Εδώ και πάνω από 30 ημέρες, μαθητής της α’ Δημοτικού δεν μπορεί να πάει στο σχολείο του. Ο συγκεκριμένος μαθητής δεν μπορεί να βρίσκεται με ασφάλεια στον χώρο του σχολείου αν δεν υπάρχει σχολική νοσηλεύτρια, μία κάλυψη που ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Σωκράτης» καταγγέλλει ότι δεν καλύπτεται ούτε φαίνεται να δίνεται κάποια απάντηση από την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής και το Υπουργείο Παιδείας.
Σε μία περίοδο που η επίθεση του συστήματος ξεσαλώνει, που δεν του απέμεινε καθόλου καρότο και μονάχα μαστίγιο υπόσχεται, καταλήγει στο σημείο να αποκλείει μικρά παιδιά από την εκπαίδευση. Είναι μία εικόνα από το μέλλον, μία ειδική περίπτωση που το νήμα της συνδέεται άρρηκτα με τη γενική συνθήκη, με το ανελέητο σάρωμα κάθε δικαιώματος και κάθε κατάκτησης. Το γεγονός πως ένα σχολείο δεν δύναται να καλύψει τις βασικές ανάγκες των μαθητών του θέτει υπό αμφισβήτηση την έννοια του δικαιώματος, σε μία περίοδο που συνολικά τα δικαιώματα μπαίνουν στο στόχαστρο. Η επίθεση στο δικαίωμα στον συνδικαλισμό που έχει ξεκινήσει μέσα από τη βιομηχανία διώξεων ειδικά στους εκπαιδευτικούς – και ήδη αγγίζει και πρόκειται να αγγίξει μία σειρά από κλάδους -, είναι εκείνο το όχημα που είναι αναγκαίο για να τσακιστούν οι αντιστάσεις.
Οι αντιστάσεις πρέπει να συγκροτηθούν, αν θέλουμε να μην γίνει πλήρης επέλαση του συστήματος σε κάθε δικαίωμα. Ο αγώνας είναι αναγκαίος και μόνο η εμπλοκή του μέσα σε αυτόν θα δώσει τις ρηξιακές διεξόδους σε κρίσιμες συνθήκες. Και ζούμε σε μία περίοδο κρίσιμων συνθηκών.
Ν.Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου