Γιάννης Βάρλας*
Ολοένα και πιο πυκνά πολεμικά σύννεφα και καθημερινά «παιχνίδια με τη φωτιά» των ισχυρών της Γης, με αιχμή τον άδικο πόλεμο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία, που φτάνουν να εκτοξεύουν έως και απειλές για χρήση πυρηνικών.. Η χώρα μας, μια απέραντη βάση των αμερικανοΝΑΤΟϊκών φονιάδων, απ’ την Αλεξανδρούπολη, μέχρι τη Σούδα, εμπλέκεται κι αυτή επικίνδυνα… Η αντιπαράθεση των αρχουσών τάξεων και των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας σε παρόξυνση, με ότι συνέπειες δημιουργεί…
Οι ανατιμήσεις σε ρεύμα και σε καύσιμα, τρομακτικές και η ακρίβεια σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης καλπάζει… Η φτώχεια για το λαό εκτοξεύεται… Απολύσεις προ των πυλών… Ο χειμώνας θα είναι «πολύ βαρύς», ομολογούν οι ίδιοι οι κυρίαρχοι, θέλοντας όμως και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο… Κι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα…
Η πολιτική του συστήματος φασιστικοποιείται καθημερινά… ΜΑΤ, ξύλο, και χημικά σε απεργούς εργάτες, σε φοιτητές, σε κατοίκους. Στη Μαλαματίνα, στα Πανεπιστήμια, στα Εξάρχεια…. Διώξεις αγωνιστών και συνδικαλιστών… Απαγορεύσεις απεργιών και διαδηλώσεων… Μια κυβέρνηση που θέλει το λαό στο «γύψο», υποταγμένο και «προσαρμοσμένο»…
Την πολιτική και την κατάσταση αυτή, η επίσημη αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ), την αποδέχεται πλήρως, στο όνομα ενός κάλπικου «ρεαλισμού». Γιατί τι άλλο σημαίνει η λεγόμενη «υπεύθυνη στάση» του ΣΥΡΙΖΑ (για το συστημικό και δεξιό, επί δεκαετίες, ΠΑΣΟΚ, νομίζω πως είναι περιττό ν΄ αναφερθώ), η αποφυγή κινηματικών καταστάσεων και λαϊκής ενεργοποίησης, σαν κι αυτές που αξιοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν γίνει κυβέρνηση το ΄15; Τι σημαίνουν δηλώσεις σαν κι αυτές του Τσίπρα στη ΔΕΘ, όπου καλεί το λαό να πιάσει το «όπλο της ψήφου» (και ν’ αφήσει το όπλο του αγώνα), γιατί δεν θα απαντήσει «με ένταση στην ένταση»; Τι σημαίνουν οι νέες δηλώσεις (αναβάθμισης) της υποταγής στα αμερικάνικα αφεντικά; Η ψήφος υπέρ της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ; Η στάση υπέρ του… «αμυνόμενου» Ζελένσκι; Ενώ όσον αφορά το ζωτικό μέτωπο της επιβίωσης του λαού, θέτει προτάσεις που θα κινούνται μέσα στο… «ευρωπαϊκό πλαίσιο» (επικαλείται μάλιστα τη Γαλλία και τη Γερμανία), προτάσεις κρατικοποιήσεων, που τάχα θα βελτιώσουν την κατάσταση της ζωής του λαού και «κρατικής παρέμβασης» σε τομείς σαν το κερδοσκοπικό «Χρηματιστήριο Ενέργειας» (!), διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου (ντόπιου και ξένου) και αναδιανομής της …φτώχειας για τα λαϊκά στρώματα.
Δυνάμεις που αναφέρονται στην εργατική τάξη και στους εργαζόμενους (ΚΚΕ), αντί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη διεκδικητικών αγώνων της έντασης και έκτασης που απαιτείται, και που αναγκαστικά θα έρθουν σε σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική, στέκονται απέναντι σε μια τέτοια κατεύθυνση. Ποια είναι τα «όρια» του ΠΑΜΕ για παράδειγμα εκεί που ξεσπούν εργατικοί αγώνες; Ποια ήταν η στάση της «πρώτης δύναμης στα Πανεπιστήμια» απέναντι στην ανάγκη μαζικού αγώνα ενάντια στο Νόμο πλαίσιο, στην Παν/κη αστυνομία, στην ανάγκη γενικών συνελεύσεων; Ποια είναι η πανκινητοποίηση που θα αντιστοιχούσε αν βρισκόμασταν στο ξεκίνημα του νέου παγκόσμιου μακελειού, όταν μιλά κάποιος για «ιμπεριαλιστικό πόλεμο»; Ενώ εξαντλούνται σε κούφιες διακηρύξεις για «αντεπίθεση», αυτό που βασικά προβάλλουν είναι η δική τους «αντιπρόταση», σαν τις τελευταίες δηλώσεις του Κουτσούμπα πως για την «αντιμετώπιση της ενεργειακής (!!!) φτώχειας χρειάζεται «ολοκληρωμένο σχέδιο άμεσης αξιοποίησης όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας», και πλήθος άλλων προτάσεων, σαν να ήταν στην κυβέρνηση… Κατά τα’ άλλα, σπάνιες, «κομματικοκεντρικές» πορείες και …εκλογική ενίσχυση.
Οι εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, και ο «συνδικαλισμός» του συστήματος, υποτίθεται πως «καθαρίζουν» με μια γενική απεργία, προκηρυγμένη για …έναν και πλέον μήνα μετά! Ταυτόχρονα, από πολλές πλευρές δεν λείπει το πλήθος «εναλλακτικών προτάσεων» για μια «άλλη» διαχείριση, υποτίθεται σε όφελος του λαού, λες και κατατίθενται «φιλολαϊκά κυβερνητικά προγράμματα». Αυτό που λείπει όμως είναι η ίδια η λαϊκή πάλη ενάντια σε μια μελανή κατάσταση, που ολοένα και χειροτερεύει.
Το κυρίαρχο αφήγημα που θέλει το λαό στη «γωνία», προβάλει σαν λύση τις εκλογές. Όπου δήθεν εάν εκλεγεί μια άλλη κυβέρνηση, θ’ ακολουθήσει μια άλλη πολιτική, υπέρ του. Και ή τον καλεί «να τις περιμένει», παραλύοντας τις αντιστάσεις του, ή του καλλιεργεί μπόλικες αυταπάτες για τα αποτελέσματά τους και για κάλπικες διεξόδους.
Σήμερα, απαιτούνται, όσο ποτέ άλλοτε, πραγματικοί μαζικοί λαϊκοί αγώνες αντίστασης, διεκδίκησης! Αγώνες υπεράσπισης της ίδιας της ζωής του λαού! Απαιτείται εκείνη η συσπείρωση δυνάμεων που μπορεί να συμφωνήσει στα ελάχιστα, ζωτικά, και αναγκαία, μέτωπά πάλης του λαού και να συντονιστεί παίρνοντας, άμεσα, πρωτοβουλίες δράσης. Αυτά τα μέτωπα είναι που θέτει η Πρόταση Συντονισμού Οργανώσεων και Συλλογικοτήτων που απευθύνει το ΚΚΕ(μ-λ) (https://www.kkeml.gr/ps925/protasi/) για την ανάπτυξη της μαζικής πάλης:
Για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και για να πάρουν πίσω όλες τις αυξήσεις στην ενέργεια και στα κοινωνικά και καταναλωτικά αγαθά.
Για την υπεράσπιση των μορφών οργάνωσης και πάλης του λαού, των εργατικών σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων, για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση και στην απεργία.
Για την εναντίωση στον άδικο πόλεμο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας, στην Ουκρανία. Για να φύγουν οι βάσεις και το ΝΑΤΟ απ΄ τη χώρα μας. Για φιλία, αλληλεγγύη και κοινή πάλη με όλους τους γειτονικούς λαούς, με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Μια πολιτική πρόταση που απευθύνεται σε κάθε αριστερή αγωνιστική οργάνωση και συλλογικότητα, αλλά κυρίως στον ίδιο το λαό, σε πόλεις και σε γειτονιές, σε χώρους δουλειάς και σπουδών, και που φιλοδοξεί να διαμορφώσει εκείνους τους όρους ώστε να μπορέσει να εκφραστεί η ίδια η μαζική λαϊκή πάλη και η δυναμική της. Για να δημιουργηθεί εκείνος ο αγωνιστικός συντονισμός που θα συμβάλλει στο να διεκδικήσει ο λαός την ίδια τη ζωή του. Με κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, απεργίες, εκδηλώσεις, κινηματικά γεγονότα και όποιες άλλες πρωτοβουλίες δράσης.
*Στέλεχος του ΚΚΕ(μ-λ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου