Προωθητικές για το φοιτητικό κίνημα οι μαζικές γενικές συνελεύσεις. Να κριτικάρουμε όμως (και να καταγγείλουμε όπου χρειάζεται) τις αδυναμίες και παθογένειες

Είναι ελπιδοφόρα η πραγματοποίηση των πρώτων γενικών συνελεύσεων στην Αθήνα και η συνέχισή τους είναι αναγκαία για να μπει φραγμός στα σχέδια της κυβέρνησης. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ήμασταν από τις πρώτες δυνάμεις που πρόκριναν την πραγματοποίησή τους από τις πρώτες κιόλας εξαγγελίες και συνεχίζουμε να τονίζουμε ότι η μαζικοποίησή τους είναι απολύτως απαραίτητη. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δε μας εμποδίζει από το να κριτικάρουμε (μέχρι και να καταγέλλουμε) τη στάση μέσα σε αυτές συστημικών και ρεφορμιστικών δυνάμεων. Ίσα ίσα το θεωρούμε υποχρέωσή μας.

Ξεκινώντας με τις συστημικές δυνάμεις δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η κατά τα άλλα αναμενόμενη στάση τους με την εμφάνιση μπλοκ αντικατάληψης. Η ΠΑΣΠ μάλιστα αυτοπαρουσιάστηκε και ως υπερασπιστής της δημόσιας και δωρεάν παιδείας(!) Οι συστημικές παρατάξεις εκφράζοντας τους φόβους κυβέρνησης και αντιπολίτευσης που συντεταγμένα φαίνεται ότι θέλουν να προχωρήσουν στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων κουβάλησαν τα τρένα τους για να φροντίσουν να κλείσει αυτός ο αγώνας πριν καν αρχίσει. Δεν τα κατάφεραν βέβαια καθώς οι προτάσεις τους δεν φάνηκε να έχουν ιδιαίτερη απήχηση… Αποκορύφωμα οι παλινωδίες της ΔΑΠ για νοθεία στον Φ.Σ. ΠΑΠΕΙ που ισχυρίστηκε ότι «οι φοιτητές που ψήφισαν δεν ήταν φοιτητές» και οι απειλές μελών της ότι θα ξυλοφορτώσουν μέλος των ΕΑΑΚ. Καμία σχέση δεν έχουν αυτές οι πρακτικές με τον φοιτητικό συνδικαλισμό, αφού μόνο τον αμαυρώνουν και πρέπει να καταγγέλλονται. Παρόμοια είδαμε στη Νομική όπου ΔΑΠ και ΠΑΣΠ απονομιμοποιούν τη γενική συνέλευση του συλλόγου και με απόφαση από ΔΣ καλούν την κοσμητεία να σπάσει την κατάληψη…

Προχωρώντας στις δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς η στάση τους σε πολλές περιπτώσεις ήταν αναντίστοιχη ως απαράδεκτη.

Πάλι στη γενική συνέλευση του Φ.Σ. ΠΑΠΕΙ, η ΠΚΣ και τα ΕΑΑΚ ισχυρίστηκαν ότι κατέβασαν κοινό πλαίσιο, το οποίο γράφτηκε μετά την συνέλευση(!) Αποτέλεσμα της συνέλευσης ήταν να υπάρχουν δύο αποφασισμένα πλαίσια(;) με την ΠΚΣ να παρουσιάζει το πλαίσιο της ως το κοινό πλαίσιο και τα ΕΑΑΚ το αντίστοιχο. Καταγγέλλουμε επίσης την απαράδεκτη στάση των δυνάμεων αυτών σε βάρος ψηφίσματός μας. Προτείναμε συγκεκριμένα στο σώμα της συνέλευσης διαδήλωση την ίδια μέρα , με σκοπό να δοθεί απάντηση στην αστυνομική τρομοκρατία και βία στο ΕΜΠ, τις προσαγωγές και την καταπάτηση του ασύλου αγώνων. Η πρόταση αναγνώστηκε 3 φορές και συνεχώς (οι δυνάμεις της ΚΝΕ) ανέβαλαν την ψήφιση της μέχρι να τελειώσει η διαδικασία της ψηφοφορίας των πλαισίων. Μετά την διαδικασία η αντιμετώπιση της πρότασης από τις δυνάμεις των ΕΑΑΚ ήταν να μας προτείνουν την ψήφιση της ενώ είχε φύγει το 80% των φοιτητών από την ΓΣ, δείχνοντας την νοοτροπία που έχουν για τον φοιτητικό σύλλογο. Οι δε δυνάμεις της ΚΝΕ-ΠΚΣ αποποιήθηκαν, κάθε ευθύνη για την κατάθεση της πρότασης προς ψήφιση στο σώμα της ΓΣ,σε συνέχεια της προηγούμενης στάσης τους για αναβολή της ψήφισης μέχρι το τέλος της διαδικασίας.

Στη φιλοσοφική οι δυνάμεις της ΠΚΣ και των ΕΑΑΚ δεν επέτρεψαν στις Αγωνιστικές Κινήσεις να κατεβάσουν πλαίσιο με αφορμή τάχα τη μη ανάγνωση των αιτημάτων μετά την ολοκλήρωση των τοποθετήσεων, πρακτική που επίσης καταγγέλλουμε απερίφραστα. Φαίνεται δεν αρέσουν στις δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς άλλες αριστερές απόψεις που θέλουν πραγματικά να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, και αυτές θα πρέπει να φιμώνονται.

Ασχολίαστους δεν μπορούμε να αφήσουμε και τους οπορτουνισμούς της ρεφορμιστικής αριστεράς με τις απαρτίες και τα κοινά πλαίσια. Πάντα η εκάστοτε στάση της κάθε δύναμης καθορίζεται από το τι θα ευνοήσει την ψήφιση του πλαισίου της. Έτσι μπορεί να βλέπουμε την ΠΚΣ να παρουσιάζεται ως ο πιο μάχιμος υπερασπιστής των απαρτιών σε γενικές συνελεύσεις όπου εκτιμάει ότι θα τις χάσει, αλλά να κάνει τα στραβά μάτια εκεί που εκτιμάει ότι θα τις πάρει (τα παραδείγματα είναι πολλά και όχι μόνο στην Αθήνα). Αντίστοιχα σηκώνει σοβαρή κριτική το με πόση άνεση το Δίκτυο (που εμείς τουλάχιστον εξακολουθούμε να το βλέπουμε σαν συστημικότατη δύναμη) στηρίζει τα πλαίσια των ΕΑΑΚ ή της ΠΚΣ. Και για το ίδιο το Δίκτυο. Αλλά και για τα ίδια τα ΕΑΑΚ και την ΠΚΣ (που ίσα ίσα καλωσορίζουν τις περισσότερες ψήφους στα πλαίσια τους) και δε νιώθουν την παραμικρή ανάγκη να βγάλουν έστω και μια ανακοίνωση…

Οι Γενικές Συνελεύσεις δεν είναι διαδικασίες στις οποίες ορισμένες δυνάμεις μπορούν να τις αξιοποιούν αυτοαναφορικά για την δική τους προβολή και σίγουρα δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Είναι όργανο των φοιτητών στις οποίες γίνονται συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και λαμβάνονται αποφάσεις. Η φίμωση γραμμών, πολιτικών δυνάμεων, προτάσεων κλπ μόνο εμπόδια βάζουν στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.

Κόντρα στον εκφυλισμό των διαδικασιών του Φοιτητικού κινήματος, η νεολαία πρέπει να απαντήσει με μαζικές γενικές συνελεύσεις στις οποίες θα γίνεται ζύμωση και αντιπαράθεση, με αγώνες, με διαδηλώσεις και καταλήψεις. Ο δρόμος αυτός ενάντια στην επίθεση που εξαπολύει το σύστημα είναι ο μόνος που μπορεί να αποβεί νικηφόρος.