16 Οκτωβρίου 2024

Παράβλεψη ή «παράβλεψη»;

Με σκληρή και μέχρι υπερκόπωσης προσπάθεια ας προχωρήσουμε στην παρακάτω υπόθεση εργασίας. Το ΚΚΕ θεωρείται μη ρεφορμιστική δύναμη. Καταψύχοντας τις κατηγορίες που στοιχειοθετημένα εκτοξεύονται από τους «αριστεριστές». Τους «πουθενάδες» οι οποίοι υποφέρουν από το σύμπλεγμα μειονεξίας απέναντι στο «μεγάλο και μοναδικό» κόμμα του λαού. Ενώ αυτός «μυστηριωδώς» παραμένει απελπιστικά νανόσωμος απέναντι στον ταξικό του αντίπαλο, παρά τον εύρωστο μπροστάρη του. Τους λοιδορημένους επίσης σαν «συκοφάντες» του κομουνιστικού οράματος ή «πράκτορες των ΗΠΑ», επειδή ακαριαία καυτηρίασαν την ρεβιζιονιστική κατρακύλα της ΣΕ. Αν και το ΚΚΕ την εκθείαζε μέχρι την ύστατη στιγμή με το γνωστό κόστος διασυρμού των μαρξιστικών ιδεωδών.

Ας συνεχιστεί όμως η πλαστογραφία και διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Γίνεται επιπλέον η καταχρηστική παραδοχή, πως ο εν λόγω σχηματισμός χαρακτηρίζεται από ένα ζωηρό αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό.

Απαλείφοντας τις σοβαρές ευθύνες του, για την ουσιαστικά καταβύθιση του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Δηλαδή το εκ των ουκ άνευ όχημα των σχετικών στρατηγικών κατευθύνσεων. Όπως ακόμη την εξωφρενική αναγόρευση της δουλικά εξαρτημένης χώρας μας σε ιμπεριαλιστικό κράτος μικρής κλίμακας, καθιστώντας τουτέστιν και αυτεπάγγελτα περιττή την αντιιμπεριαλιστική στοχοπροσήλωση. Ή το σημερινό χάσμα ανάμεσα στις απαράδεκτα λειψές κινητοποιήσεις που αποφασίζει (ή σύρεται), ενώ οι επιταγές της μπαρουτοκαπνισμένης περιόδου θα δικαιολογούσαν αναβρασμό στους δρόμους.

Προσπερνώντας βέβαια με βιασύνη την πρόσφατη αναλαμπή του ΚΚΕ περί μη αμερικανοκίνητης χούντας (!!), ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος τραυματισμού. Εφόσον οι παρευρισκόμενες πέτρες θα σηκωθούν με άχτι και κτυπήσουν αδιάκριτα. Ακριβώς όπως εξίσου θα συμπεριφερθούν με το άκουσμα της αλλόκοτης εκτίμησης για «αμυνόμενη ελληνική αστική τάξη». Τόσο δε τέτοια, ώστε αποτελεί πανθομολογούμενα άριστο αχθοφόρο (χωρίς εθνικιστικές υστερίες) του πιο επιθετικού, πολεμοχαρούς, καταστροφικού παράγοντα στον πλανήτη.

Οπότε συμφωνήθηκε. Το ΚΚΕ –κατά συνθήκη- τιμά το πρώτο συνθετικό του τίτλου του και αποτελεί την πρωτοπορία της εναντίωσης στη ξένη ακρίδα του ΝΑΤΟ.

Όμως πως διέλαθε της προσοχής ενός ογκώδους, συντεταγμένου κομματικού μηχανισμού η ένταξη του βουλευτή Παφίλη στην ελληνική αντιπροσωπεία, η οποία συμμετέχει στην κοινοβουλευτική συνέλευση του ΝΑΤΟ; Αυτό το εξάμβλωμα δημοκρατικότητας και άχαρη διακόσμηση της πλέον δολοφονικής συμμορίας στην υδρόγειο. Σύμφωνα με την αρμόδια ιστοσελίδα της Βουλής, όπου εκεί δημοσιεύονται οι συμμετέχοντες στα 5 διεθνή παρεμφερή όργανα (κάτι σαν τα μουσικά) και συγκεκριμένα από τις 4/10/2009, ήταν χρισμένος ανελλιπώς σαν αναπληρωματικό μέλος. Μετά τις 3/7/23 αναβαθμίστηκε πια σε τακτικό!!

Άρα 15 συναπτά χρόνια το στέλεχος αυτό ήταν καταχωρημένο στον κατάλογο των μελών μιας συμμαχίας, που κολυμπά … στο αίμα και απλά το αγνοούσαν οι υπεύθυνοι; Μήπως αυθαίρετα δηλώθηκε από τη γραφειοκρατία των επιτροπών, δίχως να ζητηθεί η έγκριση; Είναι ενήμεροι και –πάλι απλά- υποτιμούν μια τυπική εγγραφή; Ορίζονται υποχρεωτικά και έτσι «τυχαία» οι διάφοροι απεσταλμένοι (αμισθί;;); Άρα ανήκει στην διακριτική πολιτική ευχέρεια του κάθε ένα, εάν θα παρευρίσκεται κατόπιν στις διαδικασίες;

Τελικά δεν αρκεί η –όντως- σταθερή απουσία του Παφίλη από όλες ανεξαίρετα τις συνεδριάσεις σαν εχέγγυο αντιΝΑΤΟϊκότητας; Ανήκει μεν στα χαρτιά (άλλωστε -κατά ΚΚΕ- όλα τα αντιλαϊκά κακά εκεί θα μείνουν … ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΑ!), περιφρονεί ακολούθως. Αφού μάλιστα κατακεραυνώνουν δημόσια, επαναλαμβανόμενα και με βοή την ένταξη στο ΝΑΤΟ, ύπαρξη βάσεων, εμπλοκή σε πολέμους, διεξαγωγή της τελευταίας συνέλευσης στην Αθήνα, κλπ. Η μικροπρέπεια, κακεντρέχεια, εμπάθεια και προκατάληψη κρέμεται από τη «λεπτομέρεια» μιας εκ «παραδρομής» αναφοράς ενός ονόματος, για να λασπολογήσει στη συνέχεια εκμεταλλευόμενη «γελοίες» αφορμές κατά του εργολάβου των εργατολαϊκών δίκιων;

Μολαταύτα συχνά ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ στις λεπτομέρειες. Γιατί υπάρχει και η πανούργα διγλωσσία αγκαλιασμένη με τη διάσταση μιας μαχητικής ρητορικής και των άπνοων πεπραγμένων. Προφανώς τα κρίσιμα επίδικα κρίνονται στην ανάπτυξη αντιιμπεριαλιστικού, αντιπολεμικού, αντιβασικού κινήματος (όταν το δείτε να δημιουργείται με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, τηλεφωνείστε μας). Αδιαμφισβήτητα η απελευθερωτική ελπίδα των κατατρεγμένων και η προοπτική της ειρήνης δοκιμάζεται στο στίβο των καθημερινών αγώνων. Το σβήσιμο ενός ονόματος θα διαφοροποιήσει τους συσχετισμούς;

Σαφέστατα όχι. Αλλά υπάρχει και η ΡΗΜΑΔΑ η σημειολογία. Ένα λεπτό αρκεί για την αφαίρεση του ονόματος. Γιατί να αιωρείται μια ρετσινιά, να διατηρείται μια λαβή για άδικα σχόλια και «κακοπροαίρετους» συνειρμούς; Το σπουδαιότερο; Να συντηρείται μια «θεσμική σταγόνα» νομιμοποίησης του πιο εγκληματικού παγκόσμια οργανισμού; Ή όπως θα σκεπτόταν ένας «διεστραμμένος» νους, κάπου στη γωνία να φωλιάζει μια «τοσοδούλα» υποθήκη μελλοντικής «άλωσης» από τα μέσα του ΝΑΤΟ χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο εργαλείο του; Ακολουθώντας πιστά τα δεδομένα χνάρια παρέμβασης στο (με μόνη διαφορά το μέγεθος και λοιπές ιδιαιτερότητες, αλλά όχι την αντιδραστικότητα) Ευρωκοινοβούλιο.

Η υποταγή στην αστική νομιμότητα, ο υπονομευτικός ρόλος ενός με κάλπικα σφυροδρέπανα φορέα στις αντιστάσεις του λαού για την υπεράσπιση ζωτικών δικαιωμάτων του και η σφυρηλάτηση των προϋποθέσεων για την επαναστατική συντριβή του σάπιου, έξωθεν κηδεμονευόμενου (υπαρξιακός όρος) καπιταλιστικού συστήματος σίγουρα δεν τεκμηριώνεται πρωταρχικά από την προσθήκη ενός σκέτου ονόματος σε μια νατοϊκή λίστα.

Αποδεικνύεται διαρκώς από τη σημαντικά αρνητική επίδραση στις μη νικηφόρες εργατικές απεργίες, την αποτυχία αγροτικών μπλόκων και φοιτητικών καταλήψεων, την ανημπόρια για εξασφάλιση κρατικής προστασίας από φυσικές καταστροφές και τις αραιές (στα σύνορα του συμβολικού) διαδηλώσεις ενάντια στα κρεματόρια Ουκρανίας και Μ. Ανατολής.

Ένα ονοματεπώνυμο, εκεί που με ΤΙΠΟΤΑ δεν έπρεπε να είναι γραμμένο, αντανακλά τη βαθύτερη, γνήσια φυσιογνωμία. Επίρρωση, ότι άλλα διακηρύσσονται παραπλανητικά και τα αντίθετα προωθούνται στο πεδίο της δράσης.

Ένα σιωπηρό και συνάμα ηχηρό μήνυμα στα κέντρα εξουσίας. Μην φοβάστε τα λόγια μας…

Καπετανάκης Μανώλης

Δεν υπάρχουν σχόλια: