Πώς θα «γιορτάσουν» τα 70 χρόνια ΝΑΤΟ;
Από το σχέδιο «της Ελλάδας μετά τα μνημόνια» που «αναβαθμίζεται γεωπολιτικά» διαμορφώθηκε και άλλη μια πραγματικότητα: η πλήρης στοίχιση και πρόσδεση της Ελλάδας στις απαιτήσεις και τους πολεμικούς σχεδιασμούς των αμερικανοΝΑΤΟϊκών. Η Ελλάδα έγινε ολόκληρη μια πολιτικοστρατιωτική πλατφόρμα στην υπηρεσία της περικύκλωσης της Ρωσίας. Στο φόντο της κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης ΗΠΑ και Δύσης με τη Ρωσία, αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αναδειχτεί πολύ πιο βαριά και επικαθοριστική για τις τύχες της χώρας και του λαού μας, από τα αδιέξοδα που εκδηλώνονται στο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.
Γιατί η αμερικανοΝΑΤΟϊκή αντιπαράθεση έχει πρώτο και βασικό επίδικο τον έλεγχο της Ουκρανίας, αλλά έχει ήδη απλωθεί και έχει οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς σε όλη την ευρύτερη περιοχή, από τις χώρες της Βαλτικής ως τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μ. Ανατολή και την Αφρική. Δηλαδή, σε ολόκληρο το τόξο που η χώρα έχει αναλάβει ευθύνες «υπηρεσιών», με βάση τις συμφωνίες με Γαλλία και κύρια με ΗΠΑ.
Γιατί η Αλεξανδρούπολη -αλλά και η Σούδα- είναι σε άμεση εμπλοκή της πρώτης πολεμικής γραμμής του μετώπου που διαμορφώνει η σύγκρουση των ιμπεριαλιστών, την οποία τροφοδοτεί με πολεμικό υλικό. Ταυτόχρονα, αυτές και όλες οι υπόλοιπες βάσεις στη χώρα, είναι βάσεις των πολεμικών εξορμήσεων των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών προς όλες τις κατευθύνσεις στην ευρύτερη περιοχή.
Ήδη καταγράφονται δύο σημαντικές εξελίξεις που αναδεικνύουν τους τεράστιους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο λαός μας, στη βάση της πολιτικής του «ανήκουμε στη Δύση», στη βάση της κυβερνητικής διακήρυξης «να χύσουμε το αίμα μας για τους Αμερικάνους».
Πρώτον, η ελληνική πλευρά αποφάσισε την «αναβάθμιση του εμπορικού γραφείου της στο Κόσσοβο», κινούμενη στην κατεύθυνση της αναγνώρισης αυτού του προτεκτοράτου ως «χώρα». Η εξέλιξη αυτή προφανώς «υποδείχτηκε» από τις ΗΠΑ, που εγκατέστησαν κιόλας ειδικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Αλβανία για διενέργεια στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή. Ταυτόχρονα, προφανώς με αμερικάνικη καθοδήγηση, ανακηρύχτηκε μια «κοινή διασυνοριακή ζώνη» μεταξύ Αλβανίας και Κοσσόβου πλάτους 60 χιλιομέτρων. Είναι προφανές ότι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ -αξιοποιώντας τους θερμοκέφαλους μεγαλοϊδεατισμούς για τη «Μεγάλη Αλβανία», κλιμακώνουν στρατιωτικά την πίεση στη Σερβία, για να την αποσπάσουν από τη ρώσικη επιρροή και η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στην επιχείρηση αυτή! Το πρώτο αποτέλεσμα ήταν η οξεία αντίδραση του Σέρβου προέδρου, που δημόσια σχεδόν κατήγγειλε ότι η ελληνική κυβέρνηση σιωπηρά παραβιάζει τις δεσμεύσεις της για μη αναγνώριση του Κοσσόβου, ενώ δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει με νόημα το ανάλογο πρόβλημα με τα κατεχόμενα της Κύπρου.
Δεύτερον, η Ρωσία επέδωσε ήδη από τις 2 Φεβρουάριου μια επιστολή-τελεσίγραφο στην ελληνική κυβέρνηση. Με την επιστολή αυτή, απαιτεί απάντηση στο ερώτημα αν θα συνεχίσει η Αλεξανδρούπολη να αποτελεί βάση αποστολής δυνάμεων και πολεμικού υλικού στην Ουκρανία και τη γύρω περιοχή, ώστε να αποφασίσει και η Ρωσία τις δικές της απαντήσεις!
Για τα δύο αυτά ζητήματα, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, όχι μόνο δεν υπάρχει επίσημη κυβερνητική τοποθέτηση και ούτε λέξη από τα αστικά κόμματα, αλλά επιπλέον υπάρχει αφωνία και πέπλο σιωπής από όλα τα συστημικά -κυβερνητικά και «αντιπολιτευτικά»- μέσα ενημέρωσης! Η αφωνία αυτή από τη μια είναι έκφραση των αδιεξόδων που αντιμετωπίζουν η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και τα ντόπια κέντρα. Αλλά, κυρίως, είναι μια σαφής έκφραση της απόφασής τους να υπηρετήσουν τους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς με κάθε κόστος, γιατί για όλες αυτές οι δυνάμεις της εξάρτησης και της υποτέλειας δεν έχουν άλλο δρόμο να ακολουθήσουν. Είναι επίσης χαρακτηριστικό των εξελίξεων ότι και η ηγεσία του ΚΚΕ –που τόσο πολύ «πολεμάει» την «ιμπεριαλιστική» Ελλάδα- δεν έχει πει λέξη για τα δύο αυτά ζητήματα! Συμμορφώνεται δηλαδή στη γραμμή σιωπής των αστικών δυνάμεων, από τις οποίες περιμένει να δει ποιες και τι αντιδράσεις είναι αποδεκτές από το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης.
Είναι τραγική ειρωνεία ότι η αστική τάξη θα «γιορτάσει» στις 18 Φλεβάρη τα 70 χρόνια από την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, που σύμφωνα με τα κηρύγματα της αστικής υποτέλειας αποτελεί «βάθρο της ασφάλειας» για το λαό και τη χώρα, την ίδια στιγμή που, στη βάση αυτής της ένταξης, σέρνει τη χώρα και το λαό στους κινδύνους ενός ματοκυλίσματος των λαών της περιοχής!
Γι’ αυτό είναι απολύτως άμεση και επιτακτική αναγκαιότητα ο λαός και η νεολαία της χώρας να βγουν στους δρόμους και να διαδηλώσουν ενάντια σε αυτήν την πολιτική, ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό! Να διαδηλώσουν την αλληλεγγύη τους σε όλους τους λαούς της περιοχής, την ανάγκη να διαμορφωθεί Μέτωπο πάλης των λαών ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Συνεπώς, στις 18 Φλεβάρη η ευρύτερη δυνατή αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση δυνάμεων που προτείνει το ΚΚΕ(μ-λ) δεν είναι -η έτσι κι αλλιώς αναγκαία- καταγγελία της μαύρης για το λαό επετείου των 70 χρόνων. Είναι κρίσιμη και πρωτεύουσα αναγκαιότητα για την ίδια τη ζωή του λαού, βασικό και καθοριστικό ζήτημα της συνολικής πάλης που χρειάζεται να αναπτυχθεί για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του και την προοπτική να πάρει τις τύχες του στα χέρια του.
από το κεντρικό άρθρο της Προλεταριακής Σημαίας: 70 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑΤΟ Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ: ΧΟΥΝΤΕΣ-ΠΟΛΕΜΟΙ-ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου