ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ| Σημαντική πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ(μ-λ) στις 15/1

 

Σε μια γεμάτη από κόσμο αίθουσα ολοκληρώθηκε την Κυριακή 15/1  η κομματική εκδήλωση του ΚΚΕ (μ-λ) στην Θεσσαλονίκη στην οποία παρουσιάστηκε η πρόταση συντονισμού και κοινής δράσης που καταθέτει η οργάνωση από τις αρχές του Σεπτεμβρίου 2022.

Ο εισηγητής Κ.Καμαρέτσος ανέλυσε την κατάσταση που έχει διαμορφώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, τους ενδο-ιμεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και την περαιτέρω όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Η εισηγήτρια Φ. Σαλονικίδου αναφέρθηκε στην πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην χώρα μας, τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η νεολαία και παρουσίασε την πρόταση της οργάνωσης.

Οι εισηγητές ανακοίνωσαν το πανελλαδικό κάλεσμα του ΚΚΕ(μ-λ) για την διοργάνωση αντιπολεμικών-αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων εν όψη 24/2, έναν χρόνο από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία.

Εκ μέρους του σωματείου των εργαζομένων «Μαλαματίνα» απηύθυνε χαιρετισμό ο γραμματέας Γ.Λιάκας. Μίλησε για τον αγώνα των απεργών που πλέον βρίσκεται στον 6^ο μήνα και για την επίθεση που βιώνει ο λαός. Τόνισε το πόσο απαραίτητη ήταν η αλληλεγγύη και η οικονομική και πολιτική στήριξη που δέχτηκαν οι απεργοί για να συνεχίσουν τον αγώνα όλο αυτό το διάστημα. Αναφερόμενος στον Ν. Χατζηδάκη, ο οποίος εφαρμόστηκε και για το χτύπημα της απεργίας της «Μαλαματίνα», τόνισε πως ένας αγώνας δεν πρέπει να περιορίζεται στη μη εφαρμογή των νόμων, αλλά στόχος πρέπει να είναι η κατάργησή τους!  Όπως είπε και ο ίδιος, το τρίπτυχο «οργάνωση, ενότητα και αγώνας» είναι ο συνδυασμός που χρειάζεται να ακολουθήσει ο λαός, ώστε να σταματήσει την επίθεση που δέχεται.

Εκ μέρους του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απηύθυνε χαιρετισμό ο Γ.Κρεασίδης. Στην τοποθέτησή του είπε ότι διατίθενται να εξετάσουν την πρόταση συντονισμού και συμφώνησαν με τον ορισμό αντιπολεμικών κινητοποιήσεων εν όψη 24/2.

Οι τοποθετήσεις που ακολούθησαν εστίασαν α) στην κοινοβουλευτική διέξοδο που προσμένουν ακόμη και  δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και β) στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία σε αυτό το σύστημα και στην ανάγκη να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, προκειμένου να ανατρέψει την μαύρη καθημερινότητα που ζει.

Στο κλείσιμο της εκδήλωσης τονίστηκε η ανάγκη διοργάνωσης αντιπολεμικών-αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων στις αρχές Φλεβάρη και η συμμετοχή όλων σε πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις ενάντια στην ακρίβεια και την φτώχια.

Ακολουθούν αποσπάσματα από τις εισηγήσεις των δύο ομιλητών

Απόσπασμα από την εισήγηση του Κ. Καμαρέτσου:

«Συναγωνιστές και φίλοι,

ο πόλεμος στην Ουκρανία κοντεύει να κλείσει ένα χρόνο, και κανένα σημάδι ειρήνευσης δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Το αντίθετο: αυτή την περίοδο λαμβάνουν χώρα οι πιο αιματηρές μάχες του πολέμου, στην περιοχή του Ντονμπάς. Χιλιάδες ζωές νέων στρατιωτών δίνονται ως κρέας στα κανόνια, και από τις δύο πλευρές. (…)

Η τύχη ολόκληρου του πλανήτη απειλείται από το εφιαλτικό σενάριο της κλιμάκωσης και γενίκευσης του πολέμου, που μπορεί να οδηγήσει σε μια απ' ευθείας σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας. Μια τέτοια εξέλιξη θα έθετε στην ημερήσια διάταξη τη χρήση όλων των σύγχρονων οπλικών συστημάτων, ακόμα και των πυρηνικών όπλων, κάτι που τονίζεται σε επίσημες δηλώσεις. Οι ιμπεριαλιστές καταλαβαίνουν ότι μέχρι και οι ίδιοι μπορεί να καούν από τη φωτιά που άναψαν, όμως δεν θέλουν να κάνουν με τίποτα πίσω και να αποδεχθούν μια ήττα. Η Αμερική δεν θέλει να αφήσει τη Ρωσία να κερδίσει, και η Ρωσία και δεν έχει το περιθώριο να χάσει. Γι' αυτό κρέμεται πάνω από τα κεφάλια της ανθρωπότητας ο κίνδυνος μιας ακόμα μεγαλύτερης εμπλοκής του ΝΑΤΟ στον πόλεμο, που μπορεί να αλλάξει τον χαρακτήρα του, μετατρέποντας τον από έμμεση σύγκρουση σε απ' ευθείας αναμέτρηση. Ο μόνος αποτρεπτικός παράγοντας για μια τέτοια εξέλιξη είναι η ίδια η καταστροφική ισχύς των αντιπάλων.(…)

Στα πλαίσια της “Πρότασης συντονισμού οργανώσεων και αναλογικοτήτων για την ανάπτυξη της μαζικής πάλης”, που κατέθεσε η Οργάνωση προς όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, το ζήτημα της ανάπτυξης της αντιπολεμικής-αντιιμπεριαστικής πάλης έχει την πρώτη θέση. Και αυτό γιατί αναγνωρίζουμε τη σοβαρότητα του ζητήματος. Την επιτακτική ανάγκη να αναστρέψουμε τα αρνητικά δεδομένα που έχουν συσσωρευτεί στην ανάπτυξη της αντιπολεμικής-αντιιμπεριαστικής πάλης στην Ευρώπη. Την ανάγκη της αναζωογόνησης της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.

Οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουν διαφορετικές οπτικές στο ουκρανικό ζήτημα και  στην ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης γενικότερα. Διαφορές που καθιστούν αδύνατο το συντονισμό σε ένα ανώτερο επίπεδο. Παρόλα αυτά, εμείς ιεραρχούμε πρώτα το ζήτημα της κοινής δράσης για την ανάπτυξη των αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων, κρατώντας η κάθε δύναμη τις απόψεις της. Σε αυτή την κατεύθυνση, καταθέτουμε συγκεκριμένη πρόταση πανελλαδικά σε όλες τις δυνάμεις του κινήματος, για αντιπολεμικές-αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις και δράσεις σε όλες τις πόλεις, με την αφορμή της επετείου ενός χρόνου από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία 24 Φλεβάρη.

Οι αριστερές δυνάμεις πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψιν, ότι η υπόθεση του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος δεν μπορεί να αφήνεται άλλο στην άκρη. Δεν μπορεί η αντιιμπεριαλιστική πάλη να υποβαθμίζεται μπροστά σε άλλα ζητήματα, που δήθεν “ακουμπάνε τις διαθέσεις” των μαζών. Τι είναι άραγε πιο σημαντικό από την ίδια τη θέληση των ανθρώπων να ζήσουν ειρηνικά, να μην σταλούν στο μέτωπο, να μην αναγκαστούν να σκοτώνονται για το φαί των αφεντάδων; Και από πότε οι δυνάμεις της επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς διαμορφώνουν τις ιεραρχήσεις και τις προτεραιότητες τους, από το τι είναι στη “μόδα”;

Δεν πρέπει να αποδεχθούμε το συσχετισμό που διαμορφώνεται, γιατί παρά τα προβλήματα η ανησυχία στα λαϊκά στρώματα θεριεύει, οι συζητήσεις για το θέμα του πολέμου έχουν επανέλθει. Οι λαϊκοί άνθρωποι βλέπουν κατατρομαγμένοι στις τηλεοράσεις κάθε μέρα τους βομβαρδισμούς, τις μάχες και τις πολεμικές ιαχές. Και δεν θέλουν να επεκταθεί ο πόλεμος.(…)

Έχουμε κοινό συμφέρον με όλους τους γειτονικούς λαούς των Βαλκανίων, και κυρίως με το γειτονικό λαό στην άλλη όχθη του Αιγαίου, να παλέψουμε για την ανεξαρτησία από τον ιμπεριαλισμό. Να παλέψουμε για να γίνουν οι λαοί μας αφέντες στον τόπο τους, και να χαράξουν το δικό τους δρόμο, ελεύθεροι και μονιασμένοι. Πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ δεν σημαίνει υποστήριξη του ρώσικου ιμπεριαλισμού, ή ανοχή στις επιδιώξεις του. Δεν πρέπει να μπαίνουν οι λαοί στο δίλημμα να διαλέξουν αφέντη, να διαλέξουν τον έναν ή τον άλλον ιμπεριαλιστή. (…)

Η Αριστερά και πολύ περισσότερο η επαναστατική, κομμουνιστική Αριστερά, και στις δύο όχθες του Αιγαίου, έχει βασικό καθήκον να εναντιωθεί στις επιδιώξεις των εξαρτημένων αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστών. Να καλλιεργήσει κλίμα αντιπολεμικό, κλίμα φιλίας των λαών, και αποτροπής των πολεμικών επεισοδίων. Πρέπει να καταδικάσει κάθε σχεδιασμό που διαταράσσει το υπάρχον στάτους κβο στο Αιγαίο, να καταδικάσει κάθε ενέργεια που φέρνει τις δύο χώρες πιο κοντά σε μια πολεμική αναμέτρηση. Να παλέψει για κοινό μέτωπο των λαών των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, ενάντια στον ιμπεριαλισμό.»

Απόσπασμα από την εισήγηση της Φ.Σαλονκίδου:

«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι

Την ώρα που σε όλο τον πλανήτη αγριεύουν οι συγκρούσεις των ιμπεριαλιστών που περιέγραψε πολύ καλά ο σύντροφος Κώστας

Την ώρα που η Ευρώπη συνθλίβεται στον ανταγωνισμό μεταξύ των Αμερικανών και της Ρωσίας

Την ώρα που η ενεργειακή και επισιτιστική κρίση στην περιοχή συναντιέται με την μεγαλύτερη οικονομική και γεωπολιτική κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού

Την ώρα που χειροτερεύει ραγδαία η θέση των εργαζόμενων μαζών στη χώρα μας και στον κόσμο,

θεωρούμε απόλυτα αναγκαίο ως ΚΚΕ (μ-λ) να ανοίξουμε τα ζητήματα εκείνα που καίνε το λαό μας.(…)

Καλούμε σε συντονισμό και κοινή δράση που να αναδείξει τους σημαντικότερους στόχους πάλης πάνω σε τρεις άξονες:

Στο ζήτημα του πολέμου.

-Για να φύγουν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσία από την Ουκρανία! Για να πούνε οι λαοί ένα μεγάλο όχι στον άδικο πόλεμο. Για να φύγουν οι βάσεις και το ΝΑΤΟ. Για να μπει μπροστά η φιλία, η αλληλεγγύη, το κοινό μέτωπο με όλους τους γειτονικούς λαούς, τους πρόσφυγες και μετανάστες!

Στο ζήτημα της ακρίβειας.

-Για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Για να ανακληθούν όλες οι αυξήσεις στην ενέργεια, στα κοινωνικά και καταναλωτικά αγαθά.

Στο ζήτημα της καταστολής. Για να υψωθούν τα αιτήματα:

-Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τη διαδήλωση, την απεργία. Η οργάνωση και η μαζική πάλη είναι δικαίωμα του λαού και της νεολαίας!

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι απευθυνόμαστε σε δυνάμεις και αγωνιστές με διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις. Γι΄ αυτό και τους καλούμε να συμπράξουμε πάνω στο μίνιμουμ, δηλαδή στους ελάχιστους βασικούς άξονες  που μπορούμε να συμφωνήσουμε, ώστε να αναδειχθούν τα κρίσιμα προβλήματα που καίνε το λαό. Επιμένουμε ότι μπροστά σε αυτό το καθήκον καμία αναμονή δεν χωράει! (…)

Η πρόταση συντονισμού που απευθύνουμε θέλει μεταξύ άλλων να συμβάλλει ώστε να βρουν οι κινητοποιήσεις του λαού συνέχεια και αντοχή στο χρόνο, να συνδεθούν με τους χώρους σπουδών, τους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές και να δυναμώσουν. Βλέπουμε και στην περίπτωση της νεολαίας ότι η οργή εύκολα εκτονώνεται και η απογοήτευση εύκολα κυριαρχεί όσο οι κινητοποιήσεις παραμένουν αποσυνδεδεμένες από συλλογικές διαδικασίες, συνελεύσεις σωματείων, επιτροπών και άλλων μορφών οργάνωσης του λαού.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τους άνεργους να βρουν το δρόμο του αγώνα για ν’ αντισταθούν στην εξαθλίωση και να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή. Τους καλούμε να συνεχίσουν αυτό που «ξεκίνησαν» με τους αγώνες τους το Φθινόπωρο.  Να κλείσουν τα αφτιά τους την κυβερνητική προπαγάνδα, που υποστηρίζει ότι όλα τα προβλήματα είναι παροδικά και πως αυτό που απαιτείται είναι «υπομονή, τάξη και ασφάλεια».

Να πετάξουν στα σκουπίδια την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, που στην πραγματικότητα είναι μια συμπολίτευση με μανδύα αντιπολίτευσης. Που παριστάνει πως κόπτεται για τα λαϊκά προβλήματά και καλλιεργεί εκλογικές αυταπάτες, ενώ η ίδια υπηρέτησε πιστά από τα κυβερνητικά πόστα την επίθεση ενάντια στο λαό. Έβαλε τις βάσεις για το Νόμο Χατζηδάκη ψηφίζοντας το 50 + 1% για την απεργία, πέρασε σωρεία αντιλαϊκών μέτρων, έκλεισε τις μεγαλύτερες ως τότε συμφωνίες με τους αμερικανο-νατοϊκούς φονιάδες και υπηρέτησε πιστά την πολιτική τους στη Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Η λίστα των κατορθωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ είναι ατελείωτη με κυριότερο πάντα ότι κατάφερε να διαλύσει το μαζικό κίνημα σπέρνοντας αυταπάτες και απογοήτευση στις λαϊκές μάζες. Δε συζητάμε φυσικά για το ΠΑΣΟΚ που έχει θητεύσει δεκαετίες τώρα στην αντιλαϊκή επίθεση. Ούτε θέλουμε πολλά να πούμε για το ΜΕΡΑ 25 που ξεπήδησε ξαφνικά μέσα από τα αστικά σαλόνια για να μεταρρυθμίσει τάχα την Ευρώπη, ενώ προετοιμάζεται ολοταχώς να γίνει δεκανίκι μιας ενδεχόμενη συγκυβέρνηση με τους προηγούμενους δύο.Από εκεί και πέρα έχουμε πλήρη επίγνωση, πως τα εκατοντάδες σωματεία και οι φοιτητικοί σύλλογοι, τα δεκάδες Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες που ελέγχει το ΚΚΕ, καθόλου δεν σκοπεύουν να τεθούν στην υπηρεσία του λαού. Κυριαρχούνται από μία γραμμή ήττας που δεν τολμάει να θέσει τα αιτήματα της ανατροπής και της κατάργησης των αντιλαϊκών μέτρων, όπως είναι ο Νόμος Χατζηδάκη και οι Νόμοι Κεραμέως, υποστηρίζοντας ότι η γραμμή της ανατροπής κρύβει κοινοβουλευτικές αυταπάτες, υποστηρίζοντας ότι μόνο με αλλαγή κυβέρνησης ανατρέπονται οι νόμοι (…)

Στο χέρι μας είναι, στο χέρι όσων αναφέρονται στο κίνημα να μεταμορφώσουν την οργή σε οργανωμένη πάλη. Στους μήνες που ακολουθούν ας συντονίσουμε τις ενέργειές μας πάνω στα κρίσιμα μέτωπα της περιόδου, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.»