ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΣΗΜΑΙΑ | Σπάει ρεκόρ η πανδημία και η αγριότητα της επίθεσης! Οι μαζικοί αγώνες το μόνο μέτρο προστασίας της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού!

Μένουμε χωρίς δουλειά. Μένουμε απολυμένοι χωρίς αποζημίωση. Μένουμε άνεργοι χωρίς επίδομα ανεργίας. Μένουμε απλήρωτοι στη δουλειά και δουλεύουμε απλήρωτες υπερωρίες. Μένουμε χωρίς να μπορούμε να πληρώσουμε νοίκι, ρεύμα, θέρμανση, ακόμα και φαγητό. Μένουμε χωρίς ελευθερίες, χωρίς δικαίωμα για δικά μας σωματεία και όργανα πάλης. Μένουμε χωρίς δικαιώματα σε περίθαλψη-υγεία, χωρίς σύνταξη, χωρίς σπουδές, με τηλε-«σχολεία».

Μένουμε σε έναν εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, που μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα, γίνεται πιο σκοτεινός, καθώς με αλλεπάλληλα μέτρα γίνεται όλο και πιο βαριά πράξη το δόγμα Μητσοτάκη, το δόγμα του συστήματος: «παρωχημένη ιδέα το να έχει ο λαός σπουδές, δουλειά, σύνταξη». Ταυτόχρονα η έκρηξη της πανδημίας γίνεται εργαλείο τρομοκράτησης και άγριας πρόκλησης του λαού Φταίει -μας λένε οι περισπούδαστοι αναλυτές τους- η «λαϊκή ασυνειδησία» που το διαλυμένο από τις κυβερνήσεις σύστημα υγείας έχει φτάσει ήδη στα όρια του! Και γι αυτό θα «φταίει ο λαός», αν αρχίσουν καμιόνια να μαζεύουν τα θύματα της πανδημίας, όπως έγινε στο Μπέργκαμο και στη Νέα Υόρκη!

Στο κέντρο αυτού του αντιδραστικού τοπίου, βρίσκεται η παρατεταμένη ένταση του αντιδραστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, η απειλή και ο πραγματικός κίνδυνος πολέμου σε μια περιοχή που συνωστίζονται και ανταγωνίζονται όλοι οι μεγάλοι φονιάδες του πλανήτη. Και εδώ το αστικό δόγμα είναι παραπάνω από αποκρουστικό: να υπηρετήσουμε τους φονιάδες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ «μέχρι τέλους» και να ψάχνουμε μέσα σε αυτό το σκηνικό αίματος και πολέμων που στήνουν, να βρούμε την «ευκαιρία» να πάρουμε μια «ανταμοιβή»!

Μέχρι και η λεγόμενη «αντιπολίτευση» αισθάνθηκε την ανάγκη να «πάρει αποστάσεις» από τον αντιδραστικό οδοστρωτήρα, με το γνωστό βέβαια περιεχόμενο και τρόπο της κοινοβουλευτικής διαφοροποίησης και της συσπείρωσης υπέρ της μομφής ΣΥΡΙΖΑ στον Σταϊκούρα. Είναι και αυτή μια προσπάθεια να ξορκιστεί, να αποτραπεί, αυτό που είναι πραγματικά αναγκαίο, αυτό που αποτελεί ελπίδα και διέξοδο για τον λαό και τη νεολαία: η μετατροπή της αγανάκτησης και της οργής σε μαζική πάλη. Η ύψωση αγώνων-φραγμών στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, στην ιμπεριαλιστική επέλαση στη χώρα και στην περιοχή, στους πολεμικούς κινδύνους και τη φασιστικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

Από το κεντρικό άρθρο της Προλεταριακής Σημαίας που κυκλοφορεί από χθες στα περίπτερα. 

Επιλεγμένα άρθρα μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://www.kkeml.gr/