Έχω εμβολιαστεί από τους πρώτους σαν εργαζόμενη σε νοσοκομείο απλά γιατί θεώρησα ότι στην ηλικία μου (50 συν) οι κίνδυνοι από το εμβόλιο είναι συντριπτικά λιγότεροι απ' ό,τι από τη νόσο. Το επιχείρημα αυτό έπεισε θεωρώ τους περισσότερους απ' όσους εμβολιάστηκαν, αν και οι νεαροί το κάνανε κυρίως για να προστατέψουν τους δικούς τους και μπράβο τους.
Με ποιο τρόπο λοιπόν προσπάθησε το υπουργείο να πείσει όσους (όπως ήταν απολύτως φυσιολογικό) είχαν τους ενδοιασμούς τους, λόγω του ότι το εμβόλιο και γρήγορα βγήκε και γρήγορα ξεκίνησε να γίνεται;
Στην αρχή στηρίχτηκε στα επιχειρήματα της επιτροπής, η οποία, εκτός του ότι όλο το προηγούμενο διάστημα είχε βγει αναξιόπιστη ουκ ολίγες φορές με τις παλινωδίες της, πρόσφατα τα μέλη της κέρδισαν το ακαταδίωκτο και το να μην καλούνται ούτε καν σαν μάρτυρες για να καταθέσουν για τις αποφάσεις τους. Μόλις οι άριστοι αυτοί επιστήμονες κατάλαβαν ότι δεν πείθουν και πολλούς, άρχισαν να κατηγορούν κυρίως τους ανεμβολίαστους νοσηλευτές ότι το χαμηλό τους επίπεδο φταίει που δεν εμβολιάζονται (παρ' όλο που συνεχίζουν να τους θεωρούν ήρωες για να δικαιολογήσουν ότι και με 100 νεκρούς τη μέρα «πηγαίναμε καλά»). Άρχισε λοιπόν μια κουβέντα για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, στην αρχή για τα νοσοκομεία και αργότερα για τους περισσότερους χώρους εργασίας. Δικαίωμα κάθε εργοδότη είναι σύμφωνα με τον Α. Γεωργιάδη να απολύσει οποιοδήποτε εργαζόμενο δεν ήθελε να εμβολιαστεί γιατί θέτει λέει σε κίνδυνο την επιχείρηση. Βέβαια αργότερα άλλα κυβερνητικά στελέχη στείλανε το μήνυμα ότι ακόμα κι αν ο λόγος είναι ο μη εμβολιασμός, καλύτερα να φαίνεται ότι ο εργαζόμενος δεν απέδιδε όσο έπρεπε στη δουλειά του...
Όταν κι αυτές οι καλυμμένες απειλές ή η προσπάθεια δημιουργίας ανταγωνιζόμενων στρατοπέδων (εμβολιασμένοι-ανεμβολίαστοι) δεν απέδωσε όσο περιμένανε, ξεκίνησε η κουβέντα για προνόμια στους μεν και κάνουμε τη ζωή δύσκολη στους δε για να μάθουν... Πανδαιμόνιο επικρατεί σ' όσους έχουν κλειστούς χώρους που δεν ξέρουν τι να κάνουν. Να επιλέξουν να είναι covid free που σημαίνει ότι απευθύνονται στο 35% των πελατών που είναι εμβολιασμένοι αλλά θα γεμίζουν κατά 90%, ή όχι, οπότε απευθύνονται στους άλλους αλλά θα γεμίζουν ως 65%; Επιπλέον, δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα ποιος θα κάνει το χωροφύλακα.
Αυτό που κέρδισε τις εντυπώσεις ήταν ο τρόπος που εξαγγέλθηκε η προσπάθεια εξαγοράς των νέων 18-24. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός (απόφοιτος να σημειωθεί ενός εκ των καλυτέρων πανεπιστημίων) χρησιμοποίησε τη φράση «τσιμπήστε την κάρτα των 150€ και πάτε να τσιμπηθείτε». Αν ήθελε να θυμίσει βαρύμαγκα από παλιά ελληνική ταινία θα βοηθούσε πιστεύω να μετέτρεπε σε τάλαρα τα 150€, που έτσι κι αλλιώς στους περισσότερους άχρηστα είναι, γιατί δεν πρόκειται να πάνε διακοπές μια και τα έσοδά τους δεν τους το επιτρέπουν. Ξενοδόχους και έχοντες χώρους διασκέδασης ενισχύει στην ουσία η προπληρωμένη κάρτα δηλαδή. Άλλωστε δεν είναι δυνατόν να συμπάθησε ξαφνικά τους νέους η κυβέρνηση, που ανάμεσα σε όσα τους κάνει, τους θεωρεί κι από τις πιο σοβαρές πηγές μετάδοσης της νόσου.
Ασήμαντη επίσης λεπτομέρεια για την κυβέρνηση είναι ότι η επάρκεια των εμβολίων στηρίζεται σε δεσμεύσεις της Ε.Ε. και των εταιριών (όχι και τόσο σίγουρα πράγματα δηλαδή) και ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της γης δεν πρόκειται να εμβολιαστούν ποτέ, γιατί τα εμβόλια δε φτάνουν για όλους.
Τα μέσα προστασίας λοιπόν στους χώρους δουλειάς, οι μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, το άνοιγμα νέων κλινών ΜΕΘ αλλά κι απλών κλινών γιατί συνεχίζουν να υπάρχουν κι άλλες ασθένειες είναι πάντα επίκαιρα και πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να τα πετύχουμε.
Η ζωή μας ποτέ δεν έγειρε στη ζυγαριά για την κυβέρνηση, αφού στην άλλη πλευρά είναι τα κέρδη του μεγάλου ξένου και ντόπιου κεφαλαίου.
Για μας όμως είναι μοναδική και πρέπει να παλέψουμε γι' αυτήν.
Α.Λ. - νοσηλεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου