Η εργατική τάξη, η νεολαία, συνολικά ο λαός βυθίζονται καθημερινά στην ανέχεια κάτω απ’ τα βάρη που φορτώνονται πάνω στις πλάτες τους. Ταυτόχρονα, αυτή η βίαιη «προσαρμογή» (όπως ονομάστηκε απ’ τον Πέτσα) συμπληρώνεται από την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου απ’ τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που οξύνονται συνεχώς με βάση των πόλεμο στην Ουκρανία. Ένας πόλεμος με τον οποίο η χώρα μας δένεται όλο και πιο πολύ, σέρνοντας το λαό σε επικίνδυνα μονοπάτια. Από τον καταιγισμό των διεθνών εξελίξεων η σταθερή μετάφραση στο εσωτερικό της εξαρτημένης Ελλάδας από τις ΗΠΑ και την ΕΕ είναι η κλιμάκωση της επίθεση στο λαό.
Χίλιους λόγους και χίλια δίκαια έχουν οι εργαζόμενοι για να δυναμώσουν την αντίστασή τους. Να οργανώσουν την πάλη τους απέναντι σ’ αυτή την επίθεση.
Ο οδοστρωτήρας αυξήσεων και η έκρηξη του πληθωρισμού έχουν διαλύσει το λαϊκό εισόδημα. Ακόμη και με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στο φάσμα της φτώχειας βρίσκεται σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού. Λαϊκές οικογένειες αναγκάζονται να περιορίσουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Παράλληλα είναι μπροστά μας ο κίνδυνος να παγώσουν εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια την ώρα που γεμίζουν οι τσέπες των καρτέλ της ενέργειας. Τα επιδόματα, οι «αυξήσεις» σε μισθούς και συντάξεις που τάζονται μήνες πριν «δοθούν» δεν είναι απλά σταγόνα στον ωκεανό της ακρίβειας. Είναι και η ομολογία ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα προχωρήσει την επίθεση στα λαϊκά στρώματα. Με «ανάλογα ταξίματα» ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να παραπέμψει τα ζητήματα σε ξαναζεσταμένες εκλογικές «λύσεις».
Η καπιταλιστική βαρβαρότητα των μισθών πείνας, της εντατικοποίησης της εργασίας, της μερικής-ελαστικής απασχόλησης, του κύματος απολύσεων, της απληρωσιάς και των εργατικών «ατυχημάτων» είναι η πολιτική «όλα για το κεφάλαιο». Η αστική τάξη τσακίζει το σύνολο των εργατικών δικαιωμάτων για να εξασφαλίσει την αύξηση της κερδοφορίας της, έχοντας τις πλάτες του εκτρώματος του ν. Χατζηδάκη, των δικαστικών αποφάσεων, ενώ όπου αυτά δεν αρκούν την ωμή βία των ΜΑΤ. Το συνεχές χτύπημα στην απεργία στη Μαλαματίνα δείχνει το κλίμα τρομοκρατίας που επιδιώκει η κυβέρνηση να επιβάλλει.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Η απόφαση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ για απεργία μετά από δυο μήνες έχει στόχο να διαχειριστεί την οργή των εργαζομένων και να την εκτονώσει μέσω μιας απεργίας-τουφεκιά. Γι’ αυτό και παράλληλα μιλάει για διεκδίκηση «λελογισμένων αυξήσεων» δείχνοντας το βρώμικο ρόλο συμβουλάτορα που επιδιώκει να έχει λειτουργώντας για τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Απ’ την άλλη, το ΠΑΜΕ δεν μπορεί να κρύψει πίσω από τις «ταξικές κορόνες» ότι σέρνεται πίσω απ’ τη ΓΣΣΕ και δεν παίρνει καμιά ουσιαστική πρωτοβουλία κλιμάκωσης.
Είναι άμεση ανάγκη η λειτουργία μαζικών συνελεύσεων στη βάση των σωματείων, πρωτοβουλιών και επιτροπών αγώνα, συζητήσεων συναδέλφων, για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες διαδηλώσεις μέχρι τις 9 Νοέμβρη. Η μαζική εμπλοκή των εργαζομένων στην απεργία είναι βασικός όρος ώστε να μην είναι απλά μια απεργία-τουφεκιά, αλλά να προκαλέσει και δεδομένα για τη συνέχεια. Ακριβώς γιατί τα ζητήματα δεν μπορούν να απαντηθούν με μια απεργία. Το να βγουν ξανά οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο των εξελίξεων με αγώνες και διεκδικήσεις είναι η μόνη διέξοδος!
ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ
ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ
ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΙ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΡΕΥΜΑ - ΚΑΥΣΙΜΑ - ΤΡΟΦΙΜΑ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Ο ν. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ!
ΚΑΤΩ Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ!
ΕΞΩ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου