Το κύριο αίτημά παραμένει η ελεύθερη και ασφαλής μεταφορά τους στους τόπους προορισμού τους. Παρ’ όλα αυτά οι συνθήκες πιέζουν ακόμη πιο ασφυκτικά, και πιέζουν στο εδώ και στο τώρα. Η παραμονής στη χώρα δε φαίνεται πια τόσο προσωρινή υπόθεση γι’ αυτό το δυναμικό.
Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης χωρίς φαΐ, ιατρική περίθαλψη, αξιοπρεπή στέγαση, χωρίς κανένα πραγματικό δικαίωμα στην εκπαίδευση, οι συνθήκες απομόνωσης από τον λαό της πόλης και η περιστολή που βιώνουν είναι ζητήματα που αντικειμενικά απασχολούν τους πρόσφυγες. Το ίδιο και η σκληρή ιμπεριαλιστική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που έφερε τον πόλεμο και δείχνει σήμερα ότι το σύστημα στοχεύει στην παραμονή των ανθρώπων αυτών εδώ, στην παραμονή μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και μέσα στις ίδιες και ακόμη χειρότερες συνθήκες [χαρακτηριστικός ο θάνατος νεαρής κοπέλας στη Softex τον προηγούμενο μήνα].
Είναι αυτονόητο ότι αυτές οι αντικειμενικές συνθήκες γεννούν τους σπόρους της αμφισβήτησης της ζωής που «προσφέρει» το σύστημα. Σπόρους τους οποίους παρατηρούμε να πληθαίνουν παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες. Σπόρους που πρέπει να ενισχύσουμε σε κατεύθυνσης σύνδεσης και κοινού μετώπου προσφύγων και ντόπιων απέναντι στους κοινούς εχθρούς.
Created with flickr slideshow.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου