ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Στις 2/11, θα πραγματοποιηθούν εκλογές για τα Υ.Σ. σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας, με τις προβλεπόμενες άδειες στους υποψηφίους, κλείσιμο των σχολείων την ημέρα των εκλογών, ώστε να υποχρεωθούν οι συνάδελφοι να ψηφίσουν (πολύ δημοκρατικό!!!) και ορισμό κατάθεσης ψηφοδελτίων εώς τις 26/9. Οι παρατάξεις, «δεξιές», «αριστερές», «κεντρώες», έχουν κινητοποιηθεί έντονα, είτε για τα διατηρήσουν τους αιρετούς τους, είτε για να αποκτήσουν αυτές θέση στα Υ.Σ..
Η θέση της παράταξης μας είναι ξεκάθαρη:
-ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ Υ.Σ.. Να αρνηθούμε την «συνδιοίκηση « με το κράτος.
-ΜΑΖΙΚΗ-ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΟΡΓΆΝΩΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΏΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
-ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ/ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ/ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Για να στηρίξουμε την άποψη αυτή, παραθέτουμε τα εξής:
Α)Τα τελευταία χρόνια, είναι εμφανής η διαλυτική επίδραση μιας κυρίαρχης αντίληψης -ακόμα και στην αριστερά- η οποία βασίζεται στο ότι η επίτευξη ενός αιτήματος δεν προέρχεται από τη δυναμική αντιπαράθεση με την διοίκηση, από την λαϊκή υποστήριξη, από την αγωνιστική συγκρότηση των εργαζομένων, αλλά από την πειστική παράθεση λογικών επιχειρημάτων στην διοίκηση, η οποία εφαρμόζει πιστά και απαρέγκλιτα την κυρίαρχη πολιτική καταπάτησης και ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων. Είναι στενάχωρο και θλιβερό συνάμα, στο ότι οι δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα και στους αγώνες υιοθετούν την ηττοπαθή αυτή αντίληψη, δεν ανησυχούν ότι το κίνημα εκφυλίζεται και οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, δεν αντιλαμβάνονται τον διαλυτικό ρόλο της συμμετοχής τους στα Υ.Σ.. Οι αιρετοί, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ του κλάδου. Η συνδιαχειριστική λογική, η λογική της ανάθεσης και οι «διευκολύνσεις» στον κλάδο, έχουν μολύνει τα σωματεία (ΕΛΜΕ), που έχουν καταντήσει τα «μάτια» και τα «αυτιά» των Υ.Σ..
Β)Ρόλος των Υ.Σ. είναι η σωστή εφαρμογή του θεσμικού –νομοθετικού πλαισίου. Αυτή είναι η πραγματική ανάγκη των εκπαιδευτικών; Νομιμοποίηση της καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων και «δικαιοσύνη» στην κατανομή τους; Προώθηση της ανθρωποφαγίας μεταξύ κλάδων των εκπαιδευτικών μέσω νομοθετικών πλαισίων; Εμπέδωση της ουτοπικής αντίληψης ότι μπορεί να εξανθρωπισθεί η αντιλαϊκή πολιτική μέσα στα Υ.Σ.;
Γ)Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα καθιέρωσε την συνδιαλλαγή της διοίκησης με το σωματείο, μέσω της συμμετοχής στα Υ.Σ., την δημιουργία μίας» εργασιακής αριστοκρατίας «που δήθεν αντιπροσωπεύουν τους συναδέλφους και συμμετέχουν στην διαμόρφωση της πολιτικής της διοίκησης, και οδήγησε στην υποβάθμιση του κινήματος και στην χειραγώγηση του, κρύβοντας τον πραγματικό ρόλο του κράτους ως ελεγκτικού –καταπιεστικού μηχανισμού ενάντια στον λαό.
Δ)Αναφερόμενοι στους αιρετούς, δεν είναι όλοι ίδιοι. Αλλά πρακτικά το θέμα δεν είναι αν ο αιρετός είναι τίμιος και αγωνιστής, αλλά αν η συμμετοχή του στα όργανα αυτά εξυπηρετεί, βοηθά, ενισχύει τους συναδέλφους και τους αγώνες τους. Η πραγματικότητα είναι αποκαλυπτική. Τι σημαίνει ομοφωνία στα Υ.Σ.; Σημαίνει αποδοχή –νομιμοποίηση όλου του συστημικού πλαισίου και της εργασιακής μας υποβάθμισης. Ακόμα και σε περιπτώσεις που οι αιρετοί μειοψηφούν (εφόσον τους επιτρέπεται από το θεσμικό πλαίσιο, χωρίς επιπτώσεις) η ψήφος αυτή είναι η μοναδική τους αντίδραση, συν τις όποιες ενημερωτικές ανακοινώσεις προς τα σχολεία, οι οποίες, εκτός από την ζοφερή κατάσταση, αναδεικνύουν την ανισχυρότητα τους. Ας σκεφτούμε πόσο φρεναρίστηκε η επίθεση των εκάστοτε κυβερνήσεων ή έστω οι διοικητικές αυθαιρεσίες τα τελευταία χρόνια, όπου οι εκπρόσωποι της αριστεράς ήταν ιδιαίτερα πολλοί. Ο απολογισμός είναι συντριπτικά υπέρ του συστήματος.
Ε)Υπάρχει η άποψη του κατεβάσματος στις εκλογές των Υ.Σ. με σκοπό την αντίδραση και την αντίθεση στους συστημικούς υποψηφίους. Όμως η πραγματικότητα που βιώνουμε απαιτεί να δούμε παραπέρα από το «εκλογές-κατεβαίνω να καταγράψω δυνάμεις». Πρέπει να δοθούν απαντήσεις στα εξής: Τι καταγράφω; Σε ποιά διαδικασία και με τί σκοπό; Ένα μείζονος σημασίας πολιτικό ζήτημα, όπως ο διαχωρισμός του συνδικαλιστικού κινήματος από το κράτος και την διοίκηση, υποβαθμίζεται στο επίπεδο καταγραφής δυνάμεων και ψηφοθηρίας.
Στ)Μία άλλη άποψη υποστηρίζει ότι, επειδή το κράτος προχωρά στην σταδιακή αποδόμηση των Υ.Σ.(περισσότερες αρμοδιότητες στην κεντρική διοίκηση και ΠΔΕ, αποδυνάμωση –παράκαμψη ΠΥΣΔΕ), με την συμμετοχή μας σε αυτές τις εκλογές, θα αντισταθούμε σε αυτό. Στην πραγματικότητα όμως, το σύστημα δημιουργεί δομές που αφού επιτελέσουν τον διαλυτικό τους έργο και δεν τις χρειάζεται, τις αποδομεί. Γιατί να υπερασπιστούμε τον κρατικοδίαιτο και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που συνέβαλε στην συκοφάντηση και απαξίωση του κινήματος;
Ζ)Μία τρίτη άποψη, πιστεύει ότι η αποχή δεν παράγει κίνημα. Μα είναι προφανές, ότι η συμμετοχή στις εκλογές των Υ.Σ. επιτείνει την διάλυση και τον αποπροσανατολισμό και δυσκολεύει την συγκρότηση αγωνιστικού κινήματος. Η αποχή ανοίγει την συζήτηση στο τι είναι το σωματείο, το κίνημα, ο συνδικαλισμός, πώς οργανωνόμαστε για να νικήσουμε και να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, ποιός ο πραγματικός ρόλος του κράτους.
Η)Η λιγότερη ή περισσότερη « αγωνιστική», «ανυπάκουη», «απείθαρχη», «αριστερή» συμμετοχή στις εκλογές των Υ.Σ., είναι ουσιαστικά αποδοχή –νομιμοποίηση των κρατικών εκτελεστικών οργάνων. Πραγματικά, με ποιό πρόσωπο οι παρατάξεις που ορκίζονται ενάντια στην συνδιαχείριση και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, συμμετέχουν στα Υ.Σ., ναούς γραφειοκρατίας και εφαρμογής της συστημικής αντιλαϊκής πολιτικής; Η συμμετοχή στα Υ.Σ. δεν είναι μία άχρωμη και ουδέτερη διαδικασία, αλλά αντιστρατεύεται το καθήκον οργάνωσης των εργαζομένων σε σωματεία συγκροτημένα σε άλλη βάση και δομή.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
ΑΠΕΥΘΥΝΟΥΜΕ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ να μην υποκύψουν στον εκλογικό κρετινισμό, στην απελπισία και τον αποπροσανατολισμό. ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΠΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ Υ.Σ., την νομιμοποίηση της μνημονιακής πολιτικής, εκμαύλισης συνειδήσεων, από τις εκλογές που το κράτος κάνει για τον εαυτό του. ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ να ξεκινήσουν τον δύσκολο αγώνα ανασυγκρότησης των σωματείων σε άλλη βάση, σωματεία που θα είναι πραγματικά όργανα συζήτησης και δράσης, για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στις πολιτικές και τις δομές(που είναι και τα Υ.Σ.) του κράτους.
ΠΑΤΡΑ, 18/10/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου