«Ποια Ευρώπη θέλουμε;» - «Να έχει δυνατή φωνή η Ελλάδα στην Ε.Ε.». Αυτά και άλλα ανάλογα παρουσιάζονται –με κάθε σοβαρότητα– ως τα ζητήματα που κρίνονται για τον λαό στις ευρωκάλπες της 9ης Ιούνη. Πρόκειται για χοντροκομμένα ψέματα που δεν αντέχουν να σταθούν απέναντι ούτε σε ένα σημείο της πραγματικότητας. Αυτής που ζούμε και γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες μέχρι σήμερα.
«Ετοιμα» είναι τα κόμματα του συστήματος και οι υποψήφιοί τους να πάρουν τις εντολές του λαού και να τις μεταφέρουν.
Να πάνε, λόγου χάρη, στον Μακρόν να του πουν να πάψει να σφαγιάζει ως σύγχρονος νεοαποικιοκράτης τον λαό της Ν. Καληδονίας, να σταματήσει να επισείει τα πυρηνικά του και να επικεντρωθεί στο έργο της οικοδόμησης… της Ευρώπης των λαών. Να πάνε στον Σολτς και να του «απαιτήσουν» να πάψει να ποινικοποιεί τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, να συνεργεί (και αυτός) στον άδικο πόλεμο στην Ουκρανία και, αντί να χρησιμοποιεί ως όργανο ληστείας την ΕΚΤ, να εργαστεί… για την ευημερία των λαών της Ευρώπης. Να πάνε και στους δύο, και στην Κομισιόν, και σε όλους τους παράγοντες της πολυδαίδαλης γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και να βροντοφωνάξουν πως δεν θέλουν να μας ρημάζουν τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μεταποίηση και να μετατρέπουν τη χώρα σε οικονομικό παράρτημά τους.
Αλλο τόσο «έτοιμοι» είναι βέβαια και οι επικεφαλής των ιμπεριαλιστικών πυλώνων της Ε.Ε. να τους ακούσουν και να υπερβούν τη φύση τους! Να πάψουν να έχουν την Ε.Ε. ως οικοδόμημα εκμετάλλευσης εργατών, καταλήστευσης χωρών και λαών και μαζικών εγκλημάτων σε βάρος προσφύγων/μεταναστών, ως όργανο καταπίεσης, ρατσισμού, αντικομμουνισμού, ως εργαλείο πολέμου, και να τη δώσουν… στο προλεταριάτο και τους λαούς για τους δικούς τους στόχους και σκοπούς.
Το ότι όλα αυτά «θα γίνουν» επειδή θα εκλεγούν οι «κατάλληλοι» σε αυτό που αποκαλείται Ευρωκοινοβούλιο, σε έναν θεσμό στημένο από τους ιμπεριαλιστές για να διακοσμεί «δημοκρατικά» τη λυκοσυμμαχία τους, είναι το επιστέγασμα της αντιδραστικής απάτης των ευρωεκλογών. Αλλά αυτά τα φύλλα συκής δεν καλύπτουν το πραγματικό, αποτρόπαιο πρόσωπο της Ε.Ε. Ούτε εντός των μητροπόλεων της Ε.Ε., όπου επίμονα ξεσπούν σημαντικοί εργατικοί και λαϊκοί αγώνες. Ούτε στις χώρες της περιφέρειας, στις εξαρτημένες –όπως η Ελλάδα– χώρες στις οποίες η διαδρομή δεκαετιών εντός της ΕΟΚ/Ε.Ε./ΟΝΕ μεγάλωσε το χάσμα και κατέδειξε γιατί «τις θέλουν» οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, καταρρίπτοντας τους μύθους της «σύγκλισης».
Αυτή η απογύμνωση της «μεγάλης ευρωπαϊκής ιδέας» της άρχουσας τάξης είναι βασική γενική αιτία της έντασης της ευρωεκλογικής εκστρατείας των κομμάτων της. Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, οι ακροδεξιοί συνεργάτες τους και οι «κεντροαριστεροί» συνοδοιπόροι τους μάχονται για να υπερασπίσουν το πλαίσιο της εξάρτησης, που είναι θεμέλιο ύπαρξης και αναπαραγωγής της άρχουσας τάξης. Δεν πρόκειται για ιδεολογικό ζήτημα, αλλά για το πιο βασικό ταξικό συμφέρον!
Σε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες αλλά και στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων αναδείχτηκε σε όλο το μεγαλείο της αυτή η βασική ταξική αλήθεια: η άρχουσα τάξη μεγαλώνει τα κέρδη της ακόμα και όταν περιορίζονται τα πεδία κυριαρχίας της. Ο μεταπρατισμός, οι εργολαβίες στα μεγάλα έργα, τα ΕΣΠΑ και τα (κάθε είδους) Ταμεία Ανάκαμψης εξισορροπούν με το παραπάνω τα «ξεπουλημένα ασημικά», τη μεταφορά του ελέγχου του πλούτου της χώρας μέσω του Υπερταμείου στους δανειστές, την απώλεια ελέγχου του τραπεζικού συστήματος. Μια χαρά, συνεπώς, βολεύονται τα μεγαλοαστικά τζάκια στις συνθήκες της διεθνούς κρίσης, της έντασης των ανταγωνισμών και των πολέμων, ρημάζοντας και ξεπουλώντας τη χώρα. Μετατρέποντάς την με τις πλάτες των ιμπεριαλιστών σε σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, συντρίβοντας τα πιο θεμελιώδη δικαιώματα της εργατικής τάξης, συνολικά του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Αυτό το ταξικό τους συμφέρον απαιτούν να επιβληθεί ως πολιτική γραμμή και ιδεολογία «για όλη την κοινωνία» και η ευρωεκλογική φιέστα είναι η κατεξοχήν διαδικασία για την προβολή και νομιμοποίηση αυτού του «μονόδρομου». Σε αυτό το πλαίσιο, και για την υπεράσπισή του εν όψει της έντασης των γεωπολιτικών θυελλών, μάχονται για τη διαβόητη σταθερότητα Μητσοτάκης, Κασσελάκης, Ανδρουλάκης. Επιχειρούν δηλαδή να αναστυλώσουν το κατακερματισμένο και απαξιωμένο στον λαό πολιτικό σύστημα, ο καθένας από την πλευρά του. Αλλά όλοι μαζί υπό την ίδια σκέπη. Τη σκέπη της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας στους φονιάδες και ληστές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε. Σε αυτό το «συνταγματικό τόξο» ανήκουν και ορκίζονται και όλες οι ακροδεξιές και «κεντροαριστερές» δυνάμεις που συνωστίζονται στη διεκδίκηση ψήφου για την ευρωκάλπη, ποντάροντας σε ρόλους συμπλήρωσης της σταθερότητας.
Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που να καλύπτουν το κόστος της ζωής. Να μην περάσει η εξαήμερη εργασία. Πλήρης δωρεάν περίθαλψη. Δημόσιες δωρεάν σπουδές. Υπεράσπιση του δικαιώματος στην οργάνωση και τη μαζική πάλη. Να πάρουν πίσω τις διώξεις. Να σταματήσει η σφαγή στη Γάζα. Να νικήσει η παλαιστινιακή αντίσταση. Να μην είναι η χώρα βάση και προπύργιο των Αμερικανονατοϊκών. Καμιά εμπλοκή στον άδικο πόλεμο στην Ουκρανία. Αλληλεγγύη, φιλία με όλους τους λαούς…
Αυτά τα «θέλω» του λαού και της νεολαίας τα απαγορεύει η ευρωκάλπη! Γιατί η αποδοχή της είναι η νομιμοποίηση του ευρωμονόδρομου, είναι η απαιτούμενη συμμόρφωση στις πολιτικές της εργασιακής-κοινωνικής βαρβαρότητας, στο πλαίσιο δηλαδή που ορίζουν τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά και η άρχουσα τάξη της χώρας.
Γι’ αυτό διεξάγεται εκστρατεία ενάντια στην αποχή. Από το Ευρωκοινοβούλιο ώς τον Μητσοτάκη και όλους τους εκπροσώπους των κομμάτων του συστήματος, η αποχή καταγγέλλεται σαν «άρνηση των ευθυνών των πολιτών», ακόμα και σαν «άρνηση της δημοκρατίας». Οι ίδιοι που σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα τούς προηγούμενους μήνες και χρόνια επιστράτευσαν την τρομοκρατία, την καταστολή και τις διώξεις για να χτυπήσουν τους αγώνες εργαζομένων, φτωχομεσαίων αγροτών, νέων που «πήραν την ευθύνη» να διεκδικήσουν τα δίκια τους, κόπτονται για τη «δημοκρατία». Τη «δημοκρατία» που απαιτεί από τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία να πει στις 9 Ιούνη «ναι στην Ε.Ε. και στον ευρωμονόδρομο». Να πει αυτό το «ναι» με την όποια ψήφο θα ρίξει στην ευρωκάλπη, όπως συχνά πυκνά δηλώνει ο Μητσοτάκης! Γι’ αυτό οργιάζουν οι μεταπηδήσεις και οι μεταγραφές από ψηφοδέλτιο σε ψηφοδέλτιο, γι’ αυτό επιστρατεύονται celebrities και κάθε είδους… αστέρες, ενώ ταυτόχρονα θέλουν να καταγγέλλουν την αποχή ως εξ ορισμού απολίτικη!
Ολα αυτά τα αντιλαμβάνονται βέβαια και οι δυνάμεις που στο όνομα της Αριστεράς και των δικαιωμάτων του λαού συμμετέχουν στην αντιδραστική φιέστα των ευρωεκλογών. Και για να τα «προσπεράσουν», καταφεύγουν στις πιο απίθανες ακροβασίες, σαν την «πανευρωπαϊκή αντεπίθεση» που κήρυξε η ηγεσία του ΚΚΕ για να «εξηγήσει» γιατί θέλει ισχυρό ΚΚΕ στην Ευρωβουλή!
Αυτές οι ακροβασίες –και πολλές άλλες ανάλογες– όχι μόνο δεν «διασκεδάζουν» το πρόβλημα, αλλά αντίθετα το οξύνουν. Γιατί συμβάλλουν «από τα αριστερά» στον αποπροσανατολισμό, στον πολιτικό αφοπλισμό του λαού.
Τα «θέλω» του λαού δεν μπαίνουν στην ευρωκάλπη. Τα «θέλω» του λαού δεν είναι προτάσεις στον αντίπαλο, στους τυράννους και στους εκμεταλλευτές του. Τα «θέλω» του λαού είναι το «πρόγραμμα» πάλης που χρειάζεται να συγκροτήσουν και να αναπτύξουν εργάτες, εργαζόμενοι και νεολαία! Η πολιτική θεμελίωση αυτής της πάλης χρειάζεται την άρνηση του ευρωμονόδρομου. Την άρνηση των «κοινοτικών οδηγιών», του «ενωσιακού δικαίου», όλων των όρων και μορφών με τις οποίες τα κόμματα του συστήματος παρουσιάζουν στον λαό σαν «νομοτέλεια» την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας. Η πολιτική θεμελίωση αυτής της πάλης χρειάζεται να έχει διακηρυγμένο ως βασικό στρατηγικό στόχο του κινήματος το «Εξω η Ελλάδα από την Ε.Ε.».
Στις 9 Ιούνη παλεύουμε να είναι μαζική η πολιτική αποχή από τις ευρωκάλπες! Να είναι μαζική η άρνηση στον εκβιασμό του συστήματος «δεν υπάρχει ζωή χωρίς τυράννους και εκμεταλλευτές». Αυτή η άρνηση είναι η πιο σταθερή κατάφαση στα «θέλω» του λαού, στην υπόθεση της μαζικής πάλης. Είναι η πολιτική βάση για τους επόμενους αγώνες, που είναι η μόνη πραγματική απάντηση στη μαζική αγωνία για επιβίωση, στην ανάγκη του εργαζόμενου λαού και των νέων για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.
*Στέλεχος του ΚΚΕ(μ-λ)
Δημοσιεύτηκε στην ΕφΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου