Εκλογές ΣΥΡΙΖΑ | Άξιο τέκνο του συστήματος!

Κάτι η πανδημία, που τα τελευταία δύο χρόνια δεν κινήθηκε συνεδριακό φύλλο, κάτι η περιρρέουσα προεκλογική ατμόσφαιρα που αριστοτεχνικά συντηρείται, έπεσαν όλες οι κομματικές διαδικασίες μαζεμένες σε ένα δεκαπενθήμερο. Παρέλασαν δεξιά κι «αριστερά» τα στελέχη όλων των «μεγάλων» κομμάτων, μοιράζοντας τα χαμόγελα της επιτυχίας των διαδικασιών τους, δηλώνοντας όλοι ικανοποιημένοι. Σε αυτά τα ιδιότυπα πολιτικά καλλιστεία, ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε με όλες του τις δυνάμεις για να κλέψει την παράσταση!

Ως κόμμα εξουσίας που σέβεται τον εαυτό του και την αστική τάξη που καλείται να υπερασπιστεί, ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις ζωγράφισε το «τικ» της επιτυχίας δίπλα σε μια ακόμη πολύ σημαντική αποστολή. Εξέλεξε -κι αυτός!- πρόεδρο «από τη βάση» και μάλιστα με μια «ζηλευτή», σύμφωνα με τα στελέχη του, συμμετοχή. (Παραμένει βεβαίως το ερώτημα πως ως «κομματική βάση» ορίζεται το σύνολο του ελληνικού λαού...)

Το κόμμα της «πρώτης φοράς αριστερά» μπορεί πλέον να υπερηφανεύεται ότι παίζει εξολοκλήρου στο γήπεδο με τα μεγάλα παιδιά... Κατάφερε να ξεφύγει εντελώς από τα τσικό του πολιτικού φάσματος, να αφήσει πίσω του την -όποια και όση- «επαναστατικότητα» της εφηβείας του και να ενηλικιωθεί ως άξιο τέκνο του συστήματος! Οι «αριστερίστικες» αξίες των κομματικών διαδικασιών των οργάνων ανήκουν στο παρελθόν και το κόμμα έχει ανοίξει την αγκαλιά του στην κοινωνία, δίνοντας τα εχέγγυα του σοβαρού εν δυνάμει διαχειριστή! Με «αρχηγικά» χαρακτηριστικά, όπου το σώμα των κομματικών… οπαδών εκλέγει τον μοναδικό υποψήφιο και με προδιαγραφές ακόμα πιο συστημικές.

Όπως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, υπερηφανεύεται για την υποτιθέμενη πλατιά, λαϊκή διαδικασία που έφερε σε πέρας, ως «ανοιχτός» και σύγχρονος πολιτικός σχηματισμός. Το «ανοιχτός» βέβαια, έχει μάλλον μια διαφορετική ερμηνεία, ως προς το «σε τι» και «σε ποιον»... Εμείς θα λέγαμε, ανοιχτός στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των ξένων και ντόπιων κουμανταδόρων, ανοιχτός σε όλα τα μελλούμενα ενάντια στο λαό και τις κατακτήσεις του, ανοιχτός στα σχέδια των ιμπεριαλιστών φονιάδων...

Θα λέγαμε επίσης, ότι τις αληθινές ανοιχτές, πλατιές και λαϊκές διαδικασίες θα έπρεπε και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι μνηστήρες των κυβερνητικών θώκων, μάλλον να τις φοβούνται...