Οι 1.935 στο Μαθηματικό Πάτρας και οι 682 στο Οικονομικό, ήταν "ανενεργοί";
Οι 411 στο Χημικό Ιωαννίνων, "δεν ήθελαν να τελειώσουν τις σπουδές τους";
Οι 315 στο Παιδαγωγικό Ρεθύμνου, δεν πρόλαβαν να κάνουν αίτηση εξαίρεσης από τις διαγραφές;
Κάθε μέρα ολοένα και παραπάνω τμήματα ανακοινώνουν τους οριστικά διαγραφεντες φοιτητές. Και όλα αυτά ενώ μετράμε την 4η συνεχόμενη φορά...αριστερά στα πανεπιστήμια. Όχι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Την άλλη, την "αυθεντική", της ΠΚΣ. Αλλά και οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις, που κάθε λίγο μπερδεύονται και περνάνε τον ίσκιο τους για μπόι. Που όταν περνάει ένας νόμος, μας καθησυχάζουν ότι δεν θα τολμήσει η κυβέρνηση να τον εφαρμόσει. Ότι θα τον αφήσουν οι ίδιες στα χαρτιά. Και άμα κάνουν καμία έκπληξη και ρίξουν το πρόταγμα της ανατροπής του...τριγυρνάνε πίσω από τους πρυτάνεις και τους καθηγητές, ζητώντας τους να πάρουν καταδικαστικές αποφάσεις. Και όσο παρακαλάνε, τόσο τα τμήματα των καθηγητών θα δίνουν λίστες με διεγραμμενους, τόσο οι πρυτανειες θα βάζουν τους μπάτσους μέσα να δέρνουν φοιτητές... Ακόμα και τους ίδιους, αυτούς που ελπίζουν στην υπεύθυνη στάση της "ακαδημαϊκής κοινότητας". Κανείς δεν γλιτώνει από τις συλλήψεις και τα πειθαρχικά. Συμπληρωματικά στην "υπεύθυνη" αριστερά, λειτουργεί και η πλειοψηφία των αναρχικών συλλογικοτήτων που παρεμβαίνουν στους σχολές. Μέσω της ουσιαστικής απουσίας τους από την προσπάθεια ενεργοποίησης των συλλόγων, αναλώνονται σε κινητοποιήσεις δανεικου περιεχομένου από τον ρεφορμισμό. Πλέον ούτε κάποια μορφικά θεαματική κίνηση δεν σκαρφίζονται μήπως και γοητεύσουν τους αγωνιστές φοιτητές.
Θα φανταζόταν κανείς ότι αυτές τις μέρες έχει σημάνει συναγερμός στις σχολές. Η κατάσταση όμως στους συλλόγους είναι ενδεικτική της στάσης της κυρίαρχης αριστεράς. Της αριστεράς που την χτυπάνε και γυρνάει και το άλλο μάγουλο. Πριν ακόμα περάσει ο τελευταίος νόμος, προλάβαινε την κυβέρνηση και ζητούσε μεταβατικές διατάξεις, εμβόλιμες εξεταστικές, παρατάσεις διαγραφών, διευκολύνσεις όσων προσπαθούν να πάρουν πτυχίο. Λες και όσοι τώρα πετάχτηκαν εκτός, μπήκαν στο πανεπιστήμιο γιατί δεν θέλαν να πάρουν πτυχίο. Λες και δεν αναγκάστηκαν να παρατήσουν τις σπουδές λόγω των ταξικών φραγμών, λόγω των αντιεκπαιδευτικων και αντικοινωνικών ρυθμών φοίτησης, λόγω της ανάγκης τους να εργάζονται παράλληλα ή και σε αντιπαράθεση με τις σπουδές τους. Αυτοί που κάποτε ήταν "ενεργοί" λοιπόν είναι οι σημερινοί διαγραφεντες.
Φαίνεται λοιπόν πως για αυτές τις δυνάμεις του διαχωρισμού "ενεργών-ανενεργών" φοιτητών, δεν χρειάζεται να κινηθεί το φοιτητικό κίνημα να ανατρέψει τις διαγραφές. Δεν έχει νόημα μιας και όσοι θέλαν να συνεχίσουν, χωρεσανε σε μια μεταβατική ρύθμιση της Ζαχαράκη.
Κόντρα στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, κόντρα στον καθωσπρεπισμό και την ηττοπάθεια των κυρίαρχων αριστερών δυνάμεων. Οι φοιτητές πρέπει να οργανωθούμε μέσα από τους συλλόγους μας με συνελεύσεις και καταλήψεις. Όπως πριν δυο χρόνια ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Να ξανά βγούμε στους δρόμους μαζικά όπως ενάντια στο νόμο Κεραμεως το 2021 που δεν μας γυρνούσε σπίτι μας ούτε η καταστολή και οι μπάτσοι της κυβέρνησης. Όπως κάναμε στις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη. Όπως αγωνίζονται αυτές τις μέρες οι αγρότες!
Μ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου