Δεν είναι μόνο οι 1.500 άνθρωποι που χάσανε τη ζωή τους τη βδομάδα μετά τις πυρκαγιές, εξαιτίας της μεγάλης αύξησης της συγκέντρωσης των επικίνδυνων ουσιών στην ατμόσφαιρα, αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να λέει ότι ακόμα κι αν πάθαμε μια τεράστια καταστροφή το καλοκαίρι τουλάχιστον δε χάσαμε ανθρώπινες ζωές.
Δεν είναι μόνο οι χιλιάδες ασθενείς με άλλα νοσήματα που αποκλείονται από τα νοσοκομεία γιατί αυτά δε φτάνουν, αλλά η κυβέρνηση σχεδιάζει να μετατρέψει αρκετά από αυτά σε κέντρα υγείας.
Δεν είναι μόνο οι νεκροί από πλημμύρες και σεισμούς γιατί κανένα αντιπλημμυρικό κι αντισεισμικό έργο δεν έχει γίνει για δεκαετίες.
Είναι και οι εκατοντάδες νεκροί των εργατικών «ατυχημάτων» (όπως τα λένε), που στην ουσία είναι εργοδοτικά εγκλήματα, που προκαλούνται επειδή η κυβέρνηση λύνει τα χέρια των εργοδοτών και τους αφήνει ανεξέλεγκτους να εγκληματούν σε βάρος των εργαζόμενων.
Είναι και οι δεκάδες γυναίκες που σκοτώθηκαν από τους άντρες τους επειδή το σύστημα επέλεξε να τις αφήσει απροστάτευτες.
Είναι οι άστεγοι που πεθαίνουν από το κρύο, οι φτωχοί από αναθυμιάσεις και τόσοι και τόσοι άλλοι, που για το σύστημα είναι αθέατοι και «παράπλευρες απώλειες». Εμείς, όμως, όχι μόνο δεν τους ξεχνάμε, αλλά πρέπει να παλέψουμε ενάντια στις συνθήκες που τους καταδίκασαν σε θάνατο.
Δεν είναι λοιπόν απλά η πανδημία και ο ιός που φταίει για τους 23.000 νεκρούς, για τους οποίους ξέρουμε την ηλικία τους, αν έκαναν εμβόλιο ή όχι κτλ. - εγώ πάντως θα ‘θελα να ήξερα πόσοι από αυτούς θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Παρ’ όλο που τέτοιες μελέτες δεν συμφέρουν, όλοι μας ξέρουμε πως ακόμη και άτομα μεγάλης ηλικίας και με υποκείμενα νοσήματα γλίτωσαν από τον κορονοϊό εξαιτίας της κοινωνικής τους θέσης, ενώ φτωχοί κι άγνωστοι πεθάνανε αν και νέοι και χωρίς άλλα προβλήματα υγείας. Γιατί δεν υπήρχε γιατρός στην πρωτοβάθμια να απευθυνθούν μόλις διαγνώστηκαν θετικοί, γιατί καθυστέρησαν να μπουν στο νοσοκομείο, γιατί το προσωπικό είναι πολύ λιγότερο ακόμα κι από πέρσι, γιατί μπορεί ο γιατρός τους να ήταν ειδικευόμενος οφθαλμίατρος και σίγουρα γιατί είτε δεν υπήρχε κρεβάτι ΜΕΘ διαθέσιμο είτε οι εργαζόμενοι σ’ αυτό ήταν λιγότεροι κι εξαντλημένοι.
Όσο για τη λεγόμενη κλιματική κρίση, στην οποία φορτώνουν κάθε καταστροφή από φωτιές, καταιγίδες, χιόνια, πρώτον είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων παγκόσμια που μπρος στα κέρδη του κεφαλαίου δε λογαριάζουν τίποτα και δεύτερον, όταν είσαι σίγουρος ότι όλο και συχνότερα θα έχεις τέτοια φαινόμενα, προετοιμάζεσαι κατάλληλα. Όταν δεν έχεις πυροσβέστες, δεν έχεις ελικόπτερα κι αεροπλάνα, πώς θα σβήσουν οι φωτιές; Όταν εκεί που κάηκαν τα δάση δεν κάνεις αντιπλημμυρικά πώς θ’ αποφύγεις τις πλημμύρες;
Όταν είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι το σύστημα και οι κυβερνήσεις του μας αφήνουν απροστάτευτους σε κάθε κίνδυνο, τότε το καθήκον μας απέναντι στον εαυτό μας και τους νεκρούς μας είναι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να οργανωθούμε στους χώρους δουλειάς μας και στις γειτονιές μας, και να απαιτήσουμε να παρθούν όλα τα μέτρα που πρέπει για να μη θυσιάζεται κόσμος στο βωμό του κέρδους.
Α.Λ. - νοσηλεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου