ΚΚΕ (μ-λ) | Την ώρα που η πολιτική που γεννά το φασισμό ζει και βασιλεύει, ο προωθούμενος εκλογικός αποκλεισμός των θραυσμάτων της Χρυσής Αυγής και η «δημοκρατική» σπουδή της κυβέρνησης, βάζει νέες αντιδραστικές «παρακαταθήκες»

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει για άμεση ψήφιση στη βουλή νομοθετική ρύθμιση (τροπολογία) για τον αποκλεισμό κομμάτων, συνασπισμών κομμάτων και προσώπων που έχουν καταδικαστεί για εγκληματική δράση. Όλο το προηγούμενο διάστημα έχει φουντώσει η συζήτηση γύρω από το εάν μπορεί και με ποιο τρόπο να αποκλειστεί η συμμετοχή από τις εκλογές του νέου κόμματος του ναζιφασίστα Κασιδιάρη.

Είναι φανερό ότι αυτό για το οποίο πραγματικά κόπτεται η κυβέρνηση είναι το εκλογικό ποσοστό των διαδόχων της νεοναζιστικής, φασιστικής, τρομοκρατικής κι εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσή Αυγής, και όχι για την αντιδραστική, αντεργατική, ρατσιστική κι αντιλαϊκή της ιδεολογία και πρακτική. Άλλωστε, είναι η ίδια η ΝΔ που έχει ενσωματώσει στους κόλπους της σειρά ακροδεξιών, βασιλικών, χουντικών και φασιστικών στελεχών και μελών. Είναι η ίδια που προωθεί τη φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής: χτυπάει ανοιχτά τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, επιβάλλει καθεστώς άγριας τρομοκρατίας και καταστολής, σκληραίνει καθημερινά την αντιμετώπιση των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας με απανωτούς νόμους, δικαστικές αποφάσεις, απαγορεύσεις, αστυνομοκρατία και βούρδουλα. Είναι η ίδια που δίνει βήμα και νομιμοποιεί τις πιο ακραίες και σκοταδιστικές απόψεις.

Καμία αυταπάτη λοιπόν δεν χωράει σχετικά με τα κίνητρα αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Γιατί κάθε φορά που οι δυνάμεις του συστήματος (και ειδικά στη σημερινή συγκυρία) μιλούν για «προστασία της δημοκρατίας», ο λαός πρέπει να περιμένει τα χειρότερα. Το γεγονός ότι η προωθούμενη διάταξη είναι με τέτοιο τρόπο γραμμένη ώστε να μπορεί να συμπεριλάβει ένα ευρύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς (που θα μπορούσαν να θεωρηθούν εκτός του αστικού λεγόμενου “δημοκρατικού τόξου”), είναι ενδεικτικό των συνολικότερων προθέσεων του συστήματος. Διότι ένα ζήτημα είναι η αποφυγή του εκλογικού κατακερματισμού του αστικού πολιτικού μπλοκ σε μια συγκυρία που πρέπει να προωθηθούν χωρίς εμπόδια ακόμη πιο ακραίες, αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές, αλλά ακόμη σοβαρότερο είναι να περιοριστούν ακόμη περισσότερο εκείνες οι φωνές που έχουν αναφορά στους λαϊκούς-εργατικούς αγώνες και στοχεύουν στην ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.

Μέσα λοιπόν και από αυτή τη νομοθετική διάταξη η κυβέρνηση και το σύστημα που υπηρετεί θέλουν να βάλουν βαθύτερες αντιδημοκρατικές «παρακαταθήκες». Θέλουν να βάλουν εμπόδια στη λειτουργία και την πολιτική δράση των αριστερών οργανώσεων και ιδιαίτερα εκείνων με κομμουνιστική αναφορά. Θέλουν να αναπαραχθεί η αντιδραστική εξίσωση των φασιστικών κηρυγμάτων με τα κομμουνιστικά ιδεώδη. Θέλουν να επαναφέρουν την αντιδραστική θεωρία των “δύο άκρων”. Όπως ακριβώς συμβαίνει σε αρκετές χώρες στον κόσμο, με απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων και οργανώσεων νεολαίας και των συμβόλων τους.

Καμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρχει σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, με δεδομένη την πολιτική που εφάρμοσαν στην κυβερνητική τους θητεία αλλά και την ουσιαστική στήριξη της κυβέρνησης για το πέρασμα της πολιτικής του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου ενάντια στις λαϊκές μάζες. Ανεξάρτητα των χειρισμών που θα ακολουθήσουν, η στόχευσή τους βρίσκεται στην κάλπη και όχι στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Βρίσκεται στη προσπάθειά τους να εμφανίσουν ένα πιο “δημοκρατικό” προφίλ, την ώρα που δεν θίγουν στο ελάχιστο τον πυρήνα της επίθεσης του συστήματος.

   Ο φασισμός τσακίζεται στους εργατικούς, λαϊκούς και νεολαιίστικους αγώνες. Τσακίζεται στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολειά και τις σχολές. Τσακίζεται σε όλη τη σφαίρα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, από τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που τον αναγνωρίζουν ως μια ακόμη συστημική εφεδρεία, γέννημα-θρέμμα του σάπιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Αυτό είναι που πρέπει να χτυπηθεί, ενάντια σ’ αυτό πρέπει και μπορούμε όλοι να στραφούμε.