Αναδημοσίευση από τον Αθέατο Κόσμο,
προδημοσίευση από τη Προλεταριακή Σημαία
που θα κυκλοφορήσει αύριο.
Η προσπάθεια εκτουρκισμού όμως είχε πενιχρά αποτελέσματα στο διάβα των χρόνων παρά το γεγονός πως το Ντέρσιμ είναι μια μεγάλη πληγή στην Ανατολία, παραμένοντας η πιο αραιοκατοικημένη περιοχή εξαιτίας των συνεχών διωγμών. Το Τούντζελι είναι και η πρωτεύουσα της επαρχίας με το όνομα που επιβλήθηκε από τις αρχές. Παρά τις δεκαετίες που πέρασαν και τις κρατικές πιέσεις η ονομασία δεν μπόρεσε να επιβληθεί στην συνείδηση των κατοίκων. Οι Κούρδοι συνεχίζουν να μιλάνε με περηφάνια και οργή για το Ντέρσιμ της αντίστασης και της ελευθερίας που ποτέ δεν ήρθε. Και όλη η περιοχή συνεχίζει να είναι κέντρο της ανυπότακτης πάλης ενάντια στον φασισμό, παλιό και νέο. Από το 2010 μάλιστα στην Μουλτσάι, μια από τις παλιές κεντρικές συνοικίες της πόλης , στην πλατεία Κισλά, η μνήμη εκείνης της ιστορικής εξέγερσης απέκτησε ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Το άγαλμα του σεΐχη Σεΐντ Ριζά, σε καθισμένη θέση, δεσπόζει στο κέντρο και ατενίζει τους περαστικούς θυμίζοντας αυτούς που έδωσαν την ζωή τους για την υπεράσπιση του κουρδικού λαού. Ο Σεΐντ Ριζά αλεβίτης Ζάζα, φυλετικός και θρησκευτικός ηγέτης, υπήρξε ένας από τους επικεφαλής της θεωρούμενης από τους Τούρκους ως εξέγερσης του 1937-1938. Απαγχονίστηκε σε ηλικία 78 ετών στο Ελαζίγ μαζί με το δεκαεξάχρονο γιο του και άλλους πέντε, τον Νοέμβριο του 1937. Ο Σεΐντ Ριζά δεν ήξερε τουρκικά για να υπερασπιστεί τον εαυτό του στην δίκη-παρωδία, στα χαρτιά γράψανε πως ήταν πενήντα τεσσάρων χρόνων για να ξεπεραστεί το εμπόδιο της ηλικίας και μόλις στο τέλος, την ώρα που τον πηγαίνανε για κρέμασμα αντιλήφθηκε την τύχη του. Μάρτυρες την ώρα του απαγχονισμού αφηγούνταν πως ο Σεΐντ Ριζά με αγέρωχο τρόπο, κλώτσησε ο ίδιος το βάθρο που το είχαν ανεβάσει για να τον κρεμάσουν. Το μέρος που είναι θαμμένο το σώμα του Σεΐντ Ριζά και των συντρόφων του παραμένει μέχρι τώρα άγνωστο και το τούρκικο κράτος αρνείται να δώσει στοιχεία.
Το άγαλμα του Σεΐντ Ριζά όταν τοποθετήθηκε προξένησε πολλές αντιδράσεις από τις κρατικές υπηρεσίες στην Άγκυρα. Οι δημοτικές αρχές εκμεταλλεύτηκαν την περίοδο που η κυβέρνηση του ΑKP έκανε ανοίγματα στον κουρδικό πληθυσμό και ο Ερντογάν μίλησε για την σφαγή στο Ντέρσιμ. Από τότε το σημείο έχει γίνει ο μόνιμος τόπος των κινητοποιήσεων και των διαμαρτυριών των Κούρδων και των αριστερών οργανώσεων ενάντια στην κρατική βία, στις διώξεις και την κατάπνιξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αλλά και προορισμός προσκυνήματος των Αλεβιτών Ζάζα και Κούρδων που έρχονται από μακριά για να τιμήσουν τον Σεΐντ Ριζά.
Αυτό το μέρος δίπλα στο άγαλμα του δολοφονημένου αλεβίτη ηγέτη με τον άγνωστο τάφο διάλεξε συμβολικά ο Κεμάλ Γκούν για να ξεκινήσει την διαμαρτυρία. Ο εβδομηντάχρονος Κεμάλ βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23 Φεβρουαρίου ζητώντας να δοθούν στις οικογένειες τους οι σοροί εννέα ανταρτών της οργάνωσης του Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου (DHKC) που σκοτώθηκαν σε επίθεση του στρατού σε ορεινή περιοχή του Ντέρσιμ. Μεταξύ αυτών και του γιου του Μουράτ. Στις 7 Νοεμβρίου 2016 ένδεκα γυναίκες και άνδρες βρήκαν τραγικό θάνατο σε καταφύγιο ύστερα από αεροπορική επίθεση με εμπρηστικές βόμβες. Λίγες ημέρες αργότερα σε ανάλογη επίθεση στην κοιλάδα Αλίμπογαζ του Ντέρσιμ σκοτώθηκαν δώδεκα μαχητές και μαχήτριες του ΤΙΚΚΟ. Ο Κεμάλ που έχασε και άλλο γιο αντάρτη νωρίτερα, ξεκίνησε έναν αγώνα με μεγάλη σημασία.Οι αστυνομικές αρχές σχεδόν κάθε ημέρα του βάζουν πρόστιμο 227 τουρκικών λιρών για παράνομη κατάληψη του χώρου. Μέχρι τώρα το ποσό έφτασε τις έξι χιλιάδες λίρες αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Από την πολυήμερη απεργία έχει αδυνατίσει, δεν μπορεί να σταθεί όρθιος και σχεδόν συνεχώς είναι ξαπλωμένος στην σκιά του Σειντ Ριζά. Ξεπέρασε τις εβδομήντα πέντε ημέρες απεργίας πείνας και η κραυγή του έχει περάσει τα όρια του Ντέρσιμ και τα σύνορα της Τουρκίας και έγινε παρακίνηση για να αναπτυχθεί ένα μεγάλο κίνημα διεθνούς αλληλεγγύης. Απαιτεί να του δοθεί απάντηση από το κράτος για την τύχη του σώματος του γιου του και επαναλαμβάνει σταθερά "...Αν και έμειναν μόνο κόκκαλα...τα θέλω! Θέλω να τα θάψω, θέλω να έχω έναν τάφο του παιδιού μου, που να μπορώ να τον επισκέπτομαι και να προσεύχομαι". Στο Ντέρσιμ και σε όλη την Ανατολία,παρά τις κατά καιρούς προσδοκίες, οι μαζικές δολοφονίες και οι διωγμοί Κούρδων, Αλεβιτών και αριστερών είναι μια καθημερινή κατάσταση. Εκατοντάδες νέοι, “γιοι “ του Σεΐντ Ριζά, μεταλαμπαδεύουν με την ζωή τους και τα σώματα τους το πνεύμα της αντίστασης και ακολουθούν με ηρωισμό την μοίρα του....
ΔΕΙΤΕ δύο βίντεο με τον Κεμάλ Γκουν στην αρχή της απεργίας και ύστερα από εβδομήντα ημέρες.
www.youtube.com/watch?v=UXtXVs8NpxA
https://www.youtube.com/watch?v=TuscZZa_rzs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου