Απότοκος αυτονόητος λοιπόν του πρόσφατου μακελειού που προκάλεσε ο ISIS σίγουρα θα είναι η ένταση των επιθέσεων, ένα νέο ντελίριο βομβαρδισμών, η καλλιέργεια μίσους ρατσιστικού και θρησκευτικού στη δύση, το κυνηγητό των προσφύγων και κλείσιμο συνόρων από τους θύτες και τους υπασπιστές τους (και εδώ δεν εξαιρούνται σαν θύτες και οι «αδελφοί» φανατισμένοι μουσουλμάνοι) και υπαίτιους του εκπατρισμού. Υπάρχουν όμως και άλλες περίεργες αρνητικές προεκτάσεις του θέματος. Η αποενοχοποίηση των ιμπεριαλιστών και των υποτακτικών τους στις ίδιες τους τις χώρες. Η εμπέδωση ενός κλίματος αστυνομοστρατοκρατούμενων κοινωνιών, όπου η εθνική ομοψυχία είναι επιβεβλημένη για την αντιμετώπιση της απειλής. Η προβολή ενός πλασματικού και μεγιστοποιημένου στο έπακρο κινδύνου που δεν προέρχεται πλέον από τα σπλάχνα του οικοδομήματος της εκμετάλλευσης. Όταν ο ηγέτης του ισλαμικού κράτους προβαίνει σε εξωφρενικές και υψωμένες στο τετράγωνο γελοίες διακηρύξεις περί εξάπλωσης και άλωσης μέχρι και της Ρώμης εντάσσοντας έως και την Ελλάδα (!!) στον μελλοντικό χάρτη της επικράτειας του και ενημερώνει πως θα γκρεμίσει τα σταυρικά σύμβολα του χριστιανισμού μετατρέποντας σε σκλάβες όλες τις αλλόθρησκες γυναίκες (!!) προσφέρει μια τρανή, θεόσταλτη δηλαδή υπηρεσία στη δυτική κεφαλαιοκρατία. Δίνει το δικαίωμα στις άρχουσες τάξεις να προβάλλονται σαν υπερασπιστές της ελευθερίας και της ακεραιότητας των εργατολαϊκών στρωμάτων που διαφεντεύουν. Παιανίζουν οι εθνικοί ύμνοι των νεοαποικιοκρατών ελκύοντας την συμπάθεια και σύμπνοια της κοινής γνώμης, ενώ πρέπει να εισπράττουν το ανάθεμα και την κατακραυγή για την ανελέητη παραγωγική ερημοποίηση, λεηλασία, λιμοκτονία και σφαγές που προωθούν σε μία ολάκερη σειρά αφρικανικών και λοιπών κρατών αλλά και για την λιτότητα που τσακίζει τις δικές τους περιούσιες κοινωνίες. Συγκαλύπτει το γεγονός πως η μεγαλύτερη φοβέρα της ανθρωπότητας δεν προέρχεται από την ίδια την πανούκλα του καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού που πασχίζει να οπισθοδρομήσει ιστορικά τους εργαζόμενους σε σύγχρονους δούλους πολτοποιώντας κάθε παλιότερη κατάκτηση τους. Επιτρέπει μπροστά στις ψείρες -γενίτσαρους του πωρωμένου θρησκευτικού φανατισμού οι γίγαντες της παγκόσμιας φοβολαγνείας, τρομοκρατίας και πάταξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων να εξιλεώνονται και να εξασφαλίζουν τα απαραίτητα άλλοθι για την παραπέρα κλιμάκωση του ολοκληρωτικού ρημάγματος προς όφελος των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων. «Τεκμηριώνει» τις ανησυχίες του κάθε συγκυβερνητικού ακροδεξιού Καμένου περί παρείσφρησης ύποπτων και στοιχείων στα καραβάνια των απελπισμένων. Έκφανση μικρογραφική της κτηνωδίας των σύγχρονων πειρατών με τα αεροπλανοφόρα και τους διηπειρωτικούς πυραύλους που δύνανται να μετατρέψουν τη υδρόγειο σε κρανίου τόπο αποτελεί η δράση των αποβρασμάτων του ισλαμικού στρατού. Είναι κοινά τα κίνητρα και οι διαθέσεις κάθε μικρής ή μεγάλης οντότητας (καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής, φεουδαρχικής, μισθοφορικής) που απεχθάνεται την ουσιαστική έννοια του ανθρωπισμού και δεν διστάζει να θερίζει αλύπητα ζωές προς χάριν άνομων σκοπιμοτήτων. Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής (και της μιας ακόμη) και αξιοπρέπειας και η προάσπιση τους δεν ανατίθεται σε εκείνους που τη χλευάζουν επιβάλλοντας την υφασμάτινη φυλακή της μπούρκας, λιθοβολώντας την μοιχή και λειτουργώντας με τέτοια μανία ώστε να φαντάζουν πταισματικοί σε σύγκριση με τους ίδιους οι μεγαλύτεροι δολοφόνοι της γης. Οργιάζουν στις μέρες μας τα τηλεοπτικά κανάλια του αποπροσανατολισμού που αποπειρώνται να συγκαλύψουν και εξωραΐσουν με πιο «πειστικά» και πλούσια πλέον επιχειρήματα τον σπουδαιότερο παράγοντα, τον καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό (εργοδότης των γαρ) πρόκλησης αναταραχών, ανωμαλίας στην υπό διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες εύρυθμη, ειρηνική πορεία της ανθρωπότητας. Τον αποκλειστικό πρόξενο φτώχειας, πόνου, δυστυχίας και θανάτου. Θεμιτή βία νοείται μονάχα όταν ασκείται από την πλειοψηφία η οποία επιχειρεί να αμυνθεί και εξουδετερώσει την αέναη καπιταλιστική πηγή της κάθε μορφής ιδεολογική, ηθική, σωματική, κοινωνική και πολεμική αγριότητα.
Το χρέος κάθε προοδευτικού, δημοκράτη, ειρηνιστή, αντιφασίστα, πατριώτη, αριστερού, κομουνιστή και επαναστάτη είναι να καταδικάζει με βδελυγμία τέτοια φαινόμενα και περιστατικά όπως του Παρισιού και να συντάσσεται με κάθε οργανωμένη κίνηση που ορθώνεται σαν φραγμός στα εξαθλιωτικά και ματωβαμένα σχέδια όλων τους. Να οργίζεται ασυγκράτητα με το καθημερινό πια θέαμα των πνιγμένων προσφύγων στα νερά του Αιγαίου και να στέκεται αλληλέγγυος στην προσπάθεια τους για επιβίωση. Να παλεύει ασυμφιλίωτα ενάντια σε αυτούς τους φταίχτες του μαζικού ξεριζωμού, που παράλληλα οι ίδιοι ιθύνοντες χωρίς υπερβολή τον σκλαβώνουν με μισθό πείνας. Οι ευρωπαίες γυναίκες βιώνουν τη σκλαβιά όχι από τους φονταμενταλιστές αλλά από την άδεια κατσαρόλα που δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά της. Από την ανεργία, την κατάργηση της σύνταξης και περίθαλψης, την καταδίκη της αμορφωσιάς, τον ξεσπιτωμό, τον μισεμό στα μακρινά χαρέμια της εργατικής σάρκας στις μονοπωλιακές βιομηχανίες των προηγμένων κρατών. Κυριολεκτική σκλαβιά είναι και το κατάντημα της Ελλάδας σε πολεμικό εφαλτήριο και η οικονομική υπανάπτυξη της. Αυτή την κόλαση της υποδούλωσης της οικουμένης από μια δράκα αλληλοσπαρασσόμενων πλουτοκρατών οι φονιάδες του Παρισιού δεν την αντιστρατεύονται, μα την υπηρετούν εκ του πλαγίου με όλο τους το πάθος. Βέβαια και η βία έχει χρώμα. Ταξικό και άδικο και κατάμαυρο. Είναι αγκωνάρι, ακατάπαυστο εργαλείο απαραίτητο ενός αποκρουστικού συστήματος με παραφυάδες του τα εργατικά «ατυχήματα», την ηθική αυτουργία αυτοκτονιών, την υπογεννητικότητα λόγω κρίσης και μνημονίων, το επικείμενο ανέβασμα της θνησιμότητας σαν απόρροια της κατεδάφισης του δικαιώματος στη γιατρειά. Ευθύνεται επίσης για τις χιλιάδες θαλασσοπνιγμένων κυνηγημένων και τα εκατομμύρια σκελετωμένων που πεθαίνουν στην αυγή του ηλεκτρονικού και διαστημικού 21 αιώνα από πείνα. Ακόμη ξεβράζει το bullying, τα τέρατα της Χρυσής Αυγής και του ISIS. Σε πατριαρχικό δε επίπεδο τους ομαδικούς αποδεκατισμούς και γενοκτονίες στη Συρία, την Ουκρανία και σε μια αράδα γωνιές αλλού με τον τρόμο του πυρηνικού ολέθρου σαν επιστέγασμα της καταχρηστικής παραμονής του στην ιστορία. Άρα λοιπόν όλος ο εσμός των φονιάδων (και των εξελιγμένων που αφανίζουν «εξευγενισμένα» μυριάδες με το απλό πάτημα ενός πλήκτρου και των πρωτόγονων που αποκεφαλίζουν με τη χατζάρα) είναι ISIS. Παραφράζοντας κάπου εδώ τον στυγνό εκπρόσωπο του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού Τσόρτσιλ θα λέγαμε πως όλοι τους, όλοι οι ορκισμένοι εχθροί του κόσμου του μόχθου και της δουλειάς λειτουργούν σαν ISIS. Ταυτόχρονα όλοι οι καταπιεσμένες μάζες είμαστε Σύριοι. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το φρικιαστικό ενδεχόμενο να κλειδώσει το στόχαστρο των ιμπεριαλιστών επάνω μας (εξυπακούεται πέραν της δεδομένης μνημονιακής διάστασης και ειδικά σαν ορισμένοι αρμόδιοι «προειδοποιούν» για ενδεχόμενο πολεμικής ανάφλεξης στα επιρρεπή Βαλκάνια).
Όμως οι κάθε λογής Σύριοι είναι και κάτι άλλο. Όχι τζιχαντιστές, μα το αντίθετο. Είναι εν δυνάμει αγωνιστές και ανατροπείς. Οι μαστιγωτές και δήμιοι των λαών έχουν εφιαλτικές αναμνήσεις από τη δυνατότητα (τους πανικοβάλλει σαν να βλέπουν τον χάρο με τα μάτια τους αυτή η πιθανότητα) των κολασμένων να εξεγερθούν. Ήδη οι αναβαθμισμένοι γάλλοι νεοαποικιοκράτες το κατέχουν άριστα και δεν λησμονούν την πανωλεθρία που υπέστησαν οι λεγεωνάριοι τους στις αραβικές ερήμους (που τώρα προσδοκούν να ξανακυριεύσουν με φωτιά και σίδερο καπηλευόμενοι το αίμα των δικών τους αθώων) από τους καμηλιέρηδες τουφεκιοφόρους και στις βιετναμέζικες ζούγκλες οι πυρηνικοί αμερικανοί «κοσμοκράτορες». Επαφίεται μονάχα σε όσους δεν συνθηκολογούν άτιμα με το κατεστημένο το τραχύ όντως καθήκον της υπενθύμισης στον οποιοδήποτε ήδη δεινοπαθούντα και στον κάθε δυνητικό για «συριοποίηση» στο προσεχές μέλλον λαό αυτής της προοπτικής. Δηλαδή της εναντίωσης και της πάλης για εθνική και ταξική χειραφέτηση γκρεμίζοντας το ποικιλοπρόσωπο τζιχαντικό σύστημα. Ενίοτε μάλιστα οι λυτρωτικές ετούτες μνήμες επαναφέρονται στη συλλογική συνείδηση εντυπωσιακά γρήγορα. Οι αντιδραστικοί έχουν τη βασική αιτία τους και ψάχνουν για αφορμές. Οι λαοί έχουν πια αναρίθμητες αφορμές. Απλά πρέπει να κατανοήσουν την κυρίαρχη αιτία και παραμερίζοντας τζιχαντικά, ρεφορμιστικά και λοιπά εμπόδια να τη σαρώσουν. Είναι αδίστακτοι (οι τεράστιοι και νάνοι ISIS) απ` την πλευρά τους, αλλά και η συγκροτημένη ωριμότητα των λαών έχει αποδειχθεί ακατανίκητη. Το φάντασμα των βρικολάκων με τη τζιχαντική ουρά του πλανιέται γύρω από τη γη σπέρνοντας τη φρίκη. Ώρα να ζωντανέψει και θεριέψει το άλλο, το ελπιδοφόρο, το αγγελικό.
Κ.Μ. - Χανιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου