Ιδιώτης χωρίς επώνυμο με το κράτος και την εκκλησία στα πόδια του

Όταν μαθαίναμε στο σχολείο τη διαφορά μεταξύ πρώην και τέως, ήταν όλα ξεκάθαρα. Πρώην είναι κάποιος/α που κάποτε είχε μια ιδιότητα που θα μπορούσε ενδεχομένως να ξαναποκτήσει στο μέλλον. Τέως είναι αυτός/η που αποκλείεται να ξαναγίνει αυτό που κάποτε ήταν. Τόσο απλά. Και όμως, όλος ο ανοιχτά φιλοβασιλικος αλλά και ο επιτηδευμένα κρυπτοβασιλικος συφερτος επανεμφανίζονται με αφορμή μια κηδεία. Δηλώνουν παρών και θέτουν υποθήκες.

Πόσοι, άραγε, έχουν ξαναζήσει μια "ιδιωτική" κηδεία που η εκτελεστική, η νομοθετική, η δικαστική και η εκκλησιαστική εξουσία κλίνουν το γόνατο στον πεθαμένο και στους ζωντανούς νυν, πρώην και τέως μονάρχες και τα σόγια τους; Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις ρίζες του. Όλοι αυτοί που ορκίζονται πίστη στο βωμό της αστικής δημοκρατίας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα ομνυαν αφοσίωση στο βασιλικό θεσμό, αν αυτός στη χώρα μας δεν είχε εκπέσει.

Το επώνυμο σας, παρακαλώ; Ελάχιστες φορές ακούστηκε από τα μπουκωμενα μίντια του συστήματος. Γλυξμπουργκ! Για να θυμόμαστε την ξενική καταγωγή. Για να επανέρχεται στη μνήμη των ζωντανών και να "τρίζουν τα κόκκαλα" των πεθαμένων. Όσων έζησαν στο πετσί τους τα κατορθώματα του μεγάλου "Έλληνα" και της βορειοευρωπαικης δυναστείας του. Η κακόφημη ελέω Θεού μοναρχία περιδιαβαίνει στις μητροπόλεις και τους ναούς της αστικής και ιμπεριαλιστικής τυραννίας. Δίπλα στη φαρα των "γαλαζοαιματων". Αγκαζε με τη σημερινή ολιγαρχία του πλούτου - εξου και η παρουσία των γνωστών ολιγαρχων του με έδρα το city του Λονδίνου "ελληνικού" εφοπλιστικού κεφαλαίου. Μαζί με μια πλειάδα αστών (βασιλικών, χουντικών, ακροδεξιών, φασιστών, φιλελευθέρων, του "μεσαίου" χώρου, "δημοκρατών" κλπ), μα πάνω απ' όλα υποτελών στις καγκελαρίες της Ευρώπης και χωρίς αμφιβολία στο μεγάλο τους αφεντικό - τις ΗΠΑ - πολιτικών. 

Θα μπορούσαμε να πληροφορηθουμε για τον τελικό λογαριασμό που θα σταλεί, όπως τότε με τη προίκα της Σοφίας, στο λαό μας; Για το κόστος των τελετών, τους μισθούς των εμπλεκομένων, τα έργα στο Τατόι κλπ κλπ. Άσε που θα "τεθεί σε κίνδυνο η κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου". Έτσι δεν μας λένε, όταν γίνονται διαδηλώσεις και ενίοτε τις απαγορεύουν; Τώρα όλα είναι καλώς καμωμένα. Για να καταλάβουμε για πολλοστή φορά ότι όλοι αυτοί οι "ιδιώτες", ακόμη και στην ύστατη υστεροφημία τους στέλνουν το λογαριασμό στο ... πόπολο, καθότι ... αναξιοπαθούντες. 

Δεν είναι καθόλου μόνο θέμα παρελθόντος, λοιπόν. Η αστική τάξη τιμά τους εκπροσώπους της. Για τους ζωντανούς το κάνει κι όχι για τους νεκρούς. Αυτούς που ο λαός μας και κάθε λαός πρέπει να ξεφορτωθεί μια ώρα αρχυτερα, αν θέλει να ζήσει ελεύθερος!

Σ.Π.