Πρόταση για «ενότητα της Αριστεράς» από το ΜέΡΑ 25: Προεκλογικό μνημείο οπορτουνισμού χωρίς καμία σχέση με το λαϊκό κίνημα

 Αναδημοσίευση από το φύλλο 934 της Προλεταριακής Σημαίας (Σάββατο, 11 Φλεβάρη 2023)

Προτού εξετάσουμε την «πρόταση ενότητας» που απηύθυνε ο Γιάνης Βαρουφάκης στην αριστερά το Δεκέμβρη του 2022, είναι απαραίτητο να συστήσουμε ξανά στους αναγνώστες το ΜέΡΑ 25.Το ΜέΡΑ25 είναι το κόμμα των ευρωπαϊστών στη χώρα μας που αποτελεί-σύμφωνα με το καταστατικό- του τον «εκλογικό βραχίονα στην Ελλάδα του πανευρωπαϊκού, διεθνικού κινήματος DiEM25» που ιδρύθηκε το Φεβρουάριο του 2016 στο Βερολίνο. Το ελληνικό τμήμα του ιδρύθηκε στην Αθήνα το Μάρτιο του 2018 με το όνομα ΜέΡΑ 25 – Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής.

Με λίγες λέξεις θα λέγαμε ότι το ΜέΡΑ 25 αποτελεί ένα κεντρώο αστικό-φιλελεύθερο κόμμα που οραματίζεται τον «εκδημοκρατισμό» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη μεταρρύθμιση του συστήματος με σαφείς ιδεολογικές αναφορές στον Κέυνς και την πολιτική στρατηγική του «New Deal» (1933-1938) στις ΗΠΑ (βλ. πρόγραμμα του DiEM25«Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη»).

Το ΜέΡΑ 25 δεν αντιπαρατίθεται στον καπιταλισμό, αλλά κηρύττει τον πόλεμο ενάντια σε μια «ολιγαρχία» που θεωρεί ότι τον κακοδιαχειρίζεται. Η «ολιγαρχία» αυτή προσδιορίζεται σύμφωνα με το 1^ο Διαβουλευτικό Συνέδριο (Μάιος, 2022) ως μία: «Τεχνοφεουδαρχία που σήμερα υποκαθιστά τον καπιταλισμό» και που επιβάλλει «ένα σύστημα εξουσίας πιο εκμεταλλευτικό, τοξικότερο, ακόμα πιο επικίνδυνο για την ανθρωπότητα». Στη βάση αυτής της αντίληψης, καλεί όλες τις «αντι-δεξιες» δυνάμεις: «Να χτίσουμε νέες συμμαχίες-αναχώματα στην επέλαση μιας παρασιτικής ολιγαρχίας, που δεν είναι καν καπιταλιστική.».Η βαλίτσα της πολιτικής παραλογίας μπορεί να πάει πολύ μακριά, ωστόσο οι λεγόμενες μετα-καπιταλιστικές θεωρίες (meta) των δυνάμεων που αρνούνται στην αυγή του 21^ου αιώνα να αντικρύσουν το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλιστικού συστήματος σε μια εποχή που δρα ανεμπόδιστο από το «αντίπαλο δέος», δεν αποτελούν αντικείμενο του παρόντος άρθρου.

Μέσα στις υποτιθέμενες «αριστερές μετατοπίσεις» που έκανε το ΜέΡΑ 25 σχετικά με την ΕΕ το 2022 ήταν να αλλάξει το σύνθημα του: «Η ΕΕ, είτε θα εκδημοκρατιστεί, είτε θα διαλυθεί» μετατρέποντάς το στο: «Η ΕΕ θα εκδημοκρατιστεί μόνο γκρεμίζοντας τους ολιγαρχικούς θεσμούς της» για τους οποίους θεωρεί υπαίτια τη Γερμανία. Καμία μετατόπιση δεν υπήρξε ως προς τις αυταπάτες ότι μια ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία όπως είναι η ΕΕ, μπορεί τάχα να μετατραπεί σε δημοκρατικό χωριό υπέρ των λαών. Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια απόφαση: «Η Ελλάδα, εγκλωβισμένη σε αυτή τη γερμανική σφαίρα ηγεμονίας, βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση ακόμα μεγαλύτερης εξάρτησης απ’ ό,τι, π.χ. στη δεκαετία του 1960, όταν ήταν πλήρως υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ.». Σε αυτήν και σε ανάλογες τοποθετήσεις ο αντι-γερμανισμός του ΜέΡΑ 25 -που ουδεμία σχέση έχει με αντιιμπεριαλισμό- καταλήγει να κλείνει το μάτι στις ΗΠΑ.

Το 2021 το ΜέΡΑ 25 διατύπωσε για πρώτη φορά ένα συνολικότερο κοινωνικό όραμα ονόματι: «Πράσινη Μετακαπιταλιστική Φεμινιστική Κοινή Ευημερία» τσαλαβουτώντας όσο πιο πλατιά γίνεται στη λεγόμενη «κοινωνία των πολιτών», ενώ το Μάιο του 2022 ο Κλέων Γρηγοριάδης φρόντιζε να ξεκαθαρίσει από το βήμα της Βουλής ότι «κοιτάξτε, δεν έχω τίποτα ιδιαίτερα κακό με τον καπιταλισμό, επιβίωσε παγκοσμίως, σημαίνει ότι από αυτά που επιχειρήσαμε ήταν το καλύτερο λειτουργικά σύστημα, καθώς ο υπαρκτός σοσιαλισμός απεδείχθη ολίγον φασιστοειδής όταν εφαρμόστηκε».

Αυτά αρκούν για τις συστάσεις με αυτό το αστικό υβρίδιο των καιρών μας…

Όταν απευθύνεις προτάσεις ενότητας της Αριστεράς, χωρίς να συγκαταλέγεσαι σε αυτήν…

Είναι χαρακτηριστικό, ότι από τον Μάιο ακόμη καλούσε στο τραπέζι του διαλόγου την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, καθώς και «όλα τα αντιδεξιά κόμματα, και τον ΣΥΡΙΖΑ διότι χωρίς αυτόν δεν μπορεί να σχηματιστεί αντιδεξιά κυβέρνηση…». Παρενέργειες μιας τέτοιας τυχοδιωκτικής πολιτικής είναι και οι πρόσφατες αποχωρήσεις 2 βουλευτριών του ΜέΡΑ 25 προς το ΣΥΡΙΖΑ το οποίο μπορεί να τους εγγυηθεί πολύ καλύτερα, τόσο την προοπτική μιας «αντι-δεξιάς κυβέρνησης», όσο και την επανεκλογή τους.

Στις 12/12/23, ο Γ. Βαρουφάκης δημοσίευσε το επίμαχο άρθρο-πρόταση στο The Press Project όπου προσκάλεσε τις αριστερές δυνάμεις σε συνεργασία. Λίγες μέρες αργότερα, με νέο κείμενό του το ΜέΡΑ 25 καλούσε τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ να πιέσει την ηγεσία του για συγκρότηση ενός «προοδευτικού μετώπου» το οποίο θα στηρίξει μια «προοδευτική διακυβέρνηση» με ένα πρόγραμμα «Ρήξης με την Ολιγαρχία».

Με προτάσεις όπως το κούρεμα του χρέους, η «υπεύθυνη ανυπακοή» της χώρας, η Άμεση Κατάργηση του Χρηματιστήριου Ενέργειας, η μείωση των φόρων, και άλλα πολλά που αποτελούν εκθέσεις ιδεών έξω από την πάλη των τάξεων-που συμπυκνώνεται σε 7+1 σημεία «ρεαλιστικών προτάσεων» αστικής διαχείρισης- οι κυβερνητικές αυταπάτες σερβίρονται στο λαό σαν ξανα-ζεσταμένη πολυκαιρισμένη σούπα από το ΜέΡΑ 25 που επιδιώκει τη δημιουργία ενός «νέου ΣΥΡΙΖΑ». Όπως γλαφυρά περιγράφει σχετικό κείμενο του 2021: «Το καλοκαίρι του 2015, μετά τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, …μέσα στη θλίψη του προδομένου ΟΧΙ, περιμέναμε. Περιμέναμε ελπίζοντας ότι οι σύντροφοι που είχαν φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως μαζί με άλλους που θα τον εγκατέλειπαν στην πορεία, θα προχωρούσαν σε έναν ενωτικό φορέα, που θα περιφρουρούσε το κεφάλαιο του ΟΧΙ και θα του έδινε νέα δυναμική. Ο Γιάνης Βαρουφάκης στήριξε δημόσια την ΛΑΕ δηλώνοντας ότι θα την ψηφίσει. … Όταν πλέον κατέστη σαφές ότι η συγκρότηση του χώρου αυτού δεν περπατούσε, τότε μόνον το DiEM25 αποφάσισε την ίδρυση του ΜέΡΑ25, τον Μάρτιο του 2018.».Με λίγα λόγια, ο θεμελιακός λόγος που δημιουργήθηκε και συνεχίζει να υπάρχει το ΜέΡΑ 25 είναι για να αποτελέσει καταλύτη μιας νέας «προοδευτικής κυβέρνησης»-με παλιά και νέα υλικά- και αιμοδότη κάθε «αντι-δεξιό» φορέα που κυκλοφορεί -από τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ ως το εξωκοινοβούλιο. Αυτή είναι και η ουσία των προτάσεων ενότητας που εκτοξεύει προς κάθε κατεύθυνση, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την αριστερά, το λαό και τη μαζική πάλη.

Για να διαλύσει κάθε αμφιβολία, η απόφαση του 2022 τονίζει ότι: «Οι παραδοσιακές μορφές αντίστασης δεν αποδίδουν. Οι απεργίες δεν απειλούν από μόνες τους τα συμφέροντα όσων πλουτίζουν από τις ζημιές των άλλων…», ενώ την ίδια στιγμή υπογραμμίζει ότι «Τίποτα δεν είναι λιγότερο επαναστατικό από την απαισιοδοξία, που δημιουργεί η πεποίθηση ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να γίνει εάν δεν προηγηθεί η επανάσταση, που όμως δεν φαίνεται καν στον ορίζοντα.».Αφού, λοιπόν, μόνον η ψήφος μας απέμεινε, ας την εμπιστευθούμε απελπισμένοι στον κάθε οπορτουνιστή.

Συνοψίζοντας η πρόταση ενότητας που απηύθυνε το Δεκέμβρη του 2022 ο Γ. Βαρουφάκης στην Αριστερά, δεν έχει ούτε αριστερό συντάκτη, ούτε αριστερούς -κατά αποκλειστικότητα- αποδέκτες. Η πρόταση αυτή αποτελεί μνημείο οπορτουνισμού, κυβερνητικών αυταπατών και συστημικού ρεαλισμού. Ανάλογα πολιτικά πυροτεχνήματα, όπως το Ποτάμι, η ΔΗΜΑΡ, η Ένωση Κεντρώων και πολλά ακόμη έχουν ξεπηδήσει σε κρίσιμες στιγμές αποτελώντας αναγκαία συμπληρώματα της λειτουργίας του συστήματος.

Λέμε καθαρά ότι ο λαός πρέπει να γυρίσει την πλάτη στις νέου τύπου αυταπάτες που στήνονται αριστερά και δεξιά, όχι μόνο εκλογικά αλλά και την επομένη των εκλογών να έχει ξεκάθαρο πως πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Κανένα ΜέΡΑ 25 που ξεπήδησε ξαφνικά μέσα από τα αστικά σαλόνια για να μεταρρυθμίσει τάχα την Ευρώπη, δε θα του λύσει το πρόβλημα, παρά μόνο θα προετοιμάζεται ολοταχώς για να γίνει δεκανίκι μιας ενδεχόμενης συγκυβέρνησης. Μόνον οι μαζικοί αγώνες αντίστασης και διεκδίκησης του λαού, ενάντια στον πόλεμο, για το ψωμί, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του μπορούν να κερδίσουν πίσω τη ζωή του λαού, να θέσουν την κοινή δράση της αριστεράς στο πραγματικό έδαφος της πάλης και να ξεβράσουν στο περιθώριο όλους αυτούς τους τυχοδιώκτες.