Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στη συγκέντρωση και πορεία για το Πολυτεχνείο, στην απεργιακή συγκέντρωση της 26ης Νοέμβρη καθώς και στην συγκέντρωση για την επέτειο των 12 χρόνων από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, την 6η Δεκέμβρη.
Εισαγωγικά, θα θέλαμε να σημειώσουμε 3 σημαντικά, κατά την άποψή μας, ζητήματα:
Α) Κάποια «πρώτα» μηνύματα ήρθαν από την πρώτη περίοδο της πανδημίας από τις αριστερές δυνάμεις (δείγματα για το τι θα ακολουθήσει) με αποκορύφωμα την Πρωτομαγιά. Και πανελλαδικά και στη Θεσπρωτία.
Β) Η κριτική μας γίνεται ταυτόχρονα με την αλληλεγγύη που εκφράζουμε ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους αγωνιστές που έχουν προσαχθεί, συλληφθεί, κατηγορηθεί, δεχτεί πρόστιμα από το αστικό κράτος και όχι μόνο σε αυτούς που ανήκουν στο ΚΚΕ(μ-λ) όπως έχουμε αποδείξει έμπρακτα στο παρελθόν. Έτσι κάνουμε και τώρα, έτσι θα συνεχίσουμε και στο μέλλον…
Γ) Η απεύθυνση και οι προσπάθειες για ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ από το ΚΚΕ(μ-λ) θα συνεχιστούν και θα ενταθούν. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποια πράγματα πρέπει να μπαίνουν κάτω από το χαλί! Αντιθέτως…
Όπως είναι λογικό και φυσικό , μεγάλη μερίδα κόσμου που παρά τη θέλησή του δεν κατάφερε να βρεθεί σε όποιες κινητοποιήσεις έγιναν (και όπως έγιναν), δεν μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς συντελέστηκε γιατί τα αστικά μέσα είτε το κρύβουν, είτε παραποιούν τα γεγονότα. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις του κινήματος δεν καταφέρνουν να φτάσουν την φωνή τους σε ένα ευρύτερο δυναμικό που παρακολουθεί τις εξελίξεις με προβληματισμό…
για τη στάση του ΚΚΕ
Πολυτεχνείο: Στην Ηγουμενίτσα το ΚΚΕ ακόμα μια φορά ξεπέρασε τον εαυτό του, καθώς ολιγομελής αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ κατέθεσε στεφάνι το πρωί, όπως και στην Παραμυθιά κάνοντας ακριβώς το ίδιο με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το Εργατικό κέντρο ξεμπέρδεψε με μια ανακοίνωση.
Αρκετός κόσμος λοιπόν, δε γνώριζε ότι το ΚΚΕ – ΠΑΜΕ - Εργατικό Κέντρο δεν προετοίμασε και δεν κάλεσε σε σπάσιμο της απαγόρευσης για το Πολυτεχνείο με συγκέντρωση και πορεία στην Ηγουμενίτσα και ΠΟΥΘΕΝΑ στη χώρα.
Και επειδή μπορεί κανείς καλοπροαίρετα να αναρωτηθεί τι συνέβη στην Αθήνα όπου την τελευταία στιγμή το ΚΚΕ διαδήλωσε και χτυπήθηκε, έχουμε να ρωτήσουμε τα εξής:
Το σπάσιμο της απαγόρευσης και της τρομοκρατίας είναι υπόθεση του ίδιου του λαού ή κάποιων αυτόκλητων «αντιπροσώπων» του; Είναι υπόθεση της μαζικής λαϊκής πάλης ή ολιγομελών κομματικών αντιπροσωπειών; Σπάνε στο δρόμο ή στο κοινοβούλιο; Σπάνε με πραγματικές συγκεντρώσεις ή με συμβολικές ενέργειες; Για μας είναι το πρώτο!
Το όργιο καταστολής, η κρατική τρομοκρατία και οι χουντικού τύπου απαγορεύσεις ΔΕΝ ΣΠΑΝΕ ούτε με ολιγομελείς συμβολικές ενέργειες – τις οποίες άλλωστε ο λαός δεν γνωρίζει και στις οποίες δεν καλείται-ούτε με κοινοβουλευτικού τύπου πρωτοβουλίες σαν αυτές που είδαμε να κάνει το ΚΚΕ μαζί με ΣΥΡΙΖΑ και ΜΕΡΑ 25.
Απεργία 26/11: Κανένα κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση πουθενά στη χώρα! Μέρα απεργίας χωρίς απεργιακή συγκέντρωση δεν νοείται! Το ΚΚΕ και τα Εργατικά Κέντρα, σωματεία και ομοσπονδίες που ελέγχει, κάλεσαν τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία .....αλλά να μείνουν στο σπίτι τους! Ας μείνουν ήσυχοι “εδώ υπάρχει το ΠΑΜΕ” που έκανε και αυτοκινητοπομπή στο κέντρο της Ηγουμενίτσας! Τι κι αν δεν το ήξεραν ούτε τα ίδια του τα μέλη! Οι περιβόητες “πολύμορφες δράσεις” και οι κούφιες αγωνιστικές κορόνες αποτελούν το πρόσχημα της συμμόρφωσης αυτού του κόμματος και προσπαθούν να μπερδέψουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που αγωνιά και προβληματίζεται
Γρηγορόπουλος: ΤΙΠΟΤΑ! … Όπως ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ! Και φυσικά καμιά επίσημη καταγγελία για το χτύπημα που δέχτηκαν από το αστικό κράτος αγωνιστές άλλων συλλογικοτήτων – οργανώσεων. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια θα λέγαμε.
Τα τερτίπια, τα ψέματα, η διγλωσσία και οι φαντεζί ενέργειες έχουν κοντά ποδάρια και γίνεται όλο και πιο πολύ φανερό ότι δεν πρόκειται ξανά για δήθεν κάποια λάθη. Κανένα λάθος δεν έγινε. Όλα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα της πολιτικής άποψης και γραμμής και αποτελούν πολιτικές επιλογές του συγκεκριμένου κόμματος.
Για τη δική μας στάση
Κάθε χώρος που αντιστάθηκε (παρά τις όποιες διαφορές) την τελευταία περίοδο βίωσε παντού το χτύπημα (με συλλήψεις, προσαγωγές, πρόστιμα) από το σάπιο σύστημα και την κυβέρνησή του.
Η κρατική καταστολή και η τρομοκρατία, η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής του τόπου έκαναν και στην περιοχή μας αρκετά μεγάλο ανέβασμα όπως φάνηκε ιδιαίτερα στην πορεία του Πολυτεχνείου. Σε πανελλαδικό επίπεδο το όργιο καταστολής συνεχίζεται και εντείνεται και δεν πρόκειται να σταματήσει, αν δεν το σταματήσει ο λαϊκός παράγοντας. Η στοχοποίηση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς από το σύστημα και τους εκπροσώπους του δείχνει ποιες δυνάμεις ενοχλούν με τη δράση τους και ποιοι προσπαθούν να συμβάλλουν- με πράξεις κι όχι με λόγια- για να ανοίξει ο δρόμος για το λαό. Εδώ κρινόμαστε όλοι. Πρώτα και κύρια οι οργανωμένες δυνάμεις και συλλογικότητες.
Γίνεται φανερό -περισσότερο από ποτέ- ότι η υπόθεση αυτή απαιτεί το ανέβασμα της συνεργασίας και της ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ των οργανώσεων. Κι εδώ νιώθουμε την ανάγκη να καταθέσουμε έναν απολογισμό για τα θετικά και τα αρνητικά, όχι με διάθεση αντιπαράθεσης για να κερδίσουμε εντυπώσεις, αλλά με ειλικρίνεια και συναγωνιστικό πνεύμα για μια υπόθεση που θεωρούμε ότι μας καίει όλους.
Ζήτημα πρώτο: Είναι θετικό γεγονός η πραγματοποίηση συγκέντρωσης και πορείας-ως εκεί που μπορέσαμε-την ημέρα του Πολυτεχνείου και πιστεύουμε ότι συμβάλλαμε στο σπάσιμο της απαγόρευσης, δίνοντας τη δυνατότητα σε έναν κόσμο να τιμήσει την επέτειο και να εκφραστεί ενάντια στο άτυπο πραξικόπημα και στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης.
Ωστόσο θεωρούμε αρνητικό το γεγονός ότι στο Πολυτεχνείο το καλέσμα για την συγκέντρωση δεν έγινε δημόσια με πανό και από τις άλλες οργανώσεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Μ-Λ ΚΚΕ.
Ως οργάνωση από νωρίς ζητήσαμε συμφωνία για το χώρο και την ώρα της συγκέντρωσης, πιστεύοντας ότι δεν πρέπει να κρατήσουμε στάση αναμονής και να έχουμε αυταπάτες για τη στάση του Εργατικού κέντρου-ΚΚΕ.
Η απάντηση που πήραμε από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Μ-Λ ΚΚΕ ήταν να περιμένουμε για να μην υπάρχουν δύο συγκεντρώσεις. Περιμένοντας λοιπόν την ανακοίνωση του Ε.Κ. -που ποτέ δεν έγινε!- δεν αναρτήθηκαν πανό δικά τους που να καλούν σε συγκέντρωση, πράγμα που είναι αρνητικό με βάση και το κλίμα τρομοκράτησης που υπήρχε.
Ζήτημα δεύτερο: Για τα γεγονότα της πορείας και την καταστολή που δεχτήκαμε θεωρήσαμε ότι υπήρχε η ανάγκη άμεσης καταγγελίας με κοινή ανακοίνωση των τριών οργανώσεων, η οποία θα μοιραζόταν στην πόλη, πέρα από τις ανακοινώσεις της κάθε οργάνωσης ξεχωριστά.
Προτείναμε μάλιστα κείμενο στο οποίο συμφώνησε και συμπλήρωσε το Μ-Λ ΚΚΕ, αλλά αρνήθηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χωρίς αιτιολόγηση, παρότι ήταν το ίδιο κείμενο οργανώσεων που συμφωνήθηκε και από την ίδια και μοιράστηκε σε άλλες πόλεις. Έτσι δεν έγινε καμιά ενέργεια απάντησης της καταστολής. Πιστεύουμε ότι τέτοιες στάσεις δεν βοηθούν κανέναν και κυρίως το κίνημα, ιδιαίτερα μπροστά στην εντεινόμενη φασιστικοποίηση, πράγμα που φάνηκε από την εκδικητική στάση της αστυνομίας την Παρασκευή που άρχισε να στέλνει στα σπίτια αγωνιστών αστυνομικούς μοιράζοντας κλήσεις παρουσίας στο τμήμα και πρόστιμα.
Ζήτημα τρίτο: Θεωρούμε θετικό το γεγονός κοινής εμφάνισης στην πλατεία Δημαρχείου με τα εργατικά σχήματα τη μέρα της απεργίας στις 26/11 και της προσυννενόησης με δημόσια καλέσματα παρότι έγιναν την τελευταία στιγμή– και εδώ έπαιξε ρόλο η προσμονή τι θα κάνει το ΚΚΕ-και ενώ θα μπορούσαν να προετοιμαστούν καλύτερα. Ήταν τα μοναδικά καλέσματα που καλούσαν τον κόσμο να σπάσει την απαγόρευση και να απεργήσει πραγματοποιώντας συγκέντρωση, ενώ το ΠΑΜΕ το “έστριψε” με την αυτοκινητοπομπή.
Ζήτημα τέταρτο: Για την επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου κρίνουμε ιδιαίτερα αρνητικό το γεγονός ότι το ΚΚΕ(μ-λ) βρέθηκε να καλεί με τα πανό και τις προκηρύξεις του μόνο του σε συγκέντρωση. Εκείνη τη μέρα στάθηκε με το πανό του, τις ανακοινώσεις του και τα συνθήματά του μαζί με άλλους συναγωνιστές στην πλατεία, παρά την ισχυρή παρουσία αστυνομικής δύναμης. Και βέβαια δεν μας χαροποίησε καθόλου το γεγονός ότι ήμασταν η μόνη οργάνωση. Η έλλειψη συνεννόησης τελικά αποθαρρύνει και απογοητεύει αγωνιστές.
Και πάλι η προσπάθεια για συνεννόηση έγινε από τη μεριά μας σχεδόν μια βδομάδα πριν, αλλά φάνηκε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε άλλους σχεδιασμούς. Κι ενώ μας είχε ανακοινώσει ότι θα καλέσει στην πλατεία, τελικά άλλαξε και αποφάσισε στο παρά πέντε αυτοκινητοπομπή !
Διαφωνήσαμε γιατί πιστεύουμε ότι η αντιγραφή της στάσης του ΚΚΕ αποτελεί ένα βήμα πίσω από το στίγμα που δώσαμε στις προηγούμενες συγκεντρώσεις. Οι συμβολικές ενέργειες αποτελούν λάθος κατεύθυνση για το κίνημα, υπηρετούν την αποκλιμάκωση, κάνουν το λαό θεατή.
Όσο μας αφορά πιστεύουμε όχι μόνο στην αναγκαιότητα αλλά και στη δυνατότητα να πάρει ο λαός και η νεολαία την κατάσταση στα χέρια του. Κι αυτό απαιτεί να κατέβει μαζικά στο δρόμο ο ίδιος και να ξεπεράσει τον φόβο!
Τη συγκεκριμένη μέρα το ζητούμενο ήταν να πραγματοποιηθεί συγκέντρωση! Δύσκολο, αλλά αυτό ήταν! Αλλά οι αριστεροί και οι κομμουνιστές είναι για τα δύσκολα. Και το απέδειξαν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά και σε άλλες πόλεις που έγιναν προσπάθειες και συγκεντρώσεις παρά το όργιο καταστολής και συλλήψεων. Ή θα επιμείνουμε σ΄αυτήν την κατεύθυνση ή θα κάνουμε απεργία από τα σπίτια μας .Ή θα παλέψουμε το λαϊκό δικαίωμα της συγκέντρωσης και διαδήλωσης ή θα το αποφεύγουμε με αυτοκινητοπομπές....
Κ.ο. Θεσπρωτίας ΚΚΕ(μ-λ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου