ΔΕΝ «ανήκομεν εις την δύσιν». Απλά τους ανήκουμε! (Νέα «Αμυντική» Συμφωνία: πιο βαθειά βουτιά στην εξάρτηση και τους πολεμικούς κινδύνους)

ΠΟΣΟ υπερασπίζονται αλήθεια (ασήκωτη λέξη στις μέρες μας) οι ΗΠΑ την περιφερειακή και παγκόσμια ειρήνη, την εποικοδομητική συνεργασία των λαών, τις έννοιες  του ανθρωπισμού, ελευθερίας, ανεξαρτησίας και δημοκρατίας και γενικότερα την ευδαιμονία της ανθρωπότητας; H πρόσφατη ιστορία και η τωρινή ανάγνωση των εξελίξεων εφόσον αποφύγουν  τον κτηνώδη βιασμό τους από τους αρχάγγελους της διαστρέβλωσης απαντούν. Συντριπτικά και αδιάψευστα.

ΤΟΣΟ, όσο το έπραξαν με την ανώφελη για την κατατρόπωση της ήδη γονατισμένης Ιαπωνίας  ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Με τις ναπάλμ στον Γράμμο και το Βιετνάμ. Τις πενήντα(!!!) επεμβάσεις  τη τελευταία εβδομηκονταετία σε μια μακάβρια ακολουθία χωρών. Χωρίς να συμπεριληφθούν στη σατραπική, ματωβαμένη διαδρομή τους οι μικρής κλίμακας στρατιωτικές επιδρομές και λοιπές πραξικοπηματικές «ρυθμίσεις» τους.

 Έκαναν έτσι έγκαιρα οι γαιοκτήμονες της γης τα εγκαίνια του δεσποτισμού τους στην επαναστατημένη Κίνα το 1946 ακριβώς μετά τη λήξη του 2ουΠΠ. Στη συνέχεια η ιμπεριαλιστική τους επιθετικότητα και θηριωδία περιόδευσε σε όλα τα σημεία του ορίζοντα και αρκετές γωνιές της υδρογείου σπέρνοντας αμέτρητες συμφορές.

 Σήμερα σταθμεύει στο μέτωπο της Ουκρανίας και κονταροχτυπιέται αμείλικτα με το άλλο, το σλαβικό, θεριό της υφηλίου. Το οποίο περικυκλωμένο ασφυκτικά από τον υπερατλαντικό του αντίπαλο αντιδρά. Τηρώντας ευλαβικά τους άγραφους κανόνες του ιμπεριαλιστικού δικαίου και όντας ένα από τα δυο δυνατότερα μέλη στην ιεραρχία της ολιγάριθμης αγέλης των λυκάνθρωπων αμφισβητεί την αρχηγία. Αντιδρά σκληρά στην απόπειρα συρρίκνωσης του. Βαδίζει στα γνωστά χνάρια και ορμά σε αθώους. Κατασπαράσσει με την ίδια αλύπητη μανία, που διακρίνει τον αμερικάνο ομόφυλο και αντίμαχο. Δείχνοντας συνάμα τα  καταστροφικά πυρηνικά του δόντια.

 Η ειρήνη στον πλανήτη κρέμεται πια από το λεπτό σχοινί της ισορροπίας του τρόμου. Η αδιάλλακτη σύγκρουση το τεντώνει στα όρια αντοχής του.

(«Ιδανικό» περιβάλλον για ομολογίες ευθυγράμμισης των υπηκόων στους αγριεμένους άρχοντες;)  

Εκατομμύρια αδικοχαμένες ψυχές, όπως Σέρβων, Ιρακινών, Σύριων, Λιβύων μέσα από τον Άδη ακούν τον Μπάιντεν και αγανακτισμένοι ωρύονται. Τον χλευάζουν σαν παριστάνει τον αγνό σημαιοφόρο κατά του ολοκληρωτισμού.

Δισεκατομμύρια ζωντανών και υποσιτισμένων παράλληλα στενάζουν εξαιτίας της λεηλασίας (μνημόνια βάφτισαν το ληστρικό γιουρούσι στην ημεδαπή) του μόχθου και του φυσικού τους πλούτου. Σε συνδυασμό με την καταδίκη τους στην υπανάπτυξη.

ΠΟΣΟ στην άλλη μεριά αγαθοί είναι οι κυβερνητικοί υπηρέτες των γραικών και γραικύλων καπιταλιστών στα βαλκάνια, όταν ετοιμάζονται να επικυρώσουν  το «Δεύτερο Πρωτόκολλο Τροποποίησης της Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας» στο δόκανο της κοινοβουλευτικής δικτατορίας μιας κλίκας από αστούς (και ρεφορμιστικό βαρβιτουρικό ταυτόχρονα) σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας;  Ή πιο λιανά, να ανανεώσουν και διευρύνουν το συμβόλαιο υποτέλειας και να αναμιχθούν τυχοδιωκτικά σε εξαιρετικά κρίσιμες πολεμικές περιπέτειες.

ΤΟΣΟ λοιπόν ενάρετοι είναι η εξανδραποδισμένη κυρίαρχη τάξη της Ελλάδας μαζί με ανεξαίρετα όλους τους εκάστοτε εκπροσώπους της, τόσο στοργικοί με τον λαό τους και τόσο κόπτονται για την ασφάλεια, πρόοδο και το εθνικό του αγέρωχο, όσο το αποδείχνουν επί δύο ολάκερους αιώνες.

Η αρχή της υποθηκευμένης στους αποικιοκράτες λευτεριάς μετά την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού υπήρξε το ήμισυ του εξαρτημένου παντός.

Στη Μικρασιατική καταστροφή τυφλωμένοι από μεγαλοϊδεατισμούς λειτούργησαν σαν πολιορκητικός κριός ορισμένων μεγάλων δυνάμεων ενάντια στην παραπαίουσα οθωμανική αυτοκρατορία με τα γνωστά ολέθρια επακόλουθα. Όπως δηλαδή σε ανάλογο ρόλο τώρα ο Ζελένσκι χρησιμοποιεί τη μισορημαγμένη χώρα του κατά της Ρωσίας και υπέρ των πλανηταρχικών επιδιώξεων της Ουάσινγκτον και της επιβεβλημένης εξασθένισης και εξασθένησης του βασικότερου εμπόδιου για την επίτευξη του στόχου. Δίχως μάλιστα αυτή σχεδόν καθόλου να βάλει άμεσα το δικό της χέρι (προς το παρόν) στη τρύπα του φιδιού.

Λίγο πρωτύτερα με την αποστολή αντιμπολσεβίκικου εκστρατευτικού σώματος στην Κριμαία στο πλευρό των συμμάχων (ο πειθήνιος διμοιρίτης ισότιμος με τον αυταρχικό στρατάρχη;), μετέπειτα σε Κορέα (το «όνειρο» αιματοχυσίας που ο υπουργός  Άμυνας υπόσχεται να ξαναζήσουμε) και αρκετά αργότερα σε Αφγανιστάν και αλλού.

Με την αποδοχή της αμερικανόπνευστης  χούντας (υπαρξιακό χρέος προς τον κύριο προστάτη τους) και την κυπριακή τραγωδία (υπαρξιακό κόστος).

Πως μερίμνησαν οι καθεστωτικές δυνάμεις του κεφαλαίου για την προκοπή λαού και πατρίδας; Παραπροχθές στενάζοντας ο ξενιτεμένος ανθός του ελληνισμού στα σκλαβοπάζαρα της Δύσης; Σήμερα με το σκούριασμα κλεισμένων φαμπρικών και αποψιλώνοντας την παραγωγή; Με την ερήμωση σπαρτών και κοπαδιών και το ξεφύτρωμα στη θέση τους μονάχα τουριστικών γαλέρων και πληθώρας αμερικανονατοϊκών βάσεων;  Μεσουρανώντας την εκμετάλλευση της εργατιάς σε επίπεδα αναβίωσης δουλοκτητικών συνθηκών και τσακίζοντας (κυριολεκτικά)  τα δικαιώματα σε περίθαλψη, σπουδές, σύνταξη και προφύλαξη από τα στοιχεία της φύσης;

 Επιτρέποντας η μάζα των εργαζόμενων να γίνει βορά στην αρπακτικότητα μιας  χούφτας μαυραγοριτών μέσω του μηχανισμού της ακρίβειας και με συνέπεια την παραπέρα εξαθλίωση της;

Ενισχύοντας ένεκα του σοβινισμού τους  την προοπτική αδελφοκτόνας συμπλοκής με γείτονες;

                                     Η μαύρη ουσία της

Αυτός είναι ο αντιδραστικός χαρακτήρας των δύο «συμβαλλόμενων» μερών στην κατάρτιση της νέας συμφωνίας. Και βέβαια το εξίσου αρνητικό περιεχόμενο της καθίσταται πολλαπλάσια πιο εφιαλτικό δεδομένης της έκρυθμης  διεθνούς συγκυρίας. Ειδικά σε μία περίοδο όπου τα σπαθιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών βγήκαν για τα καλά (κακά) από τα θηκάρια τους και δύσκολα ξαναγυρνούν πίσω. Ωιμέ στον οπισθοχωρούντα.

Πενταετούς διάρκειας λοιπόν  και κατόπιν αυτόματα με απεριόριστη ισχύ. Λεκτικές ακροβασίες  για να «απαλύνουν» τη θρασύτητα της κατ` ευθείαν διατύπωσης για παντοτινή εφαρμογή. Επίσης επισφραγίζεται (και τυπικά πλέον) η μετατροπή μιας σειράς περιοχών σε Σούδες. Χάνει έτσι η Σούδα  το «προνόμιο» της σαν το μέχρι πρότινος (πριν πάρει το τιμόνι ο ΣΥΡΙΖΑ) αποκλειστικό, διαμαντένιο ορμητήριο των φοβερότερων φονιάδων της οικουμένης. Σαν «παρηγορητικό» αντιστάθμισμα  όμως τη μεγεθύνουν τρομακτικά!  Αλεξανδρούπολη, Βόλος, Στεφανοβίκειο, Λάρισα, Λιτόχωρο κλειδώνονται (χιλιοειπωμένο άλλωστε ευθαρσώς από ιθύνοντες του Κρεμλίνου) στο στόχαστρο του πυραυλικού συστήματος της Μόσχας. Και τρισαλίμονο. Εάν οδηγηθούν οι καταστάσεις στο σημείο της εκτόξευσης, η γόμωση δεν θα είναι (κυρίως για τα Χανιά) συμβατική.

Ρητή αναφορά στο κείμενο εξουσιοδοτεί εν λευκώ τους «προστάτες» μας για μελλοντική αξιοποίηση οποιασδήποτε επιπρόσθετης πόλης ανά την επικράτεια κρίνουν σαν απαραίτητο εργαλείο των μακιαβελικών σχεδιασμών τους. Άρα όλη η Ελλάδα τίθεται ανεξέλεγκτα και επ`  άπειρο στη διαθεσιμότητα τους.

Τέλος καταχωρήθηκε η δέσμευση για αμοιβαία, αποφασιστική υποστήριξη της μιας χώρας στην άλλη σε ενδεχόμενο προσβολής της από τρίτους. Ακόμη και  σε διαφαινόμενη απειλή προληπτικά (κατά το αμερικανικό εξυπακούεται δοκούν) λαμβάνονται πρωτοβουλίες. Πριν καν δηλαδή εκδηλωθεί έμπρακτα η όποια εχθρική κίνηση. Άρα υπάρχει πιθανότητα στοίχισης, συρσίματος των ΗΠΑ (σύντομο ανέκδοτο)  κάτω από το γαλανόλευκο φλάμπουρο; Κλαυσίγελος.   

Οπότε η Ελλάδα εφεξής χωρικά και χρονικά, έμψυχα (με το ανθρώπινο φορτίο της) και υλικά (εδαφικά, υποδομές, εξοπλισμός) τους ανήκει πλήρως και με τη βούλα του «αισίως» ψηφισμένου από την αχειραφέτητη εθνική αντιπροσωπεία νόμου.

                                   Ποιους ωφελεί, ποιους βλάφτει;

ΠΟΣΟ κέρδος όμως να ευελπιστεί ότι θα αποκομίσει ο λαός μας αποδεχόμενος τη θεμελιακή  επιλογή ένταξης (υπόταξης) των καταπιεστών του στη σωστή πλευρά της ιστορίας; Στο πλάι παναπεί της δυτικής (και ανέκαθεν αχάριστης προς τους λακέδες τους, όπως προειδοποιεί- συμβουλεύει η ψευτοκομουνιστική πρωτοπορία) συμμορίας των γκάνγκστερς, που λυμαίνονται την υφήλιο διαγκωνιζόμενοι με τον ανατολικό σφετεριστή της. Μήπως τα συμφέροντα του μεροκαματιάρη ταυτίζονται με τις επεκτατικές, εθνικιστικές επιδιώξεις του κάθε ντόπιου εφοπλιστή και βιομήχανου; Συνδαιτυμόνας ο πληβείος στο ίδιο φαγοπότι της κραιπάλης με τον άρχοντα ή απομυζημένος, μαστιγωμένος, δυστυχής και αναλώσιμος;

ΤΟΣΗ ανταμοιβή θα εισπράξουν οι Έλληνες, όση θανατερή «απολαμβάνουν» ετούτη τη στιγμή οι Ουκρανοί. Οι οποίοι «ανέμελα» πριν χρόνια ενημερώνονταν για τα δεινά  στη  Γιουγκοσλαβία ή στη «μακρινή»  Υεμένη. Διαφορετικές ηγεσίες με απόλυτα όμοια λογική γεωπολιτικής πλεονεξίας οδηγούν λαούς – θύματα σε πείνα, πόνο, συμφορά. Σπρώχνουν συνειδητά στον γκρεμό τους λαούς ικανοποιώντας βλέψεις αναβάθμισης των ολιγαρχιών.

                         Υποχρεώσεις- καθήκοντα των από κάτω

Ας εναντιωθούμε και παλέψουμε κατά της συμφωνίας, των βάσεων, της εξάρτησης και του πολέμου. Η προσμονή για μια χαρισάμενη ζωή, η απαίτηση για προφύλαξη της ίδιας της ζωής τότε θα φτερουγίσουν με αισιοδοξία. Παρά το γεγονός ότι η αντιπολεμική και αντιιμπεριαλιστική κινηματική αναγκαιότητα είναι υποτιμημένη από μία αριστερά, η οποία δεν εξαντλεί τη δυναμική της εφάμιλλα όπως συμβαίνει στην υπερπροσπάθεια  των εκλογικών φάσεων.

Ας υποστούμε τις θυσίες που συνεπάγεται ο αγώνας για ψωμί, ειρήνη και ανεξαρτησία. Ώστε να αποτρέψουμε τις σίγουρες στερήσεις μας και την  πιθανή ανθρωποθυσία μας στον βωμό των πιο άδικων, βρώμικων, εξοντωτικών  σκοπιμοτήτων του ελάχιστα ξεμπροστιασμένου και λαομίσητου καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού.   

Στο από τη σκοπιά της ενεργοποίησης του λαϊκού παράγοντα άτονο σήμερα, αν και καθυστερημένα, αν και λειψά  είναι κάπως νωρίς να αντισταθούμε στους αποτρόπαιους προγραμματισμούς τους. Αύριο αργά και πιο δύσκολα, μα πάντοτε κατορθωτό. Στο πυρηνικό μεθαύριο δεν αποκλείεται να είναι ανέφικτο, έστω για πολύ μακρύ καιρό.  

ΚΜ  (μέλος της πρωτοβουλίας Αντίστασης)