Ταξική Πορεία | Πως θα λειτουργεί όντως η αγορά εργασίας με το καινούριο αντεργατικό νομοσχέδιο...

Σε κάθε καινούριο αντεργατικό νομοσχέδιο που χειροτερεύει την εργασιακή μας καθημερινότητα και συνθλίβει τα δικαιώματά μας, κάτι που ιδίως την τελευταία 5ετία τείνει να γίνει συνήθεια, κυκλοφορεί μια σειρά άρθρων και δηλώσεων που προσπαθούν να “χρυσώσουν” το χάπι και να μας αποδείξουν πόσο ευεργετικό είναι. Το καινούριο νομοσχέδιο του υπουργείου εργασίας δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Ένα νομοσχέδιο που: 

• Ελαστικοποιεί τις προσλήψεις και διευκολύνει τις απολύσεις

• Θεσπίζει τις συμβάσεις μηδενικών ωρών

• Επεκτείνει τη δυνατότητα 13ωρης δουλειάς στον ίδιο εργοδότη

• Δίνει τη δυνατότητα υπερωριακής απασχόλησης και εργαζόμενων σε καθεστώς εκ περιτροπής

• Αλλάζει την περίοδο αναφοράς συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας σε επίπεδο εβδομάδας

• Καταργεί την υποχρέωση του εργοδότη να αποδεχτεί αίτημα άδειας για τουλάχιστον τη μισή απ’ τη δικαιούμενη άδεια, συνεχόμενη και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

• «Ευέλικτο ωράριο» όπου εφαρμόζεται η ψηφιακή κάρτα εργασίας, με δυνατότητα προσέλευσης και αποχώρησης με διαφορά μέχρι και 2 ώρες σε σχέση με το δηλωμένο ωράριο.

Σε αυτη λοιπόν τη χιονοστιβάδα αντεργατικών ρυθμίσεων, τα χρυσοπληρωμένα ΜΜΕ τους φιλοξενούν καθημερινά υπουργούς και τσιράκια της κυβερνητικής πολιτικής για να ισχυριστούν ότι πλέον οι εργαζόμενοι θα έχουν το δικαίωμα δουλεύουν 4 μέρες την εβδομάδα χωρίς να χάνουν αποδοχές, ότι θα κερδίζουν ελεύθερο χρόνο και ότι υλοποιούν χρόνια αιτήματα των εργαζομένων. Ένα σενάριο θα ήταν να μην έχουν ιδέα τι συμβαίνει στους χώρους δουλειάς, όμως έχουν και για άλλη μια φορά βαφτίζουν “δικαίωμα” και “αίτημα” την επίθεση σε κάθε ίχνος δικαιώματος των εργαζόμενων.  

Ας δώσουμε κι εμείς λοιπόν τα δικά μας παραδείγματα, σχετικά με τα αποτελέσματα που θα έχει το νέο νομοσχέδιο στις συνθήκες εργασίας μας:

Καφετέρια σε νήσι

Η Πέμπτη και η Παρασκευή είναι οι πιο «δυνατές» μέρες. Η Άννα, εργαζόμενη στην καφετέρια, τη Δευτέρα θα έχει ρεπό, Τρίτη και Τετάρτη θα δουλεύει 8ωρο,  ενώ Πέμπτη με Κυριακή όπου η κίνηση είναι αυξημένη θα δουλεύει 10 ώρες την ημέρα. Ο εργοδότης της ζητάει να χτυπάει την ψηφιακή κάρτα στο 8ωρο αφού “εδώ μια οικογένεια είμαστε κι όταν τα πράγματα είναι δύσκολα βάζουμε όλοι πλάτη”. Έτσι η Άννα και 56 ώρες την εβδομάδα με 6ημερο δουλεύει, και δεν πληρώνεται τις υπερωρίες της κι ο εργοδότης της φαίνεται τυπικός αφού στο ΕΡΓΑΝΗ φαίνονται όλα νόμιμα.

Εργαζόμενος σε ταβέρνα

Ο Σπύρος δουλεύει σε ταβέρνα με σύμβαση μηδενικών ωρών  με την προφορική συμφωνία ότι θα τον καλούν σε ΣΚ που έχει παραπάνω κόσμο. Ο Σπύρος είναι παντρεμένος με παιδί οπότε κανονίζει ένα μεσοβδόμαδο τριήμερο με την οικογένεια του. Στην ταβέρνα γίνεται μια κράτηση τελευταίας στιγμής για ένα γλέντι, οπότε το αφεντικό του τον καλεί την προηγούμενη μέρα για να δουλέψει την πρώτη από τις ημέρες που είχε κανονίσει να λείψει. Ο Σπύρος επειδή έχει ανάγκη τα λεφτά δέχεται. Έτσι ο Σπύρος και πέρα δεν τα βγάζει και ψίχουλα πληρώνεται και δουλεύει όποτε καπνίσει στο αφεντικό του και δεν μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του.

Πωλητής σε εμπορικό κατάστημα

Η Γεωργία έχει πιάσει δουλειά εκ περιτροπής σε εμπορικό κατάστημα, παράλληλα με τις σπουδές της, γιατί με τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας αλλά και με τη γενικότερη φτωχοποίηση, οι γονείς της δεν μπορούν να την σπουδάσουν αλλιώς. Όμως στη διάρκεια των χειμερινών εκπτώσεων, η εργοδοσία απαιτεί να δουλέψει 10ωρα αλλιώς θα τη διώξει. Τα αποδέχεται για να κρατήσει τη δουλειά της. Έτσι, η Γεωργία και δουλεύει στη διάρκεια των σπουδών της με τον εκβιασμό των διαγραφών και απλήρωτες υπερωρίες κάνει και μια χαρά ‘’διευθέτηση του χρόνου εργασίας της’’ έκανε ο εργοδοτικός εκβιασμός.

Εργάτης στη Βιομηχανία

Ο Αντώνης είναι χειριστής μηχανής σε εργοστάσιο στον κλάδο των δομικών υλικών. Είναι περίοδος αυξημένης απασχόλησης και επιβλήθηκε 6ήμερη εργασία . Δουλεύει 56 ώρες την εβδομάδα αλλά χτυπάει κάθε μέρα την ψηφιακή του κάρτα στο 8ωρο γιατί ‘’κι ευχαριστώ που έχεις δουλειά, να λες”. Η στολή εργασίας του, που τον προστατεύει, καταστράφηκε πέρσι αλλά η καινούρια κοστίζει. Δεν του έδωσαν. Είναι εξαντλημένος. Κι επιτέλους πλησιάζει Σάββατο απόγευμα. Θα πάρει δυνάμεις την Κυριακή. Ένα αλυσιδοφόρο μηχάνημα συνθλίβει τη γάμπα του. Οι συνάδελφοι τον απεγκλωβίζουν λίγο πριν του συνθλίψει ολόκληρο το πόδι. Αμέσως κατεβαίνει με αγωνία το αφεντικό ‘’αν δεν κάνεις καταγγελία, θα αναλάβω τα ιατρικά σου έξοδα και δε θα απολυθείς για την απροσεξία σου’’. Έτσι, ο Αντώνης και το πόδι του κατάφερε να φροντίσει και στη δουλειά επέστρεψε παρά την “απροσεξία” του και ο εργοδότης δεν είχε καμία συνέπεια. Θα ξεκουραστεί στην περίοδο μειωμένης απασχόλησης αλλά ‘’πως θα πληρώσει τη δόση για το σπίτι’’;    

Δεν τσιμπάμε! 

Το νέο νομοσχέδιο είναι βαθιά ταξικό και αντεργατικό! ΄Ερχεται να εδραιώσει την πλήρη μας διαθεσιμότητα στις ορέξεις του κεφαλαίου. Να κάνει δώρο τη ζωή και τη δουλειά μας σε κάθε εργοδότη. Να κάνει συνείδησή μας την εκμετάλλευση και την υποταγή.

Ποτέ η σκλαβιά δεν ήταν ‘’αίτημα’’ των εργαζομένων!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ-8ΩΡΟ!

ΜΑΖΙΚΑ-ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ-ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ!