Ένας ακόμα νέος δολοφονήθηκε από την αστυνομία το περασμένο Σάββατο στη Λάρισα. Ένας εικοσάχρονος από τη Συρία, που προσπαθούσε να διαφύγει της σύλληψης με τα πόδια εγκαταλείποντας το κλεμμένο αμάξι που οδηγούσε, έπεσε νεκρός. Ο αστυνομικός που τον πυροβόλησε ισχυρίστηκε πως σκόνταψε, το περίστροφο του εκπυρσοκρότησε και η σφαίρα, ως εκ θαύματος, βρήκε κατευθείαν τον μοναδικό ανθρώπινο στόχο! Μια τόσο στυγνή δολοφονία προσπαθούν να τη δικαιολογήσουν με ένα τόσο αξιοθρήνητο ψέμα. Ωστόσο, ο εισαγγελέας το δέχτηκε και τον άφησε ελεύθερο.
Παράλληλα, η αστυνομία φρόντισε να διοχετεύσει το ποινικό μητρώο του θύματος, που τα κανάλια το υπερτονίζουν, για να πουν, εμμέσως πλην σαφώς, πως ο θάνατος τού άξιζε. Όπως «άξιζε» στους δύο τσιγγάνους που δολοφονήθηκαν με τον ίδιο τρόπο, τον 18χρονο Κώστα Φραγκούλη και τον 16χρονο Νίκο Σαμπάνη. Ο νεαρός Σύρος δεν ήταν κανένας επικίνδυνος εγκληματίας αλλά ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν δίστασε να δηλώσει πως «δεν μπορούμε ν΄ αφήνουμε ατιμώρητα ειδικά φαινόμενα μικρής εγκληματικότητας. Δημιουργείται κλίμα ατιμωρησίας».
Το μήνυμα που στέλνουν η κυβέρνηση, η δικαιοσύνη και η αστυνομία είναι πως για τους καταδικασμένους στο περιθώριο της ζωής, η κλοπή ενός αυτοκινήτου, ένας απλήρωτος λογαριασμός βενζίνης αλλά και κάθε παράπτωμα, δικαιολογείται ακόμα και η αυστηρότερη των ποινών. Αυτός ο ρατσισμός και ο φασισμός που παράγεται από το ίδιο το σύστημα εξουσίας, διοχετεύεται παντού.
Πολύ εύκολα και όλο και πιο συχνά, οι αστυνομικοί τραβούν όπλο και κάνουν χρήση όταν καταλαβαίνουν πως τους παίρνει. Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι καταγγελίες για αστυνομικούς που βγάζουν όπλα σε διαδηλώσεις και άλλες διαδικασίες του κινήματος. Όταν ζορίζεται η κυβέρνηση από κινητοποιήσεις οι υπουργοί εγκαλούν σε τάξη για να μη θρηνήσουμε νεκρούς, δηλαδή απειλούν ανοιχτά. Η απάνθρωπη συμπεριφορά των αστυνομικών δεν είναι απλά αυθαιρεσία ή αποθράσυνση λόγω της κάλυψης που παρέχεται απλόχερα από το σύστημα σε όλα τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει αστυνομικά όργανα. Είναι αποτέλεσμα των εντολών που έχουν δοθεί. Φτιάχνουν μια αδίσταχτη αστυνομία για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό λαό, που δεν θα καθίσει ήσυχος όταν θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται η πολιτική που αποσκοπεί στην πλήρη υποδούλωσή του.
Η ζωή του λαού δεν είχε ποτέ καμιά αξία για την κυρίαρχη τάξη και το κράτος της. Αν σήμερα μας εντυπωσιάζει αυτή η διαπίστωση είναι γιατί πυκνώνουν τα περιστατικά που την αποδεικνύουν και γιατί δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα. Έπνιξαν εκατοντάδες ανθρώπους στην Πύλο, δολοφόνησαν δεκάδες νέους στα Τέμπη, αφήνουν τον λαό να χάνεται σε πλημμύρες και πυρκαγιές, του στερούν το δικαίωμα στην περίθαλψη και του καταστρέφουν τη ζωή. Όλα αυτά δείχνουν φυσικά πως είναι αδίστακτοι αλλά δεν μπορούν να κρύψουν πως είναι και αδύναμοι. Φοβούνται τον λαό γι’ αυτό προσπαθούν να τον κρατούν δεμένο.
Στη Γαλλία η δολοφονία του Ναέλ ξεσήκωσε για άλλη μια φορά τα παρισινά προάστια και τη νεολαία. Η δίκαιη οργή του γαλλικού λαού ξεχείλισε αλλά δεν νίκησε. Ο λαός μας βγήκε στον δρόμο για να καταγγείλει το έγκλημα στην Πύλο και ξεσηκώθηκε για το έγκλημα στα Τέμπη. Απήργησε μαζικά όταν τον κάλεσαν να απεργήσει. Η σιωπή του δεν είναι αδιαφορία και η οργή του είναι δύναμη. Χρειάζεται όμως να μιλήσει για να διεκδικήσει τα θέλω του, να γίνει σύνθημα η σιωπή και η οργή οργάνωση κι αγώνας. Ανάλογα πρέπει να κινηθούν όσοι θέλουν να ΤΟΝ υπηρετήσουν.
Οι αγώνες που θα ’ρθουν, πρέπει να μπορούν να νικούν.
Β.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου