Χιλιάδες νέοι άνθρωποι, μαθητές και μαθήτριες, πλημμύρισαν τους δρόμους του Πειραιά διαδηλώνοντας, για πάνω από μια ώρα, ενάντια στο έγκλημα στα Τέμπη.
Η διαδήλωση ξεκίνησε από το Δημοτικό Θέατρο, κατευθύνθηκε προς το Πασαλιμάνι και κατέληξε στον Ηλεκτρικό σταθμό.
Τα συνθήματα που φωνάχτηκαν αντανακλούν τόσο τη συσσωρευμένη οργή τους όσο και τη διάθεσή τους να συνεχίσουν στο δρόμο του αγώνα. Μερικά από αυτά είναι: "Στείλε όταν φτάσεις. Δεν έφτασες ποτέ. Εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ ", "ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ", "Οι ράγες της ανάπτυξης βαφτήκανε με αίμα, ποτέ δε θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα", "Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημίες,
εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές", "Το σύστημά τους δολοφονεί, ο αγώνας αυτός να συνεχιστεί ", "Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη" κ.α.
Ιδιαίτερα θερμή ήταν η ανταπόκριση του λαού του Πειραιά. Πολλοί χειροκροτούσαν, άλλοι πλησίαζαν τα παιδιά για να τους πούνε "μπράβο", οδηγοί από τα διερχόμενα οχήματα κόρναραν, σχημάτιζαν το σήμα της νίκης, ενώ άνοιγαν και τα παράθυρα για να πάρουν ανακοινώσεις.
Στο τέλος της πορείας ζητήθηκε από τους μαθητές και τις μαθήτριες, ενώ φώναζαν ζωηρά συνθήματα, να σωπάσουν και να καθίσουν κάτω για να "κρατήσουν ενός λεπτού σιγή ". Αυτό δημιούργησε μια αμηχανία σε ένα κομμάτι μαθητών, οι οποίοι ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα εκπαιδευτικού που διαδήλωνε μαζί τους, σηκώθηκαν όρθιοι, ύψωσαν τις γροθιές τους και συνέχισαν να φωνάζουν τα συνθήματα τους, απορρίπτοντας στην πράξη συμβολικές κινήσεις που απονευρώνουν και παθητικοποιούν το κίνημα όπως, π.χ. μαύρα πανιά και ρούχα, σιωπηρές διαμαρτυρίες και αναμμένα κεριά.
Στο τέλος της κινητοποίησης, ανανεώθηκε το ραντεβού των μαθητών για την Τετάρτη 8/6, στην Αθήνα, στην πανεργατική απεργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου