Στην πράξη, οι κυρίαρχες παρατάξεις, για το μόνο που νοιάζονται είναι ν’ αυξήσουν την εκλογική τους δύναμη ή να περιορίσουν όσο γίνεται τη φθορά τους. Δεν έχουν καμία διάθεση ούτε να κάνουν σοβαρό διάλογο, ούτε ν’ ακούσουν την κριτική των αγωνιστικών παρατάξεων, ούτε πολύ περισσότερο να επηρεαστούν οι ψηφοφόροι τους από άλλες απόψεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ενθαρρύνουν την πλειοψηφία των συνέδρων που εκλέγονται από τα ψηφοδέλτιά τους να μην παρακολουθούν τις εργασίες του συνεδρίου και να έρχονται μόνο για την ψηφοφορία στο τέλος.
Μόνο που αυτή η τακτική, που ακολουθείται δεκαετίες κι όχι μόνο στον κλάδο μας, μας οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Από το προηγούμενο συνέδριο και κυρίως στα χρόνια της πανδημίας, η κατάσταση στα νοσοκομεία τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ασθενείς έγινε πολύ χειρότερη.
Η συντριπτική πλειοψηφία των περίπου 30.000 νεκρών της πανδημίας και άλλων τόσων από άλλες νόσους που δεν είχαν πρόσβαση στα νοσοκομεία οφείλονται στην πολιτική της κυβέρνησης που επέλεξε να προστατέψει τα κέρδη των λίγων παρά να σώσει τις ζωές των πολλών. Σημαντική όμως ευθύνη έχουν και οι κυρίαρχες παρατάξεις στην ΠΟΕΔΗΝ που, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα για να οργανώσουν τις αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων, που ήρθαν αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες καταστάσεις, αλλά βάλανε τα δυνατά τους στο να τους απογοητεύσουν για άλλη μια φορά.
Με “αίσθημα ευθύνης” αναβάλανε δύο κινητοποιήσεις στην αρχή της πανδημίας και μετά συνέχισαν με τη δοκιμασμένη κι αποτυχημένη συνταγή: στάση εργασίας στην Αθήνα, απεργία στην επαρχία και μία και μοναδική συγκέντρωση στην Αθήνα. Είναι φανερό ότι ποτέ δε νοιάστηκαν για τα προβλήματά μας. Αυτό που τους ένοιαζε είναι ο ρόλος του συνομιλητή του υπουργού, ο οποίος βέβαια σπάνια τους καλούσε, μια και δεν τους είχε καμία ανάγκη. Οι προτάσεις τους, του ήταν άχρηστες αφού ξέρει και τι θέλει και πώς θα το πετύχει. Όσο δεν υπάρχει κίνημα να υπονομεύουν, τόσο περιορίζεται και η χρησιμότητά τους στο σύστημα και το ξέρουν καλά.
Όπως και οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουμε όλο και περισσότερο το ρόλο τους και το κακό που μας έχουν κάνει οι λογικές κι οι πρακτικές τους. Γι’ αυτό πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να οργανωθούμε στα σωματεία μας. Να παίρνουμε μαζικά μέρος στις γενικές συνελεύσεις και να μην αφήνουμε άλλους ν’ αποφασίζουν για μας.
Η Ταξική Πορεία συμμετέχει στο συνέδριο υπερασπίζοντας τη γραμμή της αντίστασης και διεκδίκησης.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να βρεθούν στο συνέδριο, να παρακολουθήσουν τις διαδικασίες του, ν’ ακούσουν και να κρίνουν τις τοποθετήσεις. Οι διαδικασίες των συλλογικών μας οργάνων δεν αφορούν κάποιους “ειδικούς”, πρέπει να γίνουν ζωντανές διαδικασίες συζήτησης, αντιπαράθεσης και ζύμωσης. Για να ξεπεράσουμε την ηττοπάθεια και τη λογική της ανάθεσης. Για να αποφασίσουμε τις κατευθύνσεις που πρέπει οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία να παλέψουμε. Για να οργανώσουμε τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου