Κόντρα στο ρεαλισμό του συστήματος, την υποταγή και την συνδιαλλαγή
Επιλέγουμε τον δρόμο της αντίστασης και της διεκδίκησης
Σπουδές χωρίς δικαιώματα αλλά μόνο υποχρεώσεις, εργασιακή ανασφάλεια και αβεβαιότητα, πανδημία και υγειονομικοί κίνδυνοι, φτώχεια, ακρίβεια και πολέμοι συγκροτούν το σημερινό πλαίσιο στο οποίο ζούμε. Το σύστημα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να μας εμπεδώσει με τον χειρότερο και τον πιο ωμό τρόπο ότι έτσι θα είναι η καθημερινότητά μας και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό. Μάλιστα, οι εκπρόσωποί των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, BLOCO και οι δήθεν ανεξάρτητοι δεν αποδέχονται απλά το παραπάνω πλαίσιο, αλλά είναι οι πολιτικοί εκφραστές του μέσα στα πανεπιστήμια. Στηρίζουν τις συστημικές πολιτικές και προτάσσουν τον ατομικό δρόμο, την ανθρωποφαγία και τον ανταγωνισμό μέχρι τελικής πτώσης. Από την άλλη δυνάμεις της αριστεράς μιλάνε για πάλη και αγώνες.
Πώς εννοεί όμως τους αγώνες η ΠΚΣ, η δεύτερη ισχυρότερη δύναμη στα πανεπιστήμια;
Το τοπίο που ξανοίγεται στα πανεπιστήμια είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με αυτό τα προηγούμενα χρόνια. Το σύστημα έχει ορθώσει ακόμα περισσότερους ταξικούς φραγμούς και αποκλείει ολοένα και περισσότερους φοιτητές από τα φτωχά και τα λαϊκά στρώματα από τα πανεπιστήμια. Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, οι διαγραφές φοιτητών στα ν+ν/2, τα όρια σπουδών που καθιερώθηκαν από τον νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη και ήταν πάγια επιδίωξη του συστήματος, σε αυτή την κατεύθυνση συμβάλλουν. Το χτύπημα στο δωρεάν πλέγμα συγγράμματα, σίτιση, στέγαση, μεταφορές έχει ήδη σπρώξει πολλούς φοιτητές στη δουλειά (στις σύγχρονες συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα) παράλληλα με τις σπουδές ή στο να παρατήσουν τις σχολές τους. Όταν λοιπόν οι φοιτητές από αυτά τα στρώματα αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση και ενδεχομένως να μην προλαβαίνουν να πατήσουν στη σχολή τους, η ΠΚΣ ζητά από το σύστημα περισσότερη εντατικοποίηση (αναπληρώσεις εργαστηρίων και μαθημάτων που χάθηκαν λόγω πανδημίας, σύγχρονα προγράμματα σπουδών, ακόμα και τηλεμαθήματα!). Καλώντας τους φοιτητές στη μάχη για ολοκληρωμένη γνώση θέλει ένα πανεπιστήμιο πιο εντατικό με ακόμα περισσότερους αποκλεισμούς(!)
Η πάλη για ολοκληρωμένη γνώση κάνει πολλές φορές την ΠΚΣ να ξεχνάει την αναγκαία πάλη ενάντια στον νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη. Όταν κάνει λόγο για τον ψηφισμένο αυτό νόμο τερατούργημα καθησυχάζει τον φοιτητόκοσμο λέγοντας ότι «δε θα εφαρμοστεί, ή ότι θα μείνει στα χαρτιά», όταν έχουν γίνει απανωτά χτυπήματα στο άσυλο, όταν γίνεται λόγος για πανεπιστημιακή αστυνομία στο ΑΠΘ ανήμερα των φοιτητικών εκλογών. Αντίστοιχα η λογική που εμφανίστηκε σε μια σειρά σχολές «17 Μάη μπαίνει η πανεπιστημιακή αστυνομία, 18 ψήφισε ΠΚΣ» είναι βαθιά προβληματική και με χαρακτηριστικά εκλογολαγνίας, που δε στοχεύει σε καμία περίπτωση στην ανάπτυξη φοιτητικού κινήματος.
Οι φοιτητές πάλευαν την πολιτική που τσάκιζε τα δικαιώματά τους μέσα από τους φοιτητικούς τους συλλόγους. Έπαιρναν οι ίδιοι την υπόθεση της πάλης στα χέρια τους και απαντούσαν στην επίθεση του συστήματος με συνελεύσεις και διαδηλώσεις. Η πολιτική τοποθέτηση με την οποία εμφανίζεται η ΠΚΣ εν όψει φοιτητικών εκλογών και όχι μόνο δεν μπορεί να δημιουργήσει όρους κίνησης στον φοιτητόκοσμο. Γιατί καλλιεργεί τη λογική της ανάθεσης. Ζητά την ψήφο από τους φοιτητές για να εκλεγούν «αγωνιστές φοιτητές στα Διοικητικά Συμβούλια» και να μετατραπούν οι σύλλογοι σε «κόκκινοι και αγωνιστικοί». Σε συλλόγους εν τω μεταξύ που υπάρχει είτε αυτοδυναμία της ΠΚΣ είτε είναι η μοναδική δύναμη η επίθεση συνεχίζεται κανονικά. Ακόμα και σε «κόκκινους» τάχα φοιτητικούς συλλόγους δεν καλούνται γενικές συνελεύσεις. Αντίθετα η ίδια η ΠΚΣ αποζητά της πολυπόθητες έδρες στη συνδιοίκηση, για να συνομιλήσει με το καθηγητικό κατεστημένο, που εχθρεύεται το φοιτητικό κίνημα.
Να μην μείνουμε θεατές στα σχέδια τους, αλλά να γίνουμε ξανά οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων! Σε θέση αναμέτρησης με το σύστημα και κάθε εκπρόσωπό του στο πανεπιστήμιο, να παλέψουμε για σπουδές-δουλειά-ελευθερίες-περίθαλψη, για τη δημιουργία ενός μαζικού κι ανυποχώρητου κινήματος στο πλευρό του λαού. Γιατί ο μόνος δρόμος είναι να βγούμε μαζικά στους δρόμους, να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας.
18 Μαΐου στηρίζουμε-ψηφίζουμε
τη φωνή της αντίστασης
και της διεκδίκησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου