Η εξαθλίωση στην οποία καταδικάζονται οι πρόσφυγες, το μάντρωμά τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα αναμενόμενα και απόλυτα δικαιολογημένα ξεσπάσματά τους γίνονται εκμεταλλεύσιμα από το ...ενωμένο σύστημα -κυβέρνηση, περιφερειάρχες, δημαρχαίους, ΜΜΕ, ρατσιστικές και φασιστικές οργανώσεις- ώστε να στραφούν οι ντόπιοι πληθυσμοί -και όχι μόνο αυτοί-, οι ίδιοι άνθρωποι που στη συντριπτική τους πλειοψηφία έδειξαν και δείχνουν την αλληλεγγύη τους με κάθε μέσο που διαθέτουν, ενάντια στους πρόσφυγες σα να είναι αυτοί οι άιτιοι για τη φτώχια τους.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δρουν και διάφορες δήθεν πατριωτικές λέσχες και σύλλογοι εφέδρων. Με αναβαθμισμένες αυτές που δρουν στα νησιά. Αυτό που από πολλούς ονομάζεται παρακράτος και που ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει. Λέσχες με συνθήματα του τύπου "ΑΕΙ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ", που τα μέλη τους δηλώνουν πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Αρκεί αυτός να είναι κομμουνιστής, αριστερός, δημοκράτης, αλληλέγγυος, απλός αγωνιζόμενος λαϊκός άνθρωπος, μετανάστης, πρόσφυγας και πάει λέγοντας. Οποιοσδήποτε δηλαδή απειλεί, ή εν δυνάμει μπορεί να απειλήσει, τα ιερά και όσια αυτού του Έθνους. Ανάμεσα σε αυτά τα ιερά και όσια που υπερασπίζονται οι κατά τα άλλα τουρκοφάγοι είναι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε., οι αμερικανονατοϊκές βάσεις, ο ελληνικός στρατός που συγκροτείται με βάση τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, οι στόλοι κάθε "μεγάλου έθνους" που σουλατσάρουν στις θάλασσές μας κατά προτεραιότητα από τον ελληνικό, οι στρατιώτες τους που μετατρέπουν περιοχές της Ελλάδας σε ένα απέραντο μπουρδέλο "ψυχαγωγίας και ανάπαυλας" από τις σφαγές που πράττουν στις γειτονικές μας χώρες! Αυτά τα ιερά και όσια λοιπόν αυτοί οι "πατριώτες" δεν τα αντιμάχονται. Και δεν τα αντιμάχονται γιατί χωρίς αυτά σήμερα δεν θα υπήρχε αυτό το σύστημα που υπηρετούν. Μπροστά σε αυτά κατά πάσα πιθανότητα θα στέκονται με δέος και θαυμασμό! Σα τον Καμμένο! Είναι απόλυτη συνέχεια αυτού του οποίου δηλώνουν εφεδρία. Ενός στρατού μιας εξαρτημένης χώρας.
Τις Κυριακές λοιπόν 2 και 16 του Οκτώβρη η εθνικιστική «Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων» Χίου πραγματοποίησε άσκηση-εκπαίδευση αντιμετώπισης «ασύμμετρων απειλών». Ο όρος «ασύμμετρη απειλή» στη στρατιωτική ορολογία είναι ΝΑΤΟϊκής έμπνευσης και αναφέρεται σ΄ έναν «μη συμβατικό» τρόπο πολέμου, όπου κάποιες «ομάδες ατόμων», «αντάρτικα» ή «τρομοκρατικές» ομάδες απειλούν να πλήξουν «την ασφάλεια ενός κράτους ή μιας κοινωνίας».
Η συγκεκριμένη άσκηση είχε «θεωρητικό» και «πρακτικό» μέρος, σε επιλεγμένο «ζωτικό χώρο» του νησιού. Την καταγγελία για την άσκηση αυτή έκανε το «Δίκτυο Σπάρτακος» στρατευμένων. Δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουν στο φως καταγγελίες για τέτοιου είδους ασκήσεις, σε διάφορες περιοχές της χώρας, από ένοπλες εθνικιστικές ομάδες, «πολιτοφυλακές», «λέσχες εφέδρων» ή όπως αλλιώς ονομάζονται. Μπορούμε να θυμηθούμε ανάλογες ασκήσεις τα προηγούμενα χρόνια, με στόχο την αντιμετώπιση εικονικών καταστάσεων «κοινωνικών εκρήξεων» ή μετά από μια υποτιθέμενη «χρεοκοπία» της χώρας. Ούτε είναι τυχαίο γεγονός το ότι πραγματοποιείται σήμερα στη Χίο, που, όπως και τα άλλα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, έχουν δεχθεί μεγάλο αριθμό ξεριζωμένων προσφύγων, που τους περιθωριοποιεί η πολιτική της κυβέρνησης, ενώ έχουν εκδηλωθεί από διάφορους παράγοντες της «τοπικής κοινωνίας» -με όποιον μανδύα- εκφράσεις πυροδότησης ρατσιστικού μίσους που γεννά η πολιτική αυτή.
Τέτοιες δραστηριότητες έρχονται να συμπληρώσουν αυτές του στρατού που με τη «συνδρομή» και των ιμπεριαλιστών «προστατών» δεν έχει παραλείψει την ενασχόληση με το «μέτωπο» του εσωτερικού εχθρού. Ας μην ξεχνάμε και τις ασκήσεις «καταστολής πλήθους». Όπου «εσωτερικός εχθρός» μπορεί να είναι «κάλλιστα» ο πρόσφυγας ή ο μετανάστης, που η εξαθλίωση μπορεί να τον οδηγήσει είτε σε αγώνες είτε σε ξεσπάσματα. Μπορεί βέβαια να είναι κι ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο νεολαίος, ο λαός ο ίδιος, σε κατάσταση μαζικής κι αποφασιστικής αντίστασης και διεκδίκησης ή ακόμα και σε καταστάσεις εξέγερσης. Το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης και οι μηχανισμοί του -επίσημοι κι ανεπίσημοι- έχουν ως μόνιμο μέλημά τους την αντιμετώπιση του λαού και με αυτό τον τρόπο. Κι αυτό βεβαίως ισχύει και με τη σημερινή διαχείριση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ. Παρουσιάζοντας μάλιστα και οξύνσεις ανάλογες με την ένταση των προβλημάτων που γεννά η πολιτική του συστήματος.
Το δεύτερο μέρος του κειμένου αποτελεί άρθρο από τη στήλη Δημοκρατικά Δικαιώματα της Προλεταριακής Σημαίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου