Η επιλογή της 11ης Σεπτεμβρίου ως ημερομηνία για την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων είναι μια προσπάθεια της κυβέρνησης Μπάιντεν να ενισχύσει το ψέμα ότι ο στόχος της εισβολής και κατοχής στο Αφγανιστάν ήταν η καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Ο Μπάιντεν δήλωσε: «Πήγαμε στον πόλεμο με σαφείς στόχους. Πετύχαμε αυτούς τους στόχους. Ο Μπιν Λάντεν είναι νεκρός και η Αλ Κάιντα έχει υποβαθμιστεί στο Ιράκ - και στο Αφγανιστάν». Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ απέτυχαν στους στόχους τους στο Αφγανιστάν.
Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν ξεκίνησε για την εφαρμογή «του σχεδίου για τον νέο αμερικανικό αιώνα», ένα σχέδιο για την αποτροπή της παρακμής της αμερικανικής υπεροχής κάνοντας χρήση στρατιωτικών μέσων. Αυτό το σχέδιο επινοήθηκε από τους νεοσυντηρητικούς της κυβέρνησης Μπους για να αποτρέψει την παρακμή της αμερικανικής ηγεμονίας μέσω της υποστήριξης-ενθάρρυνσης (warmongering) του πολέμου, της εισβολής και της κατοχής των ευρισκόμενων υπό την κυριαρχία των ιμπεριαλιστών χωρών. Η στρατηγική αυτή, γνωστή επίσης και ως «δόγμα Μπους», αφήνει περιθώρια για «προληπτικές» στρατιωτικές ενέργειες των ΗΠΑ. Αν και, η εισβολή και η κατοχή στο Αφγανιστάν διεξήχθη με την ετικέτα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας μετά τις 11 Σεπτεμβρίου, ωστόσο, στην πραγματικότητα, η εισβολή στο Αφγανιστάν ήταν η εφαρμογή του δόγματος Μπους, στόχος του οποίου ήταν η ενίσχυση της παγκόσμιας κυριαρχίας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, η οικοδόμηση ενός μονοπολικού κόσμου μέσω στρατιωτικής επιθετικότητας και επιθετικής πολιτικής κατά των κατεχόμενων χωρών. Οι δράστες αυτού του σχεδίου μιλούσαν εξ αρχής για έναν «πόλεμο χωρίς τέλος». Η στρατηγική αυτή ξεκίνησε με την εισβολή και κατοχή στο Αφγανιστάν και συνεχίστηκε με την εισβολή και κατοχή στο Ιράκ.
Ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνο συνέχισαν το «δόγμα Μπους» και την πολιτική του «πολέμου χωρίς τέλος», αλλά και επέκτειναν την επιθετικότητα των ΗΠΑ σε άλλες χώρες της Δυτικής Ασίας και της Αφρικής. Τώρα, αν και αποσύρουν τα στρατεύματά τους από το Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ δεν επιδιώκουν τον τερματισμό του «πολέμου χωρίς τέλος». Ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε: «Με την καθοδήγησή μου, η ομάδα μου βελτιώνει την εθνική μας στρατηγική για την παρακολούθηση και το σταμάτημα σημαντικών τρομοκρατικών απειλών όχι μόνο στο Αφγανιστάν, αλλά οπουδήποτε κι αν προκύψουν − και υπάρχουν στην Αφρική, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και αλλού». Έτσι, η διεξαγωγή του πολέμου και η επιθετική πολιτική που ξεκίνησε από τους νεοσυντηρητικούς κατά την διακυβέρνηση Μπους με την ονομασία «Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» θα συνεχίσουν από την κυβέρνηση Μπάιντεν. Επομένως, ο ισχυρισμός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πέτυχαν τους «συγκεκριμένους στόχους» τους στο Αφγανιστάν δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ψέμα. Προφανώς, ένας από αυτούς τους «συγκεκριμένους στόχους» ήταν η εξάλειψη των ισλαμιστών τρομοκρατών στο Αφγανιστάν, τις δυνάμεις που οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ προηγούμενα είχαν δημιουργήσει, υποστηρίξει και εξοπλίσει στην περιοχή. Η εισβολή και η κατοχή στο Αφγανιστάν όχι μόνο δεν εξόντωσε αυτές τις δυνάμεις αλλά διεύρυνε και το πεδίο εφαρμογής των πράξεων και της ιδεολογίας τους. Για τον λόγο αυτό, εκτός από τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα, είναι πλέον ενεργός στο Αφγανιστάν και ο ISIS.
Ένας άλλος «συγκεκριμένος στόχος» ήταν η εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος ανδρεικέλων για την προστασία των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στο Αφγανιστάν. Σχετικά μ’ αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναλάβει το κόστος σχηματισμού και προώθησης μιας κυβέρνησης ανδρεικέλων. Όμως αυτό το καθεστώς, μετά από προσπάθειες είκοσι ετών, εξακολουθεί να στερείται νομιμότητας και πολιτικής συνοχής και βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Αποτελείται από αστικές-κομπραδόρικες[1] και ημι-φεουδαρχικές πολιτικές δυνάμεις που απλά συμφωνούν σε εθνική προδοσία και σκλαβιά στον ιμπεριαλισμό. Οι δυνάμεις αυτές χωρίζονται σε δύο ομάδες, οι οποίες υπάρχουν από την αρχή του καθεστώτος ανδρεικέλων. Η κυρίαρχη παράταξη εντός του καθεστώτος θέλει ένα προεδρικό σύστημα, να διατηρήσει δηλαδή τη σημερινή δομή. Η αντιπολίτευση όμως, ειδικά το κόμμα Jamiat-e-Islami, θέλει μια αναδιάρθρωση σ’ ένα αποκεντρωμένο σύστημα στο οποίο η εκτελεστική εξουσία θα κατανέμεται μεταξύ προέδρου και πρωθυπουργού. Αυτή η ρήξη εντός του καθεστώτος είναι ένας σημαντικός παράγοντας της τρέχουσας έλλειψης συνοχής του και θα μπορούσε να παίξει ρόλο στην ενδεχόμενη κατάρρευσή του· για το λόγο αυτό, πολλοί ανησυχούν για την έναρξη και ένταση του «εμφυλίου πολέμου» στο Αφγανιστάν.
Ο Τζο Μπάιντεν, επισκεπτόμενος τους τάφους των σκοτωμένων στο Αφγανιστάν στρατιωτών, δήλωσε με αποικιακή αλαζονεία: «Από την αρχή, ίσως θυμάστε, ποτέ δεν πίστευα ότι ήμασταν εκεί για να ενώσουμε με κάποιο τρόπο … το Αφγανιστάν». Αυτό είναι ένα άλλο ψέμα που λένε οι ηγέτες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για να κρατήσουν απόσταση από τον καταστροφικό τους ρόλο στο Αφγανιστάν τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Οι Αμερικανοί ηγέτες προσποιούνται ότι η τρέχουσα κοινωνική κρίση, ο πόλεμος και η αντιδραστική βία και η άνοδος των φονταμενταλιστικών ομάδων στο Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένων των Ταλιμπάν και του ISIS, δεν έχουν καμία σχέση με την αμερικανική επιθετικότητα ή τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές. Ωστόσο, η σαρανταετής κρίση στο Αφγανιστάν αντανακλά σε κάθε στάδιο τις αντιφάσεις και τις κρίσεις του ιμπεριαλιστικού και σοσιαλ-ιμπεριαλιστικού καπιταλιστικού συστήματος. Αυτή η κρίση ξεκίνησε με την επιθετικότητα και κατοχή από το σοβιετικό σοσιαλ-ιμπεριαλισμό και εντάθηκε με την άνοδο των φονταμενταλιστικών δυνάμεων και την άμεση επιθετικότητα και κατοχή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του. Τώρα, είκοσι χρόνια πολέμου και κατοχής έχουν δυναμώσει την ένταση και το εύρος αυτής της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης και έχουν αυξήσει τον ταξικό διαχωρισμό σε πρωτοφανές επίπεδο. Η αστικο-γραφειοκρατική κομπραδόρικη τάξη, η οποία ελέγχει τα ηνία του καθεστώτος ανδρεικέλων, το χρησιμοποιεί κυριολεκτικά ως Τζίργκα[2] για να μοιράσει τα λάφυρα και να λεηλατήσει. Αντιθέτως οι μάζες, η εργατική τάξη, η αγροτιά και η μικροαστική τάξη βρίσκονται στη χειρότερη δυνατή κατάσταση, υποφέροντας από τη φτώχεια και τη συνέχιση του πολέμου και της βίας. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, το Αφγανιστάν βρίσκονταν πάντα στην κορυφή των πιο διεφθαρμένων χωρών παγκοσμίως, επειδή οι εθνικοί προδότες και οι αντιδραστικές δυνάμεις που ελέγχουν το καθεστώς ανδρεικέλων επιδιώκουν απλά τη συσσώρευση κεφαλαίου λεηλατώντας την ιμπεριαλιστική βοήθεια και τους πόρους και τις περιουσίες των μαζών.
Οι Ταλιμπάν δεν έχουν ακόμη περιγράψει με σαφήνεια το πολιτικό σύστημα που προτιμούν. Το προηγούμενο πολιτικό σύστημα των Ταλιμπάν, με το όνομα Ισλαμικό Εμιράτο, ήταν ένα αυταρχικό και θεοκρατικό καθεστώς με επικεφαλής έναν μουλά όπως ο Amir al-Mu'minin. Το σύστημα όμως του Ισλαμικού Εμιράτου των Ταλιμπάν δεν έχει υποστήριξη εντός της χώρας και επίσης δεν έχει την ευλογία των περιφερειακών και διεθνών δυνάμεων, και αυτό είναι σαφές στην ηγεσία των Ταλιμπάν. Η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, το Ιράν, ακόμη και το Πακιστάν δεν θέλουν να επιστρέψει το Ισλαμικό Εμιράτο στην εξουσία. Αυτός είναι ο λόγος που η εντατικοποίηση του πολέμου από τους Ταλιμπάν γίνεται περισσότερο για την επίτευξη κερδών στις ειρηνευτικές συνομιλίες. Τώρα απαιτούν την απελευθέρωση των κρατουμένων της ομάδας και τη διαγραφή της ηγεσίας των Ταλιμπάν από τη μαύρη λίστα του ΟΗΕ. Εάν ικανοποιηθούν αυτά τα αιτήματα, οι Ταλιμπάν πιθανότατα θα συμμετάσχουν στους επόμενους γύρους των διαπραγματεύσεων.
Παρόλο που οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να χρηματοδοτήσουν και να υποστηρίξουν το καθεστώς ανδρεικέλων τους στο μέλλον, η αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων, εάν εφαρμοστεί, θα μπορούσε να αλλάξει τη στρατιωτική ισορροπία υπέρ των Ταλιμπάν. Στο παρελθόν οι Ταλιμπάν είχαν καταφέρει να καταλάβουν περιφέρειες και επαρχιακές πρωτεύουσες ακόμη και όταν το καθεστώς ανδρεικέλων είχε την εναέρια υποστήριξη των κατοχικών δυνάμεων. Ως εκ τούτου, προβλέπεται ότι μετά την αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής, οι Ταλιμπάν θα μπουν στο πεδίο της μάχης με πιο ισχυρό φρόνημα.
Ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ ελπίζει τώρα σε μια διπλωματική προσπάθεια υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για τη διατήρηση του καθεστώτος ανδρεικέλων, το οποίο τους κόστισε 2 τρισεκατομμύρια δολάρια για να το χτιστούν. Η εμπειρία όμως μιας δεκαετίας διπλωματικών προσπαθειών για ειρήνη έχει δείξει ότι αυτό είναι καλό μόνο για την εντατικοποίηση του πολέμου. Παρόλο που ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ είναι πιθανό να αποσύρει τα στρατεύματά του από το Αφγανιστάν, αυτό δεν σημαίνει το τέλος της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και δεν σημαίνει επίσης νίκη των Ταλιμπάν. Σε περίπτωση που οι διπλωματικές προσπάθειες είναι επιτυχείς και οι Ταλιμπάν τελικά ενσωματωθούν στο καθεστώς ανδρεικέλων, και είναι οι Ταλιμπάν αυτοί που συνθηκολογούν με το καθεστώς ανδρεικέλων και τον ιμπεριαλισμό, ενώ η αποικιακή κατάσταση στο Αφγανιστάν συνεχίζεται· οι πολιτικοί, στρατιωτικοί θεσμοί και το σύστημα ασφάλειας του καθεστώτος ανδρεικέλων θα εξαρτώνται από την ιμπεριαλιστική υποστήριξη των ΗΠΑ και τα σύμφωνα ασφάλειας μεταξύ των ΗΠΑ και του καθεστώτος ανδρεικέλων θα συνεχίσουν να διατηρούν την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού πάνω στη χώρα, και το καθεστώς ανδρεικέλων θα εξαρτάται από την υποστήριξη των αφεντάδων του, τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και τους συμμάχους τους που έχουν δεσμευτεί να συνεχίσουν να παρέχουν οικονομική βοήθεια και οπλικά συστήματα στο καθεστώς ανδρεικέλων.
Ο Μπάιντεν σε αντίθεση με τον Τραμπ έχει εμπλέξει περισσότερες χώρες στο ζήτημα του Αφγανιστάν και έχει επιτύχει εν μέρει συμφωνίες με τη Ρωσία και την Κίνα, οι οποίες θα μπορούσαν να επιταχύνουν τη διαδικασία συμβιβασμού μεταξύ του καθεστώτος και των Ταλιμπάν. Έτσι, εάν οι προσπάθειες των εμπλεκόμενων χωρών, Τουρκίας, Κατάρ και Πακιστάν, μαζί με τα Ηνωμένα Έθνη, επιτύχουν, οι Ταλιμπάν θα συμμετάσχουν στις συναντήσεις «ειρηνευτικής διαδικασίας» και το καθεστώς ανδρεικέλων θα αναδιοργανωθεί με τη συγχώνευση των Ταλιμπάν στις τάξεις του. Η κυβέρνηση που θα προκύψει από τον συμβιβασμό θα εκπροσωπεί και πάλι τη φεουδαρχική-αστική-κομπραδόρικη τάξη. Ενώ θα πληθύνουν επίσης οι θεοκρατικές, εθνικές, σοβινιστικές και σχετικές με την ισότητα των φύλων πτυχές του τρέχοντος καθεστώτος. Οι Ταλιμπάν έχουν την ίδια ταξική βάση με τις δυνάμεις στο καθεστώς ανδρεικέλων. Οι Ταλιμπάν, όπως και οι Μουτζαχεντίν, είχαν στο παρελθόν εφοδιαστεί και εξοπλιστεί από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Σε μια κυβέρνηση που θα προκύψει από τον συνδυασμό αυτών των αντιδραστικών και προδοτικών δυνάμεων, οι μάζες θα συνεχίσουν να βρίσκονται κάτω από το ζυγό της ταξικής εκμετάλλευσης και της διπλής κοινωνικής καταπίεσης και η συσσώρευση κεφαλαίου θα συνεχιστεί με τη λεηλασία των πόρων και με κόστος τη φτωχοποίηση των μαζών. Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι αυτή η διαδικασία συμβιβασμού και συμπαιγνίας που φέρει το όνομα της ειρήνης δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ειρήνη στη χώρα. Η μόνη πραγματική λύση είναι μια νέα δημοκρατική επανάσταση με σοσιαλιστικό προσανατολισμό· η νέα δημοκρατική επανάσταση θα κάνει το Αφγανιστάν βάση της παγκόσμιας επανάστασης, αλλιώς το Αφγανιστάν θα παραμείνει κέντρο της παγκόσμιας κρίσης, κέντρο εξελίξεων για τους ιμπεριαλιστές και κέντρο δραστηριότητας για τις φονταμενταλιστικές δυνάμεις όπως οι Ταλιμπάν, ο ISIS και η Αλ Κάιντα. Χωρίς αμφιβολία η κατάσταση αλλάζει γρήγορα, οι μεταβαλλόμενες συνθήκες έχουν δημιουργήσει νέες προκλήσεις και νέες ευκαιρίες για εμάς, θα πρέπει να τολμήσουμε να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις και τις νέες ευκαιρίες στις μεταβαλλόμενες νέες συνθήκες και να τις αξιοποιήσουμε για την ενίσχυση της επαναστατικής πορείας.
Κομμουνιστικό (Μαοϊκό) Κόμμα του Αφγανιστάν
Μάρτιος 2021
Σημειώσεις
* Το κείμενο με τίτλο “Statement of the Communist (Maoist) Party of Afghanistan on the announcement of the withdrawal of the American occupying forces from Afghanistan” με ημερομηνία Μάρτιος 2021 , δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.sholajawid.org/index.html και βρίσκεται στη διεύθυνση … http://www.sholajawid.org/english/main_english/withdrawal_E_sh_27_d4.html?fbclid=IwAR2ZTT7aCjOeTuhWGaorpUD5Z8aQO6nysgeGWeRskEovDRfQAZhyMB_rXu0
Η μετάφραση έγινε από τα αγγλικά και η δημοσίευση δεν συνιστά απαραίτητα και συμφωνία με όλες τις απόψεις που διατυπώνονται.
Παραπομπές
[1] ΣτΜ. Comprador: Κομπραδόρος, ο μεσάζων, ο εργολάβος των ξένων αφεντικών. Ο επικεφαλής του ντόπιου προσωπικού των ξένων εταιριών και ταυτόχρονα ο μεσολαβητής ανάμεσα στα ξένα αφεντικά και τους ντόπιους πελάτες. Από το ρόλο αυτών των διαμεσολαβητών, ο όρος επεκτάθηκε σε όλα τα αποικιοκρατικά καθεστώτα και στο κομμάτι της αστικής τάξης που γίνεται υποχείριο των ξένων συμφερόντων […] εξυπηρετώντας με το αζημίωτο τα συμφέροντα των ξένων και φυσικά την … πάρτη της.
https://www.efsyn.gr/kosmos/maties-ston-kosmo/dromo-logia/12493_kompradoroi-kai-rantierides
[2] ΣτΜ. Jirga: Συμβούλιο των πρεσβυτέρων της φυλής υπεύθυνο για την επίλυση διαφορών και λήψη αποφάσεων στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Λόγια Τζίργκα είναι η μεγάλη συνέλευση των αντιπροσώπων των φυλών.
1 σχόλιο:
Πραγματικά ενδιαφέρουσα κ αξιόλογη αναλυση.
Δημοσίευση σχολίου