12 Νοεμβρίου 2015

Μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα

 Απεργία λοιπόν σήμερα. Μια απεργία που και η συμμετοχή αλλά και οι απεργιακές της συγκεντρώσεις στην Αθήνα μπορεί να μην ήταν σαν και αυτές των πρώτων μνημονιακών χρόνων, σε κάνει όμως να πιστεύεις ότι όσο κι αν προσπαθούν οι παλιοί και νέοι διαχειριστές αυτού του συστήματος να απογοητεύσουν το λαό, να τον υποτάξουν και να τον βάλουν στη γωνία, τελικά δεν θα τα καταφέρουν.
Είναι τέτοια η επίθεση στο λαό, τόση η εξαθλίωση που έχει υποστεί, αλλά και ακόμη περισσότερη αυτή που του ετοιμάζουν, που η αναμονή και η απογοήτευση κάποια στιγμή θα μετατραπούν σε οργή που θα εκφραστεί και στους δρόμους. Θα εκφραστεί στους χώρους δουλειάς, όπου ήδη σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν ανοίξει αγώνες, θα εκφραστεί στους χώρους που μαθαίνει και σπουδάζει η νεολαία, όπως η μαθητική κινητοποίηση έδωσε ένα αλλά και το γεγονός ότι σήμερα αρκετά σχολεία ήταν κλειστά γιατί απείχαν οι μαθητές με αφορμή την απεργία. Και ας προσπαθεί η κυβέρνηση να τρομοκρατήσει κόσμο, όπως έκανε στο εργοστάσιο της Ανακύκλωσης στα Γιάννενα, στέλνοντας τα ΜΑΤ να καθαρίσουν για λογαριασμό της ιδιοκτησίας, κι ας προσπαθεί να συκοφαντήσει και να διαβάλει αγώνες όπως για παράδειγμα των ναυτεργατών.
Οι σημερινές συγκεντρώσεις λοιπόν ήταν ένα δείγμα - μήνυμα. Για όλους. Για την κυβέρνηση και γι’ αυτούς που εξυπηρετεί μέσα και έξω από τη χώρα αλλά και για τις δυνάμεις του κινήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι τις προηγούμενες μέρες υπήρχαν αναφορές στα ΜΜΕ για την απεργία σε μια λογική δοκιμασίας σε σχέση με τη δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης να ελέγξει το λαό. Εκφράζοντας επί της ουσίας την αγωνία και των ιμπεριαλιστών αλλά και του ντόπιου κεφαλαίου για το κατά πόσο είναι ελεγχόμενος ο λαός.
Από την άλλη οι δυνάμεις που αναφέρονται στο λαό και στους αγώνες θα πρέπει να ξεπεράσουν τις χρόνιες αγκυλώσεις τους και σε μια λογική στήριξης του εργαζόμενου λαού να βρουν εκείνους του βηματισμούς κοινής δράσης που θα τον επαναφέρουν στο φυσικό του χώρο. Που θα μετατρέψουν τα σωματεία σε πραγματικά όργανα πάλης με κινήσεις πραγματικά «από τα κάτω» και χωρίς προγραμματικά ή άλλα προαπαιτούμενα.
Στην Αθήνα γίνανε αρκετές συγκεντρώσεις. Με πιο μαζικές αυτές του ΠΑΜΕ και των δυνάμεων που καλούσαν στο Μουσείο. Σε όλες υπήρξαν πανό των κομμάτων, σχημάτων και οργανώσεων της αριστεράς, όπως και σωματείων του ιδιωτικού και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το ΠΑΜΕ ξεκίνησε πρώτο κατευθυνόμενο προς το Σύνταγμα. Από την Πατησίων ξεκίνησαν τα μπλοκ της Λαϊκής Αντίστασης - Α.Α.Σ. , ακολούθησε της Λαϊκής Ενότητας και λίγο μετά οι συγκεντρωμένοι στο Μουσείο που αποτελούταν από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΟΚΔΕ, ΕΕΚ κ.λπ.), αναρχοσυνδικαλιστικές συλλογικότητες (Ροσινάντε κ.ά), φοιτητικούς συλλόγους και σωματεία που συμμετείχαν στο παλιό «συντονισμό».
Στη Σταδίου «συναντήθηκαν» με τη συγκέντρωση της Κλαυθμώνος, καλεσμένη από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ όπου συμμετείχαν το ΜΕΤΑ, ομοσπονδίες και σωματεία του δημοσίου κατά κύριο λόγο, όπως η ΟΛΜΕ, δίνοντας άλλοθι στις ξεπουλημένες ηγεσίες. Ακόμη και της ΓΣΕΕ η οποία πλέον δε κρατά ούτε καν τα προσχήματα στηρίζοντας ανοιχτά τις μνημονιακές πολιτικές. Η πλειοψηφία της μόλις τις τελευταίες μέρες οριστικοποίησε το κάλεσμά της για την απεργία! Το γεγονός ότι αναγκάστηκαν να κηρύξουν απεργία, έστω και με τον τρόπο που την προκήρυξαν προσπαθώντας να την υπονομεύσουν εξαρχής δείχνει ότι οι διαθέσεις του λαού δεν μπορούν να περνούν απαρατήρητες.
Εκεί ουσιαστικά όλες οι συγκεντρώσεις γίνανε μια πορεία και κατευθύνθηκαν προς το Σύνταγμα. Στο κομμάτι της καταστολής το πρόσχημα για τη ρήψη χημικών δόθηκε από κάποιους ανεκδιήγητους τύπους που …επιτέθηκαν σε βιτρίνες ζαχαροπλαστείων του συστήματος. Προς το τέλος και πίσω από τα μπλοκ του Μουσείου. Γενικά πάντως η «διακριτική» παρουσία της αστυνομίας, όπως και η μη γενίκευση των «επεισοδίων» έδειξε σε αυτή τη φάση ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να οξύνει τα πνεύματα και να ρισκάρει εντάσεις αντίστασης και διεκδίκησης από τον εργαζόμενο λαό.
Το μπλοκ της Λαϊκής Αντίστασης - Α.Α.Σ. με την ΕΡΓΑΣ και την Ταξική Πορεία συγκεντρώθηκαν στη Πατησίων στο ύψος της Χαλκοκονδύλη. Με τον τρόπο που κινήθηκαν σε αυτή την απεργιακή συγκέντρωση από τη μια θέλανε να δείξουν την αντίθεσή τους στον εργοδοτικό συνδικαλισμό καταδικάζοντας τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, να δώσουν το δικό τους στίγμα για το πώς εννοούν το εργατολαϊκό κίνημα αλλά και να καταδείξουν την αναγκαιότητα της κοινής δράσης των δυνάμεων του αγώνα. Το μπλοκ χαρακτηρίστηκε από τη μαζικότητά του αλλά και την ζωντάνια του. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο προχωρούσε προς το Σύνταγμα το πλαισίωνε περισσότερος κόσμος αλλά και πολλοί από αυτούς που στεκόντουσαν στις παρυφές των πορειών φωνάζαν τα συνθήματά του. Συνθήματα που αφορούσαν την ανάγκη της αντίστασης του λαού μας στα μνημονιακά μέτρα που επιβάλουν οι ιμπεριαλιστές και εφαρμόζει το ντόπιο πολιτικό προσωπικό, της διεκδίκησης των δικαιωμάτων του αγώνα για ανεξαρτησία, μαζί και την ανάγκη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Η πορεία του τελείωσε στα Προπύλαια καλώντας το λαό να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου που αποκορύφωμά τους θα είναι οι συγκεντρώσεις και οι πορείες της Τρίτης 17/10.




Δεν υπάρχουν σχόλια: