Αμπιμαέλ Γκουσμάν - Αντικομουνιστές ιεροεξεταστές ή πως θάβεται ένας μύθος; (και ένα σχόλιο)

Ο λόγος που προτείνουμε το διάβασμα το κειμένου που δημοσιεύσαμε στον Αθέατο Κόσμο για τον ηγέτη του ΚΚ Περού Αμπιμαέλ Γκουσμάν με αφορμή το θάνατό του ξεπερνά την ανάγκη της αναφοράς σε έναν επαναστάτη ηγέτη και την απόδοση τιμών. 

Δυστυχώς για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε όχι μόνο τη (φυσιολογική) στάση και τη δύναμη των συστημικών μέσων ενημέρωσης αλλά και το πόσο "λίγα" είναι μεγάλα κομμάτια της Αριστεράς στο τόπο μας αλλά και διεθνώς. Μια αριστερά που, ενώ δεν διστάζει να βλέπει επαναστάσεις εκεί που δεν γίνονται (π.χ. Ουκρανία) ή να εκφράζει την αλληλεγγύη της σε ηγέτες που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ο αντιαμερικανισμός (σκέτα) και να βλέπει σε αυτούς το μέλλον του σοσιαλισμού, όταν πρόκειται για πραγματικά ένοπλα κινήματα (Ινδία, Νεπάλ, Φιλιππίνες, Περού), μαζικά και με έντονη τη λαϊκή αποδοχή και συμμετοχή, τότε κάνει ότι δεν τα βλέπει, είναι σα να μην υπάρχουν, ενώ τα βλέπει και τα θυμάται όταν διαφαίνεται η ήττα τους ή το σοβαρό χτύπημά τους από τον αντίπαλο, τότε εκφράζει την... χαιρεκακία της, κάνει σχόλια και αναλύσεις (σωστές μεν αλλά η πρότερη στάση τους τις ακυρώνει) για Βάρκιζες και άλλα τέτοια (όπως συνέβει παλαιότερα με το Νεπάλ), υιοθετώντας σε μεγάλο βαθμό, αν όχι απόλυτα, τη συστημική προπαγάνδα. Είναι άλλο ζήτημα η κριτική στάση και η έκφραση διαφωνιών απέναντι σε ένα μαζικό επαναστατικό κίνημα και άλλο η άρνηση να εκφραστεί η αλληλεγγύη η οποία φτάνει να γίνεται ως και εχθρική.

Εκείνος όμως ο χώρος που δίνει ρεσιτάλ εμπιστοσύνης στη συστημική προπαγάνδα ιμπεριαλιστών αλλά και ντόπιων αστικών ενημέρωσης είναι ο χώρος της αναρχίας, αυτονομίας κ.λπ. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναπαρήγαγαν στα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα το σχετικό δημοσίευμα της ΕφΣυν ή και άλλα (με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το Ρόιτερς και άλλα τέτοια ανεξάρτητα μέσα) και είναι ακόμη περισσότεροι εκείνοι που σχολίαζαν υιοθετώντας τα περί σφαγών, καταστροφών ολόκληρων χωριών κ.λπ. θυμίζοντας τον Ζάχο Χατζηφωτίου και όλο τον εσμό της χειρότερης αστικής προπαγάνδας όταν αναφέρονται στο ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ. Κατά τα άλλα ζήτω ο Τσε Γκεβάρα και ο Άρης Βελουχιώτης!

Από εκεί και πέρα για το τι συμβαίνει στο Περού αλλά και τις προσπάθειες που γίνονται διεθνώς διαβάστε το κείμενο του Αθέατου Κόσμου:

Κάθε χρόνο, την ίδια ημέρα, συγκεντρώνονται για να το γιορτάσουν, κυρίως όμως να υπενθυμίσουν την μεγάλη προσφορά τους, με το αζημίωτο εννοείται, στην διάσωση της Δημοκρατίας στο Περού, όπως ισχυρίζονται. Είναι απόστρατοι αστυνομικοί, διαφορετικών βαθμών, μέλη της GEIN, της ειδικής ομάδας πληροφοριών, η οποία ιδρύθηκε στα πλαίσια της Εθνικής Αντιτρομοκρατικής Διεύθυνσης, της διαβόητης DINCOTE. Ξεκίνησαν στις αρχές του 1990 επί προεδρίας του σοσιαλδημοκράτη Γκαρσία και συνέχισαν στα χρόνια του φασίστα Φουχιμόρι. Επιχείρηση Βικτόρια. Ογδόντα έξι προσεκτικά διαλεγμένοι αστυνομικοί με επικεφαλής τον αστυνόμο Μπενεδίκτο Χιμένες, μπήκαν στο κυνήγι της ηγεσίας του παράνομου Κομμουνιστικού Κόμματος του Περού, αφού πρώτα στρατολογήθηκαν, εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν με υλικό προηγμένης τεχνολογίας από την αμερικάνικη πρεσβεία στην Λίμα και την CIA... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ!