Με τις εκατόμβες των νεκρών των τελευταίων ημερών, ξεπέρασαν τις 23.000 οι επίσημα καταγεγραμμένοι θάνατοι από την πανδημία στη χώρα μας. Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης συνεχίζουν ακάθεκτα να αναπαράγουν σε μαζική κλίμακα το αφήγημα της κυβέρνησης και του συστήματος: περίπου παρακατιανοί όσοι οδηγήθηκαν στον θάνατο, με εξαίρεση κάποιους επώνυμους που διακόπτουν σποραδικά την μακάβρια λίστα. Άλλωστε το πόπολο είναι μάζα και ως τέτοια άνευ σημασίας. Τα πρόσωπα, οι ατομικότητες είναι ο “θεός” του σάπιου συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Μπορεί να γίνει επί μέρες πρώτη είδηση το τι έπαθε ένας επώνυμος, την ώρα ακριβώς που εκατοντάδες και χιλιάδες άλλοι περνούν της ζωής τους τον τάραχο! “Απέναντι στο θάνατο είμαστε όλοι ίσοι”, κραυγάζει η εκκλησία. Ή μήπως όχι;
Περιττό βάρος τα γερόντια. Στοιχίζουν και συντάξεις τα 2,6 εκατομμύρια από δαύτους. Το ίδιο και όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα και βασικά χρόνιες παθήσεις. “Επιβαρύνουν το σύστημα περίθαλψης” και βασικά το καπιταλιστικό σύστημα και το κράτος του. Στον Καιάδα, λοιπόν. Να μας αδειάσουν τη γωνιά. Κάτι ήξεραν στην αρχαία Σπάρτη. Γέροντες και σακατεμένοι δεν έχουν θέση στην κοινωνία του φαίνεσθαι και της γκλαμουριάς. Χαλάνε και τη μόστρα! Τους θέλουμε μόνο σε καμιά διαφήμιση “μακροζωίας”, πώλησης φαρμάκων και πάσης φύσης σκευασμάτων αλλά και εμβολιασμών. Α, και τις ημέρες των γιορτών, ως ντεκόρ στους κεντρικούς και τοπικούς μανδαρίνους της εξουσίας. Κι αν τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν τα “τιμημένα γηρατειά”, τρώνε και κανένα μπερντάκι από τα ΜΑΤ.
Όσο για όσους δεν εμβολιάζονται; Καλά να πάθουν. Αν μπορούσαν να πέθαιναν και πριν φτάσουν στις πόρτες των νοσοκομείων, ακόμα καλλίτερα. Δεν θα “πίεζαν” το σύστημα υγείας. Θα έλυναν και τα χέρια στην κυβέρνηση να προχωρήσει πιο φανατικά στο κλείσιμο νοσοκομείων, στις απολύσεις υγειονομικών και στο ταυτόχρονο ξεσάλωμα της … ιδιωτικής πρωτοβουλίας, βεβαίως-βεβαίως. Άντε και πλησιάζει η πολυπόθητη για την κυβέρνηση ώρα: Απολύσεις! Απολύσεις στο Δημόσιο! Και μάλιστα υγειονομικών. Εν μέσω πανδημίας, ποιος άλλος κλάδος θα “τολμούσε” να αμφισβητήσει το κρατικό και ιδιωτικό “διευθυντικό δικαίωμα” ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους; Αυτή η κίνηση θα έστελνε σήμα σ’ ολόκληρη την κοινωνία, ώστε να μην αντιδρά και να αρκείται στο “κάτι σαν ζωή” που η μεγαλοθυμία του καπιταλισμού τους προσφέρει.
Σε τελική ανάλυση, όλοι αυτοί ας πρόσεχαν! Ας τηρούσαν τα “πρωτόκολλα” - όπως ακριβώς οι εξουσιαστές τους σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σχολεία, πανεπιστήμια, χώρους δουλειάς, ακόμα και μέσα στα σπίτια. Ναι, στα σπίτια. Για να επέλθει η τέλεια αποξένωση, παρέα με την σερβιρισμένη αποβλάκωση επί 24 ώρες το 24ωρο. Αυτή θα ήταν η “ιδανική” κοινωνία για το κεφάλαιο, για να έχει το κεφάλι του “ήσυχο”. Μακριά από οργές, αγανακτήσεις, οργανώσεις, αντιστάσεις, διεκδικήσεις, αναμετρήσεις και ανατροπές. Άλλωστε, το ρολόι της προϊστορίας “σταμάτησε” κάπου στα 1789, όταν η αστική τάξη ήρθε στην εξουσία για να μείνει “αιώνια”. Έτσι έλεγαν οι φεουδάρχες πριν από αυτήν και οι δουλοκτήτες ακόμα πιο πριν. Το <“τέλος της ιστορίας” έφτασε>. Αμ δε!
Συσσωρεύονται όροι. Φανερά και υπόκωφα. Από
τους αρμούς αυτής της κοινωνίας αναβλύζουν οι χείμαρροι της σκουριάς και της
σήψης. Του χθες που απελπισμένα προσπαθεί να κρατηθεί σε πρώτο πλάνο. Να
“εκσυγχρονιστεί”, να “μεταρρυθμιστεί” και να μακροημερεύσει. Μάταιος κόπος.
“Σκουλήκια που προσπαθούν να σταματήσουν τον τροχό της ιστορίας”, που έλεγε και
η Τσιανγκ Τσινγκ (χήρα του Μάο Τσε Τουνγκ)
απευθυνόμενη στους κατηγόρους της. Η φαινομενικά πιο ισχυρή στιγμή όλων
των εξουσιαστών είναι λίγο πριν την πτώση τους. Ας την ξορκίζουν. Η εξέλιξη της
φύσης πηγαίνει δίπλα-δίπλα με την εξέλιξη της κοινωνίας. Πόσοι αστοί μπορούν
στα σοβαρά να ελπίζουν ότι θα αποφύγουν την νομοτέλεια; Καμιά παράταση δεν θα
τους σώσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου