Στο ζωικό κόσμο γνωρίζουμε πως οι ταύροι δεν έχουν ευαισθησία στην ακοή και αυτό που τους προκαλεί είναι η κίνηση και όχι το χρώμα, κόκκινο φερ’ ειπείν, όπως ο πολύς λαός πιστεύει.
Στην οικονομική σημειολογία οι αρκούδες ταυτίζονται με τις περιόδους της υποχώρησης των τιμών και οι «ταύροι» με τις περιόδους ανόδου των τιμών.
Το κεφάλαιο βεβαίως θέλει να σταματήσει τις αρκούδες (την πτώση των τιμών) αλλά να τιθασεύσει τον… ταύρο (τον πληθωρισμό). Να κερδίζει δηλαδή χωρίς όμως να κινδυνεύσει το… υαλοπωλείο του συστήματος.
Κατ’ αναλογία οι προειδοποιήσεις στους ταύρους μπορεί μερικές φορές να φέρουν και το αντίθετο αποτέλεσμα και ο ταύρος του πληθωρισμού (μια που πάντα μιλάμε σημειολογικά) να τα κάνει γης μαδιάμ στο «υαλοπωλείο» πριν να προφτάσουν να παρθούν τα αντιπληθωριστικά μέτρα.
Αυτοί οι φόβοι πρέπει να βρίσκονται πίσω από την τελευταία συνεδρίαση της FED (της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ) στις 15/16 όπου η πλειοψηφία (με μία ισχυρή μειοψηφία είναι αλήθεια) άρχισε να προετοιμάζει τις αγορές ότι θα προχωρήσει σταδιακά σε απόσυρση του προγράμματος tapering, της λεγόμενης ποσοτικής χαλάρωσης. Του ανεπανάληπτου στην οικονομική ιστορία προγράμματος έκδοσης και επαναγοράς ομολόγων και ενυπόθηκων τίτλων.
Χαρακτηριστικά το 2007, λίγο πριν την κρίση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων, ο προϋπολογισμός της FED δεν ξεπερνούσε τα 2 τρις δολάρια ενώ λίγο πριν τη συνεδρίαση της Κεντρικής Τράπεζας ξεπέρασε τα 8,2 τρις δολάρια μετά τις συνεχείς αγορές περιουσιακών στοιχείων σταθερού εισοδήματος!
Με την κάνουλα της χρηματικής ρευστότητας συνεχώς ανοικτή η αμερικάνικη οικονομία μπόρεσε να αντιμετωπίσει (;) την μεγαλύτερη κρίση και την μεγαλύτερη πανδημία των τελευταίων εκατό χρόνων!
Αυτό που φαίνεται να ανησυχεί τους ιθύνοντες που έχουν φυσικά το οκέι από την αμερικανική κυβέρνηση δεν είναι απλά ο -πως να το πούμε- o νομισματικός πληθωρισμός. Έτσι ή αλλιώς φρόντισαν να ανεβάσουν πρόσφατα -Αμερικανοί και Ευρωπαίοι- τα ανεκτά ανώτατα όρια του…
Αυτό που φαίνεται να δημιουργεί ανησυχίες είναι η συνολική πληθωριστική έκρηξη. Εν μέσω δηλαδή της κρίσης και των ανωμαλιών που προκλήθηκαν στην εφοδιαστική αλυσίδα όπως έδειξε και η πρόσφατη κρίση στα κινέζικα λιμάνια, της πρωτοφανούς εκτόξευσης των ναύλων και της σημαντικής έλλειψης πρώτων υλών αλλά και ενδιάμεσων αγαθών. Για παράδειγμα η έλλειψη ημιαγωγών οδήγησε την μεγαλύτερη σήμερα σε πωλήσεις αυτοκινητοβιομηχανία του κόσμου, την Τoyota σε μείωση της παγκόσμιας παραγωγής της στο 40%! Έρευνα σε 3.000 γερμανικές επιχειρήσεις όλων των κλάδων διαπίστωσε ότι το 83% των εταιριών αντιμετωπίζει πρόβλημα από τις αυξήσεις των τιμών και τις δυσλειτουργίες της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Βέβαια θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτά αφορούν τους «άλλους». Όμως τα φιλόδοξα σχέδια του Μπάιντεν για τις αμερικάνικες υποδομές και την… επανεκκίνηση εξαρτιόνται από τις πρώτες ύλες (που διαθέτει η Κίνα).
Επιπλέον είναι και η κυριαρχία του δολαρίου που σε μία εποχή κλονισμού του αμερικάνικου γοήτρου και της αναντιστοιχίας μέσων και στόχων βέβαια δεν απειλείται ωστόσο δεν είναι να αποδυναμώνεται…
Ακούγοντας την «μειοψηφία» της FED το διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας αναμένει τα στοιχεία για την βελτίωση της αμερικάνικης αγοράς εργασίας τον Σεπτέμβρη οπότε τότε θα αποφασιστεί ότι τα υποστηρικτικά μέτρα θα αρχίσουν να αίρονται.
Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; Προφανώς οι λεγόμενες αναδυόμενες αγορές.
Το 2013 και το 2018 ανάλογες απόπειρες προκάλεσαν παροδικές αναστατώσεις παγκόσμια.
Κανείς δεν μπορεί να πάρει όρκο για το αντίθετο σήμερα…
Κατά τη γνώμη μου ούτε και για την απόφαση αυτή καθαυτή μπορεί να εγγυηθεί κανείς.
Δημήτρης Μάνος
Υ.Γ.: Καμιά φορά οι αρκούδες δεν … εξαφανίζονται με την παρουσία των ταύρων. Μπορεί και να συνυπάρξουν καμία φορά. Δεν ξέρω τι όνομα θα δώσουν στο φαινόμενο οι σημερινοί… νονοί του. Το 1970 το είχαν ονομάσει πάντως «στασιμοπληθωρισμό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου