Η “ολιγοήμερη” αυτή αναβολή πυροδότησε τη σεναριολογία για πρόωρες βουλευτικές εκλογές την προσεχή άνοιξη, αφού συνοδεύτηκε με την εσπευσμένη πρόταση του προέδρου του κόμματος για την άμεση ανάδειξη νέου γραμματέα-εκλεκτού του. Γιατί δεν περίμενε να εκλεγεί ο νέος γραμματέας από ή μετά το συνέδριο; Μήπως για να αναδιαμορφώσει τους εσωκομματικούς συσχετισμούς μέχρι τότε; Μήπως γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα λάβει χώρα εν τέλει το συνέδριο μέσα στο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα; Μήπως γιατί, αν γινόταν, θα έρχονταν στην επιφάνεια προβλήματα με την καραμανλική πτέρυγα και αντιθέσεις με τη σαμαρική;
Γεγονός είναι ότι την Κυριακή 5/12 πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη νέου αρχηγού στο ΚΙΝΑΛΛ-ΠΑΣΟΚ, πράγμα που επικοινωνιακά τουλάχιστον θα αδυνάτιζε την προβολή της ΝΔ μέσω του συνεδρίου της, αφού όλοι οι παράγοντες και τα αστικά δημοσιογραφικά επιτελεία επί εβδομάδες και ιδιαίτερα μετά το θάνατο της Φ. Γεννηματά επιχειρούν να δώσουν το “φιλί της ζωής” - με την έννοια της επανόδου του με αξιώσεις στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό - στον πάλαι ποτέ ισχυρό αυτόν παράγοντα του συστήματος. Πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι το πολλάκις αναβληθέν έως σήμερα, με πρόσχημα το ίδιο ακριβώς “επιχείρημα” της πανδημίας, συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αυτό έχει αποφασιστεί να πραγματοποιηθεί (;) το 1ο δίμηνο του νέου έτους και πιθανότατα προς τα τέλη Φλεβάρη. Οι δύο μονομάχοι δείχνουν να περιμένουν ο ένας τον άλλον… Μήπως θα ξέρουν την κατάσταση που θα επικρατεί από υγειονομικής πλευράς τους μήνες που έχουν μεταθέσει τα συνέδριά τους (λέμε τώρα, για να το διασκεδάσουμε);
Την απάντηση στα επί της ουσίας πολιτικά αυτά ερωτήματα θα πρέπει να την αναζητήσουμε στα πολιτικά δεδομένα της περιόδου. Πρόκειται για χρονική περίοδο έντονων πολιτικών διεργασιών τόσο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΚΙΝΑΛΛ. Το συνέδριο του ενός που θα “αποσαφηνίσει” καλύτερα κάποια πράγματα βασικά προς τα κέντρα του συστήματος εντός κι εκτός της χώρας είναι η μία παράμετρος. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαμηνύει “άνοιγμα στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο” πάντως. Η νέα ηγεσία του άλλου, με τη “διευκρίνιση” των πολιτικών προσανατολισμών του “νέου ΠΑΣΟΚ” (κάποιοι χρησιμοποιούν ήδη αυτό τον τίτλο), θα αναδείξουν τα νέα δεδομένα αναφορικά με τον μπαλαντέρ-τρίτο αυτό σχηματισμό. Φυσικά δεν αναφερόμαστε στον πυρήνα των δεσμεύσεων και κατευθύνσεών τους που είναι δεδομένοι - με τους δυτικούς ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο - αλλά στην “προσαρμογή” τους στη σημερινή εποχή.
Ο λεγόμενος μεσαίος χώρος αποτελεί το επίδικο όλων των ελιγμών και “μεταμορφώσεων” και των τριών αυτών κομμάτων. Γιατί μπορεί κάθε αστική κυβέρνηση να έχει τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ, στηρίζοντάς τους με τη σειρά της, αλλά το “μείγμα” αυτής της σχέσης απορρέει από τις εκάστοτε πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές, γεωπολιτικές και κοινωνικές συνθήκες και παραμέτρους. Το άγχος, επομένως, όλων είναι μεγάλο και δεν κρύβεται σε σχέση με την εκλογική τουλάχιστον “εγκόλπωση” των μεσαίων και μικρών αστικών στρωμάτων που “βγάζουν κυβερνήσεις”, κατά τη γνωστή αστική ρήση. Όποιος και να πάρει τη μερίδα του λέοντος, μόνο να τα εκφράσει δεν θα μπορεί, αφού το μεγάλο κεφάλαιο, εν μέσω κλιμακούμενης κρίσης αναπαραγωγής του συστήματος και πανδημίας, “τρώει σάρκα από τη σάρκα του”, οδηγώντας τα εδώ και 12 χρόνια σε ολοφάνερη καταβύθιση.
Αυτά τα στοιχεία φαίνεται πως συνυπολογίζει ο Μητσοτάκης και η σημερινή ηγεσία της ΝΔ και αναβάλλει το συνέδριο, ευελπιστώντας να έχει πλέον “φανερά” τα πολιτικά δεδομένα πριν το πραγματοποιήσει. Από την άλλη, ως ένα είδος αντιπερισπασμού, ήδη ακούγονται φωνές που απηχούν κομμάτια της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για εκ νέου αναβολή του συνεδρίου του! Το μόνο σίγουρο με βάση όλα αυτά στο αστικό πολιτικό σύστημα είναι ότι το ΚΙΝΑΛΛ-ΠΑΣΟΚ θα έχει νέο αρχηγό. Τα υπόλοιπα τελούν υπό αίρεση. Μια αίρεση, μιας και μιλάμε για τους δύο πρωταγωνιστές, που δεν άπτεται μονάχα των όποιων εκλογικών σχεδιασμών και προσδοκιών, αλλά ακουμπά στο μεγάλο πρόβλημα που λέγεται θέση της αστικής τάξης στο σημερινό πλαίσιο και στη σημερινή συγκυρία. Το “κοιλοπόνημα”, συνεπώς, από πλευράς τους είναι εξηγήσιμο και ιδιαίτερα της ΝΔ και του σημερινού αρχηγού της που βρίσκεται στην κυβέρνηση και, με την άγρια επίθεση που έχει εξαπολύσει στην εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, έχει υποστεί, ως κόμμα και ο ίδιος προσωπικά, μια σημαντική φθορά. Με τούτα και μ’ εκείνα, ένα είναι βέβαιο: πέρα απ’ τη συσπείρωση ενός δυναμικού, τίποτε δεν έχει να περιμένει ο λαός μας από συνέδρια ξένα προς τα συμφέροντά του, όποτε κι αν γίνουν.
Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία που κυκλοφορεί.
Διαβάστε επίσης:
Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ είναι… εδώ - Δηλαδή εκεί που είναι χρήσιμο για το σύστημα και εχθρικό για το λαό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου