Δίκη για τα γεγονότα στα Σεπόλια: Προς δικαστική ομηρία η σημερινή εξέλιξη

  Νέο θέμα προέκυψε κατά την σημερινή ακροαματική διαδικασία στο 3μελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, στη δίκη για τα γεγονότα στα Σεπόλια κατά την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 2020. Η νεοορισθείσα πρόεδρος ανακοίνωσε προφορικά αρχικά ότι “υπάρχει κάποιο θέμα με την υπηρεσιακή κατάσταση της έως και την προηγούμενη δικάσιμο προέδρου”, εγείροντας τις έντονες διαμαρτυρίες των τριών συνηγόρων υπεράσπισης. Λίγα λεπτά μετά, παραδόθηκε στην έδρα του δικαστηρίου και αναγνώστηκε σχετικό έγγραφο που ανέφερε ότι η ολομέλεια του Αρείου Πάγου σε ειδική συνεδρίασή της απάλλαξε των καθηκόντων της την τέως πλέον πρόεδρο.

   Δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο το τελευταίο διάστημα κάνουν λόγο για αρκετούς δικαστές που πρακτικά απολύθηκαν, αναφέροντας ως κυριότερη αιτία (ή μήπως πρόσχημα;) την καθυστέρηση στην έκδοση των δικαστικών αποφάσεων στις υποθέσεις που εκδίκασαν. Τα επιτελεία της ΕΕ εδώ και καιρό αξίωναν ενός είδους “κάθαρση” στην δικαιοσύνη και μια “επιτάχυνση” στην απονομή της.

   Το πρακτικό αποτέλεσμα για την δίκη των Σεπολίων είναι ότι το δικαστήριο άλλαξε σύνθεση κατά την τελευταία πιθανότατα συνεδρίασή του, αυτήν που θα κατέληγε ίσως σε ετυμηγορία. Από την έως σήμερα ακροαματική διαδικασία είχαν καταρριφθεί πλήρως οι στημένες από την αστυνομία κατηγορίες και είχε αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας των πολιτικών διώξεων των αγωνιστών που σύρθηκαν στο δικαστήριο. Τα δεδομένα έλεγαν ότι μόνο με αυθαιρεσίες θα μπορούσαν να τύχουν καταδικαστικής απόφασης.

   Το οξύμωρο του ζητήματος, που βάζει σε υπόνοιες όχι μόνο όσους παραβρέθηκαν στη δικαστική αίθουσα σήμερα αλλά όλο τον κόσμο του Κινήματος, της Αριστεράς και της Δημοκρατίας, είναι το γεγονός ότι η συνέχιση της δίκης προσδιορίστηκε - μετά και την σημερινή της διακοπή - για τις 14 Δεκέμβρη του 2022, επτά μήνες δηλαδή μετά (!). Για ποια επιτάχυνση μπορούν πλέον να ομιλούν όσοι παίρνουν αυτοβούλως ή καθ’ υπαγόρευση τέτοιες αποφάσεις; Και ποιες πιέσεις ασκούνται κατ’ αρχήν για την χρονοτριβή και ουσιαστικά για την χρονική επέκταση της ομηρίας των δικαζόμενων αγωνιστών, σε μια δίκη που από τότε που ξεκίνησε θα έχει ξεπεράσει σε διάρκεια τον ένα χρόνο; Είναι άτοπο να σκέφτεται βάσιμα κάθε ενδιαφερόμενος για την δίκη αυτή ότι τα πολιτικά μαγειρεία έχουν πάρει φωτιά και ότι τα κέντρα του συστήματος και οι διωκτικοί μηχανισμοί επιθυμούν διακαώς την καταδίκη τους;

   Δεν γνωρίζουμε ακριβώς σε ποια συγκεκριμένη πολιτική και κοινωνική συγκυρία θα ξανακαθίσουν στο εδώλιο οι αγωνιστές αυτοί τον προσεχή Δεκέμβρη. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η μαζική και αποφασιστική παρέμβαση του κινήματος πρέπει και μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικός παράγοντας για την αθώωσή τους.