Τις ίδιες στιγμές -απόγευμα της Παρασκευής- που η κρεατομηχανή των σιωνιστών με την κάλυψη και υποστήριξη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ξεδιπλώνει μάλλον τη χερσαία επίθεση στο λαό της Γάζας λάμβανε χώρα η κοινή παρέμβαση Παλαιστινίων και αριστερών οργανώσεων στον Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη.
.jpg)
Ο ουρανός είχε πάρει υπέροχους χρωματισμούς καθώς ξεδιπλώνονταν οι σημαίες της Παλαιστίνης. Όλοι είχαν πιάσει τα κινητά και φωτογράφιζαν. «Όποιος πεθαίνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει» σύμφωνα με τον ποιητή των Ελεύθερων Πολιορκημένων.
Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι της Γάζας που η σημασία της επίμονης αντίστασης τους αντιμετωπίζοντας τα εχθρικά πυρά του ιμπεριαλισμού και τα «φίλια» πυρά των υποτιθέμενων υποστηρικτών της, έχει τεράστια αξία για κάθε λαό του κόσμου.
Αιμάτινος ο ουρανός σαν το αίμα που χύνει ο λαός της Παλαιστίνης.
Στην ίδια περιοχή που «κάποιοι» είχαν γράψει το 1982 «στο Ντορέ και στη Σελήνη (στέκια της μικροαστικής νεολαίας της πόλης) η αδιαφορία σου με πνίγει, Παλαιστίνη» για τη σφαγή των Παλαιστινίων τότε στο Λίβανο που στιγμάτιζε τη μη ανταπόκριση της μικροαστικής διανόησης στο δράμα αυτού του λαού.
…Και όμως αν και το σημείο του Λευκού Πύργου (και από άλλες πολιτικές παρεμβάσεις) έχει… σημανθεί ως το μπαλκόνι της πολιτικής αδιαφορίας των μαζών που κατεβαίνουν να κάνουν τη βόλτα τους δίπλα στον Θερμαϊκό και δεν πολυδίνουν σημασία στις προκηρύξεις, η γνωστή θεσσαλονικιώτικη χαλαρότητα, αυτή τη φορά είδαμε ανθρώπους να κάνουν το σήμα της νίκης, να σηκώνουν τη γροθιά τους και να χειροκροτούν…
Δεν ήταν η πλειοψηφία. Κανένας δεν περνούσε πάντως χωρίς να κοιτάξει ή να κοντοσταθεί…
Ραντεβού την άλλη Τρίτη στο ίδιο σημείο την ίδια ώρα. Πόσος ιστορικός χρόνος θα τρέξει μέχρι τότε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου