Το άρθρο γράφτηκε στην Προλεταριακή Σημαία που κυκλοφόρησε το περασμένο Σάββατο. Η συνέντευξη Μητσοτάκη στον ΣΚΑΪ σήμερα αλλά και το κλείσιμο της επιτροπής της Βουλής απλά επιβεβαίωσαν την επιχείρηση συγκάλυψης αλλά και την αδιαφορία της κυβέρνησης και του συστήματος για τη ζωή του λαού μας.
Η επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών προχωρά ασυγκράτητη κι ας βγαίνουν στη φόρα συνεχώς νέες και πιο αισχρές πλευρές της.
Στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής δεν τηρήθηκαν ούτε τα προσχήματα. Η κυβερνητική πλειοψηφία, από την πρώτη μέρα, έδειξε ότι πρόθεσή της ήταν να κατευθύνει την απόφαση προς το ανθρώπινο λάθος ή όποια άλλη βολική αιτιολόγηση θα έβγαζε λάδι και την ίδια και τους περιφερειάρχες της.
Αυτό έγινε φανερό ήδη από τις αποφάσεις για μονοκομματικό προεδρείο από τη ΝΔ και για τη λίστα των μαρτύρων, οι οποίοι έμειναν τελικά 35, από τους πάνω από 100 που είχε πρωτύτερα συμφωνηθεί από τα κόμματα. Μεταξύ αυτών που κόπηκαν ήταν οι εργαζόμενοι της Hellenic Train, που είχαν επανειλημμένα κάνει καταγγελίες για τις ελλείψεις του σιδηροδρομικού δικτύου και είχαν επισημάνει τον κίνδυνο ατυχήματος, καθώς και οι πυροσβέστες που επιχείρησαν στο σημείο και θα μπορούσαν να καταθέσουν σχετικά με το υλικό που προκάλεσε τη φωτιά. Επίσης, κόπηκαν οι πραγματογνώμονες της εισαγγελίας κι έτσι οι μόνοι πραγματογνώμονες που κατέθεσαν ήταν αυτοί της επιτροπής Γεραπετρίτη.
Στη συνέχεια, «ένδοξες στιγμές» της επιτροπής ήταν τα ψέματα του Χατζηδάκη ότι υπήρχε σύστημα τηλεδιοίκησης στη Λάρισα, η ανοιχτή προσβολή του νεκρού μηχανοδηγού, με την παραβίαση του ιατρικού του απορρήτου, ώστε να αποδειχθεί ότι δεν έπρεπε να βρίσκεται σε εκείνη τη θέση για λόγους υγείας, η μαραθώνια κατάθεση του Ιταλού Καποτόρτο, διευθύνοντα Συμβούλου της HellenicTrain, ο οποίος υποστήριξε ότι όλα δούλεψαν καλά και παραπέμφθηκε ομόφωνα για ψευδορκία!
Στο θέμα του φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας δεν δόθηκε συνέχεια, όπως και στην περίφημη ανολοκλήρωτη σύμβαση 717, για την οποία ο Καραμανλής στην κατάθεσή του είπε πως δεν θα έσωνε τίποτα, εφόσον εκείνο το βράδυ παραβιάστηκε ο Κανονισμός Λειτουργίας! Ο δε Αγοραστός, αρνήθηκε να καταθέσει, ασκώντας το δικαίωμά του να σωπάσει, εφόσον ήταν πλέον κατηγορούμενος για την υπόθεση.
Στο τέλος, στην επιτροπή κατατέθηκε η δικογραφία της υπόθεσης, όμως λίγες μέρες μετά, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που συμμετείχαν σε αυτήν επισήμαναν ότι δόθηκαν μόνο τμήματα της δικογραφίας και ζήτησαν να κατατεθεί ολόκληρη.
Συνοπτικές διαδικασίες, κουκούλωμα των ευθυνών των πολιτικών προσώπων, προσπάθεια να βρεθούν αποδιοπομπαίοι τράγοι για να ηρεμήσουν οι συγγενείς των θυμάτων και όλη η οργισμένη κοινωνία. Αυτοί ήταν οι στόχοι της κυβέρνησης στην επιτροπή. Ακόμα και οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ μπήκαν στην άκρη (π.χ. για το πόσο προχώρησαν τα έργα της 717, η οποία είχε υπογραφεί από το 2014), όχι μόνο γιατί όταν έγινε το ατύχημα η ΝΔ ήδη κυβερνούσε τέσσερα χρόνια, αλλά γιατί αν μπει και ο ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο, τότε οι ευθύνες αρχίζουν και γίνονται διαχρονικές και δεν αφορούν τις κυβερνήσεις, αλλά το σύστημα που υπηρετούν. Προφανώς δεν περιμέναμε από μια επιτροπή της Βουλής να αφήσει καν να υπονοηθεί κάτι τέτοιο.
Ωστόσο, τα νερά τάραξε το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου για την καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα, το οποίο ρητά αναφέρεται και στην υπόθεση των Τεμπών. Οι αιτίες που οδήγησαν σε αυτό θα πρέπει να αναζητηθούν στις γενικότερες πιέσεις των Ευρωπαίων προς την ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει σφιχταγκαλιάσει τις ΗΠΑ, παρά στο …αίσθημα δικαιοσύνης των Ευρωπαίων, οι οποίοι άλλωστε ξέρουν πολύ καλά τους Ιταλούς που αγόρασαν και λειτουργούν τους ελληνικούς σιδηροδρόμους…
Στο ψήφισμα αυτό, αλλά και στην πίεση που ασκούν στην κυβέρνηση οι οικογένειες των θυμάτων, αλλά και όλος ο λαός που έχουν πίσω τους, θα πρέπει να αναζητήσουμε και τις αιτίες της «αφύπνισης» του Αρείου Πάγου, ο οποίος στα τέλη Φλεβάρη ζήτησε από τους εισαγγελείς να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για τις προθέσεις του ανωτάτου δικαστηρίου, να θυμίσουμε ότι η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη είχε δώσει …μνημειώδεις απαντήσεις στους διαμαρτυρόμενους συγγενείς, μόνο βδομάδες νωρίτερα: «Πώς κάνετε έτσι; Είναι ένα μικρό ηθικό θέμα», «Αυτά συμβαίνουν», «Επισκεφθείτε μια εκκλησία για να σας βοηθήσει»!
Το κουκούλωμα εκφράστηκε και …υλικά, με το μπάζωμα της περιοχής του ατυχήματος, μόλις μια μέρα μετά το ατύχημα, στις 1 Μάρτη του 2023. Το κατά τ’ άλλα δυσκίνητο δημόσιο κινήθηκε ταχύτατα, βρήκε αναδόχους, υπέγραψε συμβάσεις, χάλασε περίπου 650.000 ευρώ και ολοκλήρωσε το έργο σε λιγότερο από μια βδομάδα! Η Εφημερίδα των Συντακτών αποκάλυψε ότι μια από τις εταιρίες που συμμετείχαν συστήθηκε έναν μήνα μετά, στις αρχές Απρίλη!
Ασαφές παραμένει ακόμα, ωστόσο, το ποιος έδωσε την εντολή για το μπάζωμα, η Περιφέρεια Θεσσαλίας, η πυροσβεστική, η αστυνομία, η κυβέρνηση; Όλοι το αρνούνται! Όμως το μπάζωμα έγινε. Και η επίσημη δικαιολογία (που δεν πείθει ούτε μαθητή λυκείου…) ήταν ότι έπρεπε να καθαριστεί και να καλυφθεί ο λασπωμένος χώρος, ώστε να μπορέσουν να πατήσουν σε σταθερό σημείο οι γερανοί και να ανασυρθούν οι νεκροί, ενώ έπρεπε επίσης να προστατευτεί ο υπόγειος αγωγός φυσικού αερίου! Αυτό που έπρεπε να καλυφθεί ήταν τα πολύτιμα στοιχεία που ίσως κρύβονταν στον τόπο του εγκλήματος και αυτό που έπρεπε να προστατευτεί ήταν οι κάθε λογής υπεύθυνοι, ειδικά αυτοί στα …ψηλά πατώματα! Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να καλυφθεί και βιολογικό υλικό των θυμάτων…
Η επιχείρηση συγκάλυψης είναι συνολική, συντονισμένη και απάνθρωπη. Αυτοί που την σχεδίασαν και την υλοποιούν είναι αποφασισμένοι να τη συνεχίσουν μέχρι το τέλος. Ένα τέλος στο οποίο στοχεύουν να βρεθούν κάποιοι ένοχοι και πολλοί αθώοι. Πάνω απ’ όλα, να αθωωθεί το σύστημα που σκοτώνει, στη Μάνδρα, στο Μάτι, στα Τέμπη, αλλά και στη Γάζα και στους καταυλισμούς των εξαθλιωμένων σε όλη τη γη.
Αυτό το σύστημα στόχευσαν, ακόμα και χωρίς να το συνειδητοποιούν συνολικά, οι χιλιάδες που διαδήλωναν πέρυσι, οι χιλιάδες που διαδήλωσαν φέτος στις 28 Φλεβάρη και πολλοί από αυτούς που υπέγραψαν το ψήφισμα της Καρυστιανού. Αυτή η οργή, που εκφράζεται τόσο μαζικά, πρέπει να γίνει πιο συνολική, να στραφεί στον κύριο ένοχο, το σύστημα της εκμετάλλευσης και να μην γίνει αντικείμενο μικροκομματικής εκμετάλλευσης κάποιων που, στην πραγματικότητα, είναι συνένοχοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου