«Εκβιάζει», λέει, η Ρωσία τις χώρες της Ευρώπης καθώς απαιτεί να πληρώνεται σε ρούβλια και σε ειδικούς λογαριασμούς για το αέριο και το πετρέλαιο που τους παρέχει. Πρόκειται, λέει, για παραβίαση των συμφωνιών που έχουν γίνει και που προβλέπουν την πληρωμή σε ευρώ ή δολάρια.
Αν κανείς σταθεί σε αυτό και δεν ψάξει παραπέρα δεν έχει παρά να συμμεριστεί την αγανάκτηση των Ευρωπαίων γι’ αυτές τις παράλογες ρωσικές απαιτήσεις. Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.
Όπως είναι γνωστό και με αιτία την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, της επιβλήθηκαν από χώρες της Δύσης μία σειρά κυρώσεις. Δεν εξετάζουμε εδώ αν οι κυρώσεις αυτές σωστά επιβλήθηκαν, ούτε το ποιες είναι οι ευθύνες της κάθε πλευράς για την τροπή που πήραν οι εξελίξεις. Στεκόμαστε μόνο σε αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Μία από τις κυρώσεις αφορά το πάγωμα των λογαριασμών που διατηρούσε η Ρωσία σε Ευρωπαϊκές τράπεζες. Ένα πάγωμα που ανάλογα και τις εξελίξεις μπορεί να μετατραπεί και σε δήμευση των ρωσικών κεφαλαίων. Ήδη έχουμε δείγματα μιας τέτοιας πρακτικής με τη δήμευση περιουσιακών στοιχείων Ρώσων «ολιγαρχών». Εκείνων δηλαδή που με ανοιχτές αγκάλες υποδέχτηκε η Δύση καθώς μετέφεραν το προϊόν της ληστείας του ρωσικού λαού για να το «επενδύσουν» σε χώρες της Δύσης. Αυτό που ζητάνε οι Ευρωπαίοι είναι στην πραγματικότητα να συνεχίσουν να πληρώνουν σε αυτούς τους παγωμένους λογαριασμούς και τους οποίους δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ρωσία. Με απλά λόγια να βγάζουν τα χρήματα από τη δεξιά τους τσέπη και να τα βάζουν στην αριστερή τους. Όσο για τη Ρωσία, έχει την απαίτηση -άκουσον άκουσον- να πληρώνεται για το αέριο και το πετρέλαιο που τους παρέχει. Τέτοιο θράσος! Είναι μετά να μην αγανακτούν οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες απέναντι σε ένα τέτοιο εκβιασμό;
Β.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου