Δεκτή έγινε με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά η αίτηση για Προσωρινή Διαταγή αναστολής της αργίας της εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου, μέχρι να εκδικαστεί η επόμενη φάση της προσφυγής.
Η εκπαιδευτικός μετά από διώξεις, μετά από πολιτικές αποφάσεις με υπογραφή και του ίδιου του υπουργού παιδείας Πιερακκάκη για να βρεθεί εκτός εργασίας, αλλά και με αγώνες εντός και εκτός των δικαστικών αιθουσών η Χοτζόγλου, το επόμενο διάστημα, γυρνάει στη δουλειά της, στο σχολείο της, στους μαθητές και στις μαθήτριες της. Γυρνάει εκεί όπου ανήκει!
Το σχολείο, σημαντικό πεδίο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, κερδίζει μία μάχη απέναντι σε αυτούς που θέλουν να το εντάξουν σε ένα πεδίο κερδοφορίας, αποστειρωμένο από τις ανάγκες των παιδιών και της νεολαίας.
Η μάχη που δίνει η Χοτζόγλου δεν είναι προσωπική. Αφορά χιλιάδες εκπαιδευτικούς που στοχοποιούνται από την σημερινή κυβέρνηση επειδή παλεύουν ενάντια στην αξιολόγηση και υπερασπίζονται τον δημόσιο χαρακτήρα που πρέπει να έχει η εκπαίδευση. Αφορά το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας που παλεύει και θέλει το σχολείο ανοιχτό για όλους και όλες. Αφορά τους γονείς που θέλουν ένα ελεύθερο περιβάλλον εκμάθησης και διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους. Αφορά, τελικά, το σύνολο της κοινωνίας και το μέλλον των παιδιών της.
Μετά την απόφαση από το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά κυκλοφορούν άρθρα που «φωτογραφίζουν» την «οργή» των τιμονιέρηδων του τόπου για αυτή τη νίκη της επιστροφής μιας εκπαιδευτικού στο σχολείο της. Και ενώ η εκδίκαση της επόμενης φάσης θα οριζόταν μήνες αργότερα, η διαδικασία επισπεύτηκε και ορίστηκε για τις 20 Μαΐου στις 12:00. Φαίνεται πως η πολιτική κατεύθυνση των «από πάνω» θέλει την αναίρεση της συγκεκριμένης απόφασης του εφετείου και τη συνέχιση, χωρίς «ενοχλήσεις», της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και στο εκπαιδευτικό σύστημα. Να μην τους περάσει!
Να σταματήσουν όλες οι διώξεις των εκπαιδευτικών
Αγώνας μέχρι την τελική επιστροφή της Χρύσας Χοτζόγλου στη δουλειά της
1 σχόλιο:
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ: Όταν οι "επάνω", οι "τρανοί", και κυβερνώντες τύποι/ είν' ένα μάτσο ...τέρατα, φασίστες, σκέτοι ρύποι.../Όταν οι γδάρτες των λαών τέτοιους αισχρούς τυράννους/έχουν ως διαχειριστές κι αδίστακτους ρουφιάνους.../ Κι όταν τα μαύρα αυτά σκυλιά τόσες δεκαετίες/ στήνουν "μηχανισμό" παντού, σ' όλες τις "εξουσίες"/(μπάτσους, παπάδες, δικαστές, πλήθος χαρτογιακάδες,/καραβανάδες, πράκτορες, κανάλια και φυλλάδες).../ Τότ' οι υπουργοί του, οι χαμερπείς κι ο αφέντης τους ο μαύρος/ ορμούν -σαν σε γυαλάδικο ξαμολυμένος... ταύρος!/ Τότ' όλοι αυτοί κι αδίστακτα σάρκες ξεσκίζουν, δέρνουν,/ δικάζουν κι σταυρώνουνε/όσους τους "παραμπαίνουν/ στις μύτες", όσους στο λαό δείχνουν τη μαύρη αλήθεια,/όσους για δίκιο,
- λευτεριά βάζουν μπροστά τα στήθια.../ Παλιά ' ν' αυτή η συνήθεια τους, κανένα δεν εκπλήσσει,/ τους ξέρουν όλοι και καλά, σ' ανατολή και δύση.../Κι όλοι το ξέρουν δα κι αυτό, πως η κακιά συνήθεια/των φασιστών εντείνεται, όταν η μαύρη αλήθεια/ δεν κρύβεται με τίποτα πίσω απ' την προπαγάντα/ κι όταν τα παραμύθια τους πετάγονται,"στη μπάντα"!/Τότε κι οι μάσκες πέφτουνε κι όλα τα προσωπεία,/ γίνεται αγέρας, φούμαρα κι η ψευτο-"ελευθερία".../
Αν το λοιπόν για Λευτεριά πραγματική μιλάμε/κι αν θέλουμε σαν Άνθρωποι στη Γη να περπατάμε,/τότε δεν έχει άλλο στρατί, δεν έχει κι άλλη λύση:/Ξεσηκωμός παλλαϊκός τα τέρατα θα σκίσει!/Ο Αγώνας κι η Επανάσταση το φασισμό τον θάβουν,/της μαύρης εκμετάλλευσης ...χωματερή τής σκάβουν!/(Για να σαπίσει μέσα κει, πίσω να μη γυρίσει/κι απ' την αρρώστια ο κόσμος πια καιρός να ξεβρωμίσει!)/ Ανοίγουν δρόμο στη ζωή, μέλλον θαυμάσιο χτίζουν/κι έτσι μονάχα όλοι οι Λαοί νικούν ξανά κι ελπίζουν.
Δημοσίευση σχολίου