Ένα χρόνο τώρα η κυβέρνηση όχι μόνο έχει αφήσει το λαό απροστάτευτο απέναντι στην πανδημία, αλλά προσπαθεί να κρύψει την βαθιά αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική της με απαγορεύσεις, πρόστιμα, ένταση της καταστολής, περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Την ώρα που μετράμε χιλιάδες κρούσματα και δεκάδες νεκρούς καθημερινά, την ώρα που δεκάδες ασθενείς βρίσκονται εκτός νοσοκομείων ή ΜΕΘ η κυβέρνηση απροκάλυπτα προσπαθεί να κάνει την πανδημία «ευκαιρία» περνώντας το ένα αντιλαϊκό νομοσχέδιο πίσω απ’ το άλλο. Και για να κάνει απρόσκοπτα τη δουλειά της κρατά το λαό στο σπίτι, με κλειστά σχολεία και σχολές και αυξομειώνοντας τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας κατά πως θέλει. Περιορισμούς που μαρτυρούν τα ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα πως δεν μπορούν να αποτελέσουν απάντηση στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του εργατικού- λαϊκού κινήματος δεκάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας διαδήλωσαν στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας όλο αυτό το διάστημα. Διαδήλωσαν και συνεχίζουν να διαδηλώνουν απέναντι στη δολοφονική πολιτική της κυβέρνησης που μετρά χιλιάδες νεκρούς, στους αντιλαϊκούς- αντεργατικούς- αντιεκπαιδευτικούς νόμους και στην κρατική καταστολή. Διαδήλωσαν και συνεχίζουν να διαδηλώνουν γιατί είναι φανερό πως το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή κερδίζεται μ’ αγώνες.
Είναι εμφανής η ανησυχία εντός των κυβερνητικών επιτελείων για τη μαζική συμμετοχή πλατιών κομματιών λαού και νεολαίας στις διαδηλώσεις πανελλαδικά. Είναι φανερό το στρίμωγμα και η προσωρινή αλλαγή τακτικής στην αντιμετώπιση των διαδηλώσεων- συγκεντρώσεων χωρίς να αναιρεί τον στρατηγικό της στόχο για επίθεση στις κατακτήσεις του λαού. Είναι ξεκάθαρο πως από την πρώτη στιγμή οι απαγορεύσεις συναθροίσεων, τα εξοντωτικά πρόστιμα και οι διώξεις αγωνιστών στόχευαν στο να λειτουργήσουν αποτρεπτικά και ως παραδειγματικές τιμωρίες προς το λαό συνολικά. Οι κραυγές των ΜΜΕξαπάτησης για «μειοψηφίες» και για «ιδεοληψίες της αριστεράς» στις διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο, την απεργία στις 26/11, την 6η Δεκέμβρη προσπαθούσαν να κρύψουν τη σαπίλα του ίδιου του συστήματος.
Όμως οι μαζικές κινητοποιήσεις όλου του προηγούμενου διαστήματος, οι εκατοντάδες αγωνιστές/ριες που στάθηκαν στο δρόμο παρά τις απαγορεύσεις και αντιστάθηκαν απέναντι στο σκηνικό παντοκρατορίας που θέλησε να στήσει το σύστημα κατάφεραν να σπάσουν το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας. Και είναι αυτές οι κινητοποιήσεις που πρέπει να στηριχθούν, να μαζικοποιηθούν, να πολιτικοποιηθούν για να μπει φραγμός στην επίθεση στο λαό και την κρατική τρομοκρατία. Κόντρα σε λογικές ανάθεσης, κυβερνητικές αυταπάτες καλύτερης διαχείρισης ή σε προσμονή «δίκαιων» αποφάσεων της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης.
Το δίκιο του αγώνα επιβάλλεται μόνο με το δυνάμωμα και τη μαζικοποίηση των κινητοποιήσεων. Η έμπρακτη αλληλεγγύη στους διωκόμενους και η υπεράσπιση του δικαιώματος στην πολιτική και κινηματική δράση γίνεται μέσα από τη συμμετοχή του καθενός και της καθεμιάς στην ταξική πάλη.
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ!
ΜΑΖΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ-ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!
ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ!
ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4703/2020 ΚΑΙ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!
2/4/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου