούς αγώνες των λαών της Ανατολίας, οργάνωσε τον λαό και ένωσε ένα εκατομμύριο ανθρώπους να διαδηλώνουν στις συναυλίες τους «Για την Ανεξαρτησία».
Τα μέλη του Grup Yorum πράττουν το καθήκον του κάθε ποιητή! Υπηρετούν την πιο υψηλή Υπόθεση. Για αυτό είναι επικίνδυνοι. Για αυτό διώκονται και βασανίζονται. Για αυτό δολοφονούνται.
Δώδεκα συνεχείς εισβολές των ειδικών δυνάμεων της τουρκικής αστυνομίας στο Πολιτιστικό Κέντρο Ιντίλ, όπου δραστηριοποιείται η μουσική κολεκτίβα, οι δέκα εκ των οποίων μέσα σε δύο χρόνια. Καταστροφή των μουσικών οργάνων της παδικής ορχήστρας και του συγκροτήματος. Βασανιστήρια, απαγωγές και εκβιασμοί των μαθητών της μουσικής κολεκτίβας. Διώξεις, δικαστήρια, φυλακίσεις. Απαγορεύσεις των συναυλιών και των τραγουδιών του παντού. Η επιθετικότητα κορυφώνεται με την επικήρυξη με υψηλά χρηματικά ποσά για κάθε «ασύλληπτο μέλος του Grup Yorum», με τη ρητορική «Ζητούνται νεκροί ή ζωντανοί» σε όλα τα δελτία των ειδήσεων.
Το Grup Yorum δεν παραδόθηκε ούτε μια στιγμή. Τραγούδησε σε πλατείες, σε φορτηγά και σε ταράτσες. Αρνήθηκε τη φίμωση με όλους τους τρόπους. Έτσι, μέσα στα κελιά, πλέον, ένα χρόνο πριν, αποφασίζει να ξεκινήσει απεργία πείνας, την οποία λίγους μήνες μετά μετατρέπει σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Μαζί με την ηρωική αντίστασή του Mustafa Koçak θύμισε ξανά, πως η αντίσταση για το Δίκιο είναι καθήκον!
Οι τρεις αθάνατοι αγωνιστές, HELİN BÖLEK, MUSTAFA KOÇAK και İBRAHİM GÖKÇEK, ξεσκέπασαν το φασισμό, προκάλεσαν την κοινή γνώμη να καταγγείλει και κάλεσαν τον λαό και τα κινήματα να ενωθούν. Κατάφεραν, όχι, μόνο να σπάσουν το φόβο και να δώσουν ελπίδα και λύση στους λαούς, αλλά να μεταφέρουν τον αγώνα τους στα τέσσερα σημεία της γης. Να θυμίσουν την αλήθεια και να εμπνεύσουν.
Τράβηξαν ψηλά και μας άνοιξαν το δρόμο να συνεχίσουμε. Να συνεχίσουμε την αντίσταση ενάντια στην αδικία, το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό. Από την Αμερική μέχρι την Τουρκία οι λαοί δίνουν μάχη γιαδικαιοσύνη!
Έτσι, ανυστερόβουλα ρίχτηκαν στη μάχη για το δίκιο άλλοι τέσσερις αγωνιστές και αγωνίστριες συνεχίζοντας την αντίσταση μέσα στα κελιά της Τουρκίας και φτάνοντας πλέον και εκείνοι στις 200 μέρες απεργίας πείνας μέχρι θανάτου. Οι δύο «Δικηγόροι του Λαού», EBRU TİMTİK και AYTAÇ ÜNSAL, και οι δύο «Επαναστάτες Κρατούμενοι», DİDEM AKMAN και ÖZGUR KARAKAYA ζητούν να γίνουν δεκτά τα αιτήματα του Grup Yorum, να καταργηθούν οι υποθέσεις και οι ποινές που στήθηκαν μετά από ψευδής καταθέσεις κρυφών «μαρτύρων» και έχουν κρατήσει ομήρους εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες χωρίς κανένα πραγματικό στοιχείο. Ζητούν να δικαστούν σε «δίκαιες δίκες». Ζητούν Δικαιοσύνη!
ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΦΩΝΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ
Η αντίσταση του Grup Yorum, των «Δικηγόρων του Λαού» και των «Ελεύθερων Φυλακισμένων» είναι μία!
Δε λυγίζει, συνεχίζεται και μεγαλώνει την αντίσταση μέσα στο φασισμό!
ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΜΕ!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ «ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ» ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΟ GRUP YORUM, ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ΣΤΙΣ 9 ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Γκρουπ Γιορούμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου